Αν είσαι κάτω των 40 και διαβάζεις αυτές τις γραμμές μάλλον θα σου είναι δύσκολο να φανταστείς αγώνες ποδοσφαίρου μεγάλων διοργανώσεων χωρίς τακτική τηλεοπτική μετάδοση. Ωστόσο, στην Αγγλία αυτή ήταν η πραγματικότητα μέχρι το 1990. Η προβολή αγώνων στην τηλεόραση δεν ήταν πάντα κάτι το... συνηθισμένο στο Νησί, αλλά όλα άλλαξαν μία Κυριακή που το ημερολόγιο έγραφε 8 Απριλίου 1990.
Τη σεζόν 1989/90 μονάχα 12 αγώνες της πρώτης κατηγορίας του αγγλικού ποδοσφαίρου μεταδόθηκαν ζωντανά στην τηλεόραση από το ITV, ενώ το BBC μετέδιδε μονάχα μία από τις αναμετρήσεις σε κάθε γύρο του FA Cup. Οι ημιτελικοί μάλιστα του Κυπέλλου Αγγλίας διεξάγονταν μεσημέρι Σαββάτου στις 15:00 τοπική ώρα και χωρίς τηλεοπτική μετάδοση.
Μία επαναστατική πρόταση, εξαιτίας της τραγωδίας του Χίλσμπορο που συνέβη τον Απρίλη του 1989, άλλαξε μία για πάντα το τοπίο. Από την στιγμή που οι ημιτελικοί του FA Cup δεν είχαν τηλεοπτική μετάδοση, όλο και περισσότερος κόσμος ήθελε να βρεθεί στο γήπεδο για να παρακολουθήσει τις προσπάθειες της ομάδας του. Πολλές φορές η κατάσταση ξέφυγε με υπεράριθμους θεατές και εξέδρες που ξεχείλιζαν κόσμο. Ο καλύτερος τρόπος ήταν να αντισταθμιστεί αυτό με τη μετάδοση των αγώνων ζωντανά στην τηλεόραση. Ήταν κάτι πρωτοποριακό και φυσικά είχε λογική. Το γεγονός όμως ότι η πρώτη απόπειρα συνδυάστηκε με δύο από τους καλύτερους ημιτελικούς στην ιστορία της διοργάνωσης βοήθησε το εγχείρημα.
Στις 8 Απριλίου του 1990, οι ημιτελικοι Λίβερπουλ – Κρίσταλ Πάλας στο Βίλα Παρκ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Όλνταμ στο Μέιν Ρόουντ, μεταδόθηκαν back-to-back από την αγγλική τηλεόραση και η έκβασή τους ήταν καθηλωτική.
Αρχής γενομένης από τον αγώνα στο Βίλα Παρκ, τον πρώτο χρονικά της ημέρας, η Λίβερπουλ ήταν το μεγάλο φαβορί απέναντι στην Κρίσταλ Πάλας. Οι «κόκκινοι» μάλιστα στην αναμέτρηση του Άνφιλντ για το πρωτάθλημα είχαν συντρίψει με 9-0 τους Λονδρέζους. Τα προγνωστικά έδιναν αδιαφιλονίκητο φαβορί την ομάδα του Κένι Νταλγκλίς, ενώ η προετοιμασία των «αετών» για το παιχνίδι δεν έγινε και με τον καλύτερο τρόπο. Συγκεκριμένα, η Πάλας μία ημέρα πριν το παιχνίδι δεν είχε μέρος να προπονηθεί, αφού δεν κανείς από τον σύλλογο δεν είχε μεριμνήσει για αυτό.
Αποτέλεσμα, να βρουν «καταφύγιο» στο προαύλιο ενός σχολείου. «Δεν είχαμε μέρος να προπονηθούμε για αυτό και μπήκαμε παράνομα σε ένα σχολείο. Δεν αστείευομαι», είχε δηλώσει ο Ο’Ράιλι σχετικά. Παρόλα αυτά, η Λίβερπουλ εκείνο το απόγευμα βίωσε έναν σοκαριστικό αποκλεισμό!
Οι «κόκκινοι» προηγήθηκαν στο 14’ με τον Ίαν Ρας, αλλά η Κρίσταλ Πάλας στο δεύτερο ημίχρονο αντέδρασε. Αρχικά ισοφάρισε στο 46’ με τον Μπράιτ και στο 70’ έφερε «τούμπα» το σκορ με τον Ο’Ράιλι. Η ομάδα του Μερσεϊσάιντ ωστόσο χρειάστηκε ένα τρίλεπτο για να πάρει ξανά το προβάδισμα. Ο ΜακΜάχον στο 81’ και ο Μπαρνς με πέναλτι στο 83’ έκαναν το 3-2 και όλα πίστεψαν ότι οι Λονδρέζοι έφτασαν στην πηγή, χωρίς να πιουν νερό. Ο Γκρέι βέβαια είχε αντίθετη άποψη και στο 88’ ισοφάρισε σε 3-3. Αποτέλεσμα οι δύο ομάδες να οδηγηθούν σε παράταση.
Εκεί συνέβη το απρόσμενο! Ο Γκρέι στο 109’ με εκτέλεση κόρνερ στο πρώτο δοκάρι βρήκε τον Θορν, ο οποίος με κεφαλιά πάσαρε στον Άλαν Πάρντιου για να νικήσει τον Γκρόμπελαρ και να σημειώσει το 4-3. Αυτό ήταν! Η Κρίσταλ Πάλας πέτυχε την απόλυτη έκπληξη και πήρε το εισιτήριο για τον τελικό του FA Cup.
Εκεί συνάντησε το νικητή του έτερου ημιτελικού, που όπως και ο πρώτος, είχε μεγάλο φαβορί. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ φυσικά έμοιαζε ότι θα έχει εύκολο έργο απέναντι στην Όλνταμ που αγωνιζόταν στη 2η κατηγορία της Αγγλίας. Αμ δε! Η «μαγεία» του FA Cup έκανε και πάλι την εμφάνισή της, με τους «λάτικς» να αποδεικνύονται δύσκολος αντίπαλος. Άλλωστε ήδη είχαν φτάσει στον τελικό του Λιγκ Καπ εκείνης της σεζόν και ήθελαν να πετύχουν κάτι ανάλογο και στο Κύπελλο Αγγλίας.
Η κανονική διάρκεια του αγώνα ολοκληρώθηκε με το σκορ στο 2-2, οπότε και αυτός ο ημιτελικός οδηγήθηκε στην παράταση. Στο έξτρα ημίωρο, οι «κόκκινοι διάβολοι» πήραν σχεδόν άμεσα το προβάδισμα (92’), ωστόσο η Όλνταμ ισοφάρισε στο 113’ σε 3-3. Ως το σφύριγμα της λήξης τίποτε δεν άλλαξε, έτσι οι δύο ομάδες θα έλυναν τις διαφορές τους σε επαναληπτικό αγώνα. Τότε στο θεσμό του Κυπέλλου Αγγλίας αν ένας αγώνας δεν είχε αναδείξει νικητή μετά από 120 λεπτά, δεν ακολουθούσε διαδικασία των πέναλτι, αλλά μία ακόμα αναμέτρηση στην έδρα των φιλοξενούμενων.
Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια, φιλοξενούμενοι δεν υπήρχαν, αφού ο ημιτελικός διεξήχθη στο ουδέτερο Μέιν Ρόουντ. Οπότε οι δύο ομάδες ανανέωσαν το ραντεβού τους για τρεις ημέρες αργότερα (11 Απριλίου) στο ίδιο μέρος. Η Γιουνάιτεντ προηγήθηκε στο 51’ με τον ΜακΚλερ, αλλά και πάλι η Όλνταμ δεν παραδόθηκε και ισοφάρισε στο 81’ με τον Ρίτσι, για να ακολουθήσει ξανά παράταση! Αν ούτε εκεί προέκυπτε νικητής, τότε θα διεξαγόταν ακόμη ένας επαναληπτικός... Τελικά, αυτό δεν χρειάστηκε να συμβεί, αφού η ομάδα του Άλεξ Φέργκιουσον, πολύ πριν γίνει Σερ, πήρε την πρόκριση, με τον Ρόμπινς να σκοράρει στο 115’.
Όσο για την τηλεοπτική προβολή των ημιτελικών, αυτή είχε τεράστια επιτυχία στην Αγγλία. «Αριθμός ρεκόρ – 13 γκολ στους δύο ημιτελικούς του FA Cup», «Σε ευχαριστούμε FA Cup, σε ευχαριστούμε BBC», ήταν μερικά από τα πρωτοσέλιδα την επόμενη ημέρα των αγώνων. Η εικόνα που έφτασε κάθε νοικοκυριό της χώρας πέτυχε τον στόχο της και η τηλεοπτικές μεταδόσεις αγώνων έγινε... συνήθεια. Η κυριαρχία της τηλεόρασης μόλις είχε ξεκινήσει!
www.bnsports.gr
