«Με κορόιδεψαν στον ΑΠΟΕΛ, δεν βοηθούν νέους να εξελιχθούν, είχα πέσει σε κατάθλιψη»

Συνέντευξή στην ελλαδική ιστοσελίδα Gazzetta παραχώρησε ο Κώστας Αποστολάκης.

Ακολουθήστε μας στο Google news

-Πότε συνειδητοποίησες ότι το κεφάλαιο Παναθηναϊκός κλείνει για σένα;

Όταν ολοκληρώθηκε η πρώτη χρονιά, ήμουν τρίτος στην ιεραρχία. Πρώτος ήταν ο Γιόχανσον που είναι από τους καλύτερους παίκτες με τους οποίους έχω παίξει μαζί. Ο τύπος του ποδοσφαιριστή που μου αρέσει, είχε πάντα σταθερή απόδοση. Πρόκειται για ένα από τα πιο καλά μπακ που έχουν περάσει από τον Παναθηναϊκό. Έμαθα πολλά από τον Ματίας. Την δεύτερη χρονιά, που ήταν και πολύ καλύτερη για μένα, μοιραζόμασταν τα παιχνίδια με τον Γιόχανσον, μέχρι τη διακοπή λόγω της πανδημίας. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, έκανα το μεγαλύτερο λάθος στην καριέρα μου. Εγώ δεν ήθελα ποτέ να φύγω από τον Παναθηναϊκό, ενώ ούτε και η ομάδα ήθελε να φύγω. Έγινε μία παρεξήγηση γιατί κάποια άτομα χειρίστηκαν με πολύ λάθος τρόπο την κατάσταση. Κάποιοι ατζέντηδες προσπάθησαν να ωφεληθούν από αυτήν την ιστορία και τελικώς βρέθηκα στον ΑΠΟΕΛ.

-Ποια ήταν η παρεξήγηση για την οποία μιλάς;

Ο κύριος Αλαφούζος ήταν πάντα πολύ εντάξει απέναντί μου, δεν έχω κανένα παράπονο. Ούτε στον Παναθηναϊκό θα πουν ποτέ ότι δημιούργησα κάποιο πρόβλημα. Εγώ δεν είπα ποτέ ότι είμαι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής, όμως, έδινα πάντα το 150%. Όταν είσαι επαγγελματίας και ειδικά όταν υπάρχουν και συναισθήματα για την ομάδα στην οποία παίζεις, οφείλεις να πεθάνεις μέσα στο γήπεδο για την ιστορία του συλλόγου και για τον κόσμο. Οι οπαδοί πληρώνουν για να έρθουν στο γήπεδο και εσύ πρέπει να δώσεις στο χορτάρι ό,τι έχεις.

-Η παρεξήγηση αυτή έχει να κάνει με ανθρώπους εκτός ομάδας ή με τον τότε τεχνικό διευθυντή, Τσάβι Ρόκα;

Έχει να κάνει και με ανθρώπους έξω από τον Παναθηναϊκό και με τον Τσάβι Ρόκα, ο οποίος, όμως, δεν θεωρώ ότι έχει μεγάλη ευθύνη. Κατά κύριο λόγο έχει να κάνει με ανθρώπους έξω από τον Παναθηναϊκό, που με κορόιδεψαν. Ασφαλώς κι εγώ, λόγω και του νεαρού της ηλικίας μου, δεν χειρίστηκα καλά την κατάσταση. Δηλαδή, έθεσα τον εαυτό μου στα χέρια ανθρώπων που κακώς εμπιστεύτηκα. Δυστυχώς, λάθη όπως αυτό, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή.

-Πώς ήταν η τελευταία σου μέρα στο Κορωπί;

Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα βγει πολύ, ως ποδοσφαιριστής είμαι παλαιών αρχών. Δεν θα μιλήσω συχνά, δεν θα κάνω posts στο Instagram. Κλείνομαι περισσότερο στον εαυτό μου. Όταν έφυγα από τον Παναθηναϊκό, δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Έφυγα από το σπίτι μου, δεν ήξερα κάτι πέρα από αυτό. Πήγαινα στο άγνωστο. Όταν είσαι 20 χρονών, πρέπει να πας σε ένα περιβάλλον που θα σε βοηθήσει. Μετά την παρεξήγηση που έγινε και την αποχώρησή μου από τον Παναθηναϊκό, έπρεπε να πάω σε ένα κλαμπ που θα με στηρίξει, όπως έχει δεσμευθεί. Αυτό, για παράδειγμα, έγινε στη Σέριφ. Το πιο σημαντικό στοιχείο σε έναν άνθρωπο είναι η ειλικρίνεια. Να πεις «σε είδα και σε θέλω γι’ αυτό». Δεν υπάρχει λόγος να κοροϊδέψεις τον άλλον, γιατί στο τέλος όλοι θα βγουν χαμένοι.

-Προφανώς εννοείς ότι σε κορόιδεψαν στον ΑΠΟΕΛ. Γιατί το πιστεύεις αυτό;

Γιατί πήγα εκεί και μου είπαν ότι θα με στηρίξουν και πως αποτελώ μέρος ενός πρότζεκτ. Έκανα προετοιμασία και μετά είχα υποχρεώσεις με την Εθνική Ελπίδων. Όταν έφυγα, ήμασταν στην ομάδα δύο δεξιά μπακ και δύο αριστερά μπακ. Όταν γύρισα, ήμασταν τέσσερα δεξιά μπακ, είχαν πάρει δύο ακόμα. Τότε το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν «τι γίνεται;». Η χρονιά ξεκίνησε χάλια. Και ίσως όταν ξεκίνησα να παίζω δεν χειρίστηκα κι εγώ κάποιες καταστάσεις όπως θα τις χειριζόμουν τώρα. Στο ποδόσφαιρο το 50% των σημαντικών αποφάσεων λαμβάνονται εντός των τεσσάρων γραμμών και το 50% εκτός. Εκείνη τη σεζόν στον ΑΠΟΕΛ, αλλάξαμε τέσσερις προπονητές. Ένας από αυτούς, ο Ιρλανδός ο ΜακΚάρθι, ήταν εξαιρετικός. Φαινόταν ότι είχε επίπεδο, ήρθε και την πρώτη μέρα μας είπε «δεν με νοιάζει τι συμβόλαιο έχει ο καθένας, θα παίζει αυτός που μου θα μου δείχνει στην προπόνηση ότι το αξίζει και θα κάνει αυτά που θέλω». Με τον προπονητή που τον διαδέχθηκε, τον Σάββα Πουρσαϊτίδη, δεν είχα την καλύτερη σχέση. Γενικά ο ΑΠΟΕΛ ως ομάδα, έχει τρομερό κόσμο, πολύ υποστηρικτικό. Καταλαβαίνει κανείς από την πρώτη στιγμή πως πρόκειται για ένα μεγάλο κλαμπ. Δεν έχω τίποτα κακό να πω για τον ΑΠΟΕΛ ως κλαμπ. Ο κόσμος, επειδή λόγω της πανδημίας δεν μπορούσε να έρθει στο γήπεδο, ερχόταν στις προπονήσεις. Πρόκειται, όμως, για μία ομάδα που δεν βοηθάει τους νέους ποδοσφαιριστές να εξελιχθούν. Το αντίθετο. Είναι ένα κλαμπ από το οποίο θα φύγουν 20 ποδοσφαιριστές και θα έρθουν άλλοι τόσοι. Στην Κύπρο, πάντως, είναι με διαφορά το μεγαλύτερο κλαμπ.

-Πώς έφυγες από την Κύπρο και πως προέκυψε ο Παναιτωλικός;

Δεν είχα καθόλου καλή προσωπική σχέση με τον τελευταίο προπονητή. Πολλοί μπορούν να με κρίνουν για τις ποδοσφαιρικές μου αρετές, αλλά προτεραιότητά μου είναι πάντα να είμαι σωστός άνθρωπος και να μην δημιουργώ προβλήματα. Με αυτόν τον προπονητή είχα τόσο μεγάλα προβλήματα, που έπαιρνα τηλέφωνο τον πατέρα μου και του έλεγα «θέλω να φύγω από εδώ, δεν μπορώ να μείνω». Είχα πέσει σε μίας μορφής κατάθλιψη.

-Τι σου απαντούσε;

Μου έλεγε ότι θα γίνει προσπάθεια να φύγω από τον ΑΠΟΕΛ. Το καταλάβαινε ότι δεν ήμουν καλά σαν Κώστας, δεν ευχαριστιόμουν το ποδόσφαιρο.

-Πώς αντιμετωπίζει όλο αυτό το συναίσθημα ένα νέο παιδί; Είναι ικανό να κάνει έναν νέο ποδοσφαιριστή να τα παρατήσει;

Είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να κάνει ένα νέο παιδί να «σπάσει». Εγώ μέσα από αυτό έγινα άντρας. Στον Παναθηναϊκό ήταν όλα τέλεια, ζούσα σε μία φούσκα. Την πίεση της μεγάλης ομάδας την ήξερα, είχα μεγαλώσει μέσα σε αυτή. Στον ΑΠΟΕΛ, όμως, ήμουν μόνος. Ερχόμουν στην Ελλάδα μόνο όταν είχα υποχρεώσεις με την Εθνική Ελπίδων. Έβλεπα τους γονείς μου στο αεροδρόμιο. Εκείνη τη χρονιά την έσωσα μόνο 2-3 πολύ καλές εμφανίσεις που έκανα με την Εθνική Ελπίδων. Μπορεί να «σπάσει» πάρα πολύ εύκολα ένα άτομο έτσι, αλλά εμένα η εμπειρία αυτή με έκανε πιο δυνατό.

BEST OF THEMASPORTS