Διότι πριν από μερικές ώρες, στο «Στάμφορντ Μπριτζ», είχαμε την πρωταθλήτρια Αγγλίας, Μάντσεστερ Σίτι, να προηγείται, να σκοράρει τέσσερις φορές και να μην καταφέρνει να κερδίσει απέναντι σε μία εκπληκτική Τσέλσι του Μαουρίτσιο Ποτσετίνο.
Από το ξεκίνημα κιόλας του ματς, η Τσέλσι έμοιαζε να έχει ένα πλάνο. Ήθελε να παίξει από τα αριστερά, ήθελε να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα του Ραχίμ Στέρλινγκ και την οξυδέρκεια του Κόουλ Πάλμερ και δεν «χάλασε» το μυαλό της, όταν οι «πολίτες» προηγήθηκαν με το πέναλτι του Έρλινγκ Χάαλαντ.
Ακριβώς το ίδιο συνέβη και στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου. Σκεφτείτε πόσες ομάδες θα κατέρρεαν απέναντι στη Σίτι, όταν της είχαν ανατρέψει το προβάδισμα και βρίσκονταν ξανά πίσω στο σκορ, 90 δευτερόλεπτα μετά την έναρξη της επανάληψης. Όχι όμως η Τσέλσι του Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, η οποία πήρε πολλά από τις αλλαγές της και απέδειξε για πρώτη φορά, τόσο χαρακτηριστικά στη σεζόν, πως ο μεγάλος σε βάθος πάγκος, έχει λόγο ύπαρξης και μπορεί να διαδραματίσει κομβικό ρόλο.
Σε λιγότερο από 120 δευτερόλεπτα μετά τις αλλαγές του Ποτσετίνο, οι Λονδρέζοι έκαναν το 3-3, με τον Μούντρικ να ξεκινά την προσπάθεια και στο φινάλε, ο Αρμάντο Μπρόγια, που αισίως είχε μπει ως αλλαγή, πήρε το πέναλτι, μέσω του οποίου ο Κόουλ Πάλμερ διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα.
Πολλοί θα συζητήσουν για την ψυχραιμία που επέδειξε ο πιτσιρικάς. Εγώ θα σας πω ξανά πως πρόκειται για μία από τις κορυφαίες μεταγραφές του καλοκαιριού και για μία από τις πιο ουσιαστικές κινήσεις στην εποχή του Τοντ Μποέλι. Νέος, ταλαντούχος, με εμπειρία από πρωταθλητισμό και με κίνητρο να αποδείξει πως μπορεί να σταθεί στο πιο υψηλό επίπεδο, έχοντας αρνηθεί μερικούς μήνες πριν, τον ρόλο του στο rotation του Πεπ Γκουαρδιόλα.
Αυτός και ο Ραχίμ Στέρλινγκ λοιπόν, είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για το πρώτο 4-4 στην καριέρα του Πεπ, μετά από 882 παιχνίδια σε προπονητικούς πάγκους. Επικό!
Από εκεί και πέρα, το βασικότερο συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε για την Τσέλσι είναι πως στα μεγάλα ματς, είναι πάντα παρούσα. Έμεινε στο 0-0 με τη Λίβερπουλ στην πρεμιέρα, μοιάζει να αδικεί τον εαυτό της με το 2-2 κόντρα στην Άρσεναλ, αναλογικά με την εμφάνισή της για 70 λεπτά, σκόραρε τέσσερις φορές απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι, και κέρδισε εκτός έδρας με «τεσσάρα» την Τότεναμ, ασχέτως το πώς κύλησε το ματς και την αριθμητική υπεροχή που είχε.
Πέρα από πιθανός ρυθμιστής του τίτλου, η Τσέλσι έχει καταφέρει να είναι υπολογίσιμη και αυτό είναι κάτι που δεδομένα πιστώνεται ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο. Είμαι βέβαιος πως θα βρει και τη «φόρμουλα» που χρειάζεται για να πάψει να έχει τόσο συχνά αρνητικά αποτελέσματα με τις μικρές ομάδες. Πρέπει να κερδίζει την Μπρέντφορντ στο «Στάμφορντ Μπριτζ», όπως έκανε η Λίβερπουλ στο «Άνφιλντ», πρέπει να μην συναντά προβλήματα με τις ομάδες που αισίως ανέβηκαν, οφείλει να κοντράρει την Μπράιτον και τη Νιούκαστλ, «απαγορεύεται» να προκύπτουν διαρκώς νίκες, όπως αυτή της Νότιγχαμ Φόρεστ στο Λονδίνο.
Θεωρώ πως αυτό χρειάζεται χρόνο και ο Τοντ Μποέλι οφείλει να τον δώσει στον Μαουρίτσιο Ποτσετίνο. Διότι μία Τσέλσι σοβαρή σε αναμετρήσεις της με το Big 6, με το ταλέντο που διαθέτει και την ομοιογένεια που θα αποκτήσει, μπορεί σε βάθος τριετίας να επιστρέψει στην διεκδίκηση του τίτλου της Premier League. Αρκεί ο προπονητής της να στηριχθεί. Θα έρθουν καλύτερες ημέρες με αυτόν στο «Στάμφορντ Μπριτζ», είναι μαθηματικά βέβαιο…
englandd365.gr
