Θυμάσαι αγαπητέ Τιμούρ που φώναζες κάποτε, για τα στραβά κι ανάποδα…

Πόλυς Χαραλάμπους

Έχει απόλυτο δίκαιο ο Τιμούρ Κετσπάγια, είναι κατάντια να παίζει η εθνική, μες στο σπίτι της και οι οπαδοί της φιλοξενούμενοι ομάδας, να είναι τετραπλάσιοι στις κερκίδες. Το εν λόγω γεγονός δεν ήρθε όμως από το πουθενά…

Ακολουθήστε μας στο Google news

Πάνε χρόνια που οι κύπριοι ποδοσφαιρόφιλοι γυρίζουν την πλάτη στην εθνική. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Υπήρξαν κάποιες εποχές (τον καιρό που έπαιζαν οι Μιχάλης Κωνσταντίνου, Οκκάς, Χαραλαμπίδης και άλλοι) που αρκετός κόσμος, αγκάλιαζε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Ο βασικότερος λόγος, είναι γιατί αυτοί που διοικούν το ποδόσφαιρο, δείχνουν εδώ και πολλά χρόνια, ότι δεν έχουν κανένα όραμα να αναπτύξουν σωστά, όχι μόνο την μεγάλη εθνική, αλλά και τις μικρότερες. Δοκίμασαν διάφορες συνταγές και μεθόδους, αλλά ουσιαστικά αποτελέσματα ακόμα δεν είδαμε.

Ένας από τους κύριους λόγους, που «χωλαίνουν» εδώ και χρόνια οι εθνικές ομάδες και ειδικά η εθνική ανδρών, είναι γιατί η ηγεσία της ΚΟΠ, όπως και τα σωματεία που την αποτελούν, τον έχουν «πεταμένο» τον γηγενή ποδοσφαιριστή.

Τι έχουν κάμει όλα αυτά τα χρόνια, για να βλέπουμε περισσότερους κύπριους να αγωνίζονται στις ντόπιες διοργανώσεις; Αντιθέτως, εδώ και ένα χρόνο, έχουν δώσει το δικαίωμα στις ομάδες πρώτης κατηγορίας, να μπορούν να έχουν στο ρόστερ τους 17 κοινοτικούς και ξένους παίχτες. Συν τον κανονισμό για κοινοτικούς καταλόγου Β’, που εφαρμόζεται εδώ και αρκετά χρόνια.

Το ότι δίδεται η κυπριακή υπηκοότητα σε ξένους ή κοινοτικούς ποδοσφαιριστές, που… δουλεύουν για πολλά χρόνια στην Κύπρο, δεν είναι κάτι που μας ενοχλεί. Το ζήτημα είναι ποια κριτήρια μπαίνουν κάτω, για να δοθεί διαβατήριο σε κάποιους παίχτες από την αλλοδαπή.

Παρατηρείται κι άλλο φαινόμενο. Είναι παίχτες που περιλαμβάνονται στις κλήσεις της μεγάλης εθνικής, όμως ειδικά σε εποχές μετά τη λήξη της σεζόν στις συλλογικές διοργανώσεις, βρίσκουν διάφορες αφορμές για να απαλλαγούν. Το εν λόγω γεγονός, φανερώνει ότι δεν υπάρχει «εθνική συνείδηση».

Σε άλλες χώρες υπάρχουν παίχτες «υπερήλικες», που μπορεί να έχουν στα πόδια τους 50 ματς σε μια σεζόν με τους συλλόγους που τους εργοδοτούν και δεν λένε «όχι» στις εθνικές ομάδες των χωρών τους.

Για να αδιαφορούν οι περισσότεροι ποδοσφαιρόφιλοι της νήσου, για τους αγώνες της εθνικής ομάδας, παίζει φυσικά ρόλο και κάτι άλλο. Έχουν βαρεθεί τις ίδιες φάτσες που διοικούν το ποδόσφαιρο, βγάζουν την δυσαρέσκεια τους κάθε τρεις και λίγο, αλλά κανένας δεν τους λαμβάνει υπόψη.

Περιττό να τονίσουμε, ότι οι ομάδες που αποτελούν την ΚΟΠ, δεν φακκούν πένα, για την άποψη που έχει η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, για αυτούς που κάνουν κουμάντο στον Βασιλιά των Σπορ.

Κάποτε αγαπητέ Τιμούρ, φώναζες κι εσύ, για διάφορα στραβά και ανάποδα που συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο της δεύτερης σου πατρίδας. Δυστυχώς, τα χρόνια περνούν, αλλά κανείς δεν τολμά να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο.

Είναι κατάντια που οι Γεωργιανοί ήταν περισσότεροι χθες στην «ΑΕΚ Αρένα», αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο, υπάρχουν υπεύθυνοι, αιτίες και αιτιατά…

BEST OF THEMASPORTS