Κάτι παραπάνω από μία νίκη!
Ποιος να το περίμενε!
Ακολουθήστε μας στο Google news
Tι σόι τύπος είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο το... είχαν καταλάβει όσοι παρακολουθούσαν στενά την πορεία του. Ενας καταπληκτικός αθλητής, ένας απίστευτος επαγγελματίας, ένας θαυμάσιος επιχειρηματίας, ένας σταρ με όλη τη σημασία της λέξης. Στην πραγματικότητα ο μοναδικός σταρ με την αληθινή έννοια του όρου που ανέδειξε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο μετά τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Τώρα, σ' αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, λίγες μέρες αφού χώρισε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και αξιολογεί τις προσφορές, καταλαβαίνουν και οι υπόλοιποι.
Καθεμιά από τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκε με εξαίρεση τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην πρώτη του θητεία – όπου προφανώς δεν μπορούσε να κάνει σταριλίκια και βεντετισμούς στον Σερ Αλεξ και στους παλιούς – είχε τύποις ένα έμβλημα και μια ονομασία. Στην πραγματικότητα για τον Κριστιάνο η Ρεάλ Μαδρίτης, η Γιουβέντους, η Μ. Γιουνάιτεντ στη δεύτερη, σύντομη θητεία του, ήταν πρώτα η «Cristiano FC» και μετά οτιδήποτε άλλο. Τα γκολ, τα ρεκόρ, οι τίτλοι, οι Χρυσές Μπάλες. Πρώτα αυτά. Κι αν... προκύψει και η επιτυχία της ομάδας, έχει καλώς. Αν δεν προκύψει, δεν έγινε και κάτι...
Αλήθεια, τι είδους παίκτης είναι αυτός ο οποίος πανηγυρίζει σαν τρελός ένα γκολ συμπαίκτη του, όπως συνέβη με του Μπρούνο Φερνάντες εναντίον της Ουρουγουάης; Και τι είδους αρχηγός είναι ένας παίκτης ο οποίος τη στιγμή της μεγαλύτερης χαράς (πιθανώς μέχρι την επόμενη...) για την εθνική του ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο, της απόλυτης σύνδεσης παικτών – οπαδών, φεύγει για τα αποδυτήρια; Και αλήθεια, πώς επιτρέπει σε πρόσωπα του οικογενειακού του περιβάλλοντος να κατηγορούν δημοσίως τον προπονητή του επειδή τον άφησε στον πάγκο (ανόητο, βεβαίως, ως προς το timing που είναι 1000% υπέρ του Σάντος, αλλά... έτερον εκάτερον).
Ο,τι κι αν γράψει στο Instagram για την Πορτογαλία και την επιτυχία της, όσο κι να προσπαθήσει να το «γυρίσει» (αν προσπαθήσει...), η εικόνα του πια μουτζουρώθηκε ανεπανόρθωτα, διότι η δύναμη της εικόνας σε συνδυασμό με την απίστευτη ισχύ κοτζάμ Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι ανυπολόγιστη. Οπως και η ζημιά που έκανε στο προφίλ του μέσα σε μια εβδομάδα. Πλέον η υστεροφημία του κρέμεται από μια κλωστή, διότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα. Και τα στερνά είναι πολύ – πολύ άσχημα για τον Νο 1 σταρ (και όχι Νο 1 παίκτη εδώ και αρκετά χρόνια...) του ποδοσφαιρικού στερεώματος. Μέσα σε ένα μήνα εκδιώχθηκε από την ομάδα που τον δημιούργησε και εκπαραθυρώνεται στην ομάδα που του χάρισε (και της χάρισε) την κορυφαία επιτυχία στην καριέρα του: το Euro 2016. Oυπς, λάθος! Αυτή η κούπα είναι η κορυφαία του Κριστιάνο στο δικό μας μυαλό. Με το δικό μας κριτήριο. Στο δικό του μυαλό μπορεί να είναι κάτι άλλο. Ενας από τους δεκάδες ατομικούς τίτλους του...
Και το ερώτημα πλέον, είναι σαφές: πώς θα διαχειριστεί ο ίδιος τις επιλογές του Σάντος και ο Σάντος τον Κριστιάνο στον ορθάνοιχτο μέχρι και τον τελικό του Μουντιάλ δρόμο της Εθνικής ομάδας του, με την οποία χρειάζεται επιπλέον δύο συμμετοχές για μια επιπλέον ατομική διάκριση: Νο 1 παίκτης σε συμμετοχές με το αντιπροσωπευτικό της πατρίδας του συγκρότημα. Ο κόουτς είναι ξεκάθαρο πως θα αποφασίσει βάσει του συμφέροντος της ομάδας κι αν καταλήξει ότι στο επόμενο ματς είναι πιο ωφέλιμο για την «Πουρτουγάλ» να παίξει από το 1' ο Κριστιάνο, θα το κάνει χωρίς κανενός είδους έκπτωση. Αλλωστε από την πρώτη μέρα της συνεργασίας του με τον Κριστιάνο, ο Σάντος τον έχει διαχειριστεί μα-ε-στρι-κά, εντός και εκτός γηπέδου, όπως μπορείτε να αντιληφθείτε αν ρίξετε μια ματιά σ' αυτό το κείμενο του Βασίλη Σαμπράκου. Ομως από την άλλη ο Σάντος δεν θα μετατρέψει αυτή την Πορτογαλία σε «Cristiano FC» για να... «σεβαστεί» τον Ρονάλντο!
Και ασφαλώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει «εκδικητικά» προς τον σταρ της ομάδας του. Τον σέβεται πολύ περισσότερο παρέχοντάς του την «προστασία» που ο 37χρονος Κριστιάνο δεν μπορεί να δει. Η' να «παραδεχθεί». Οτι σ' αυτή την ηλικία, έχει χάσει (όπως και ο Μέσι) μεγάλο μέρος της εκρηκτικότητάς του. Παραμένει ένας killer εντός περιοχής και ουδείς περιμένει από εκείνον να καταθέσει τον όβολό του ανασταλτικά (όπως και από τον Μέσι ο Σκαλόνι). Ομως δεν μπορεί να παραβλέψει ο (κάθε) Σάντος, ότι συλλαμβάνεται πιο εύκολα σε θέση οφσάιντ. Οτι «πέφτει» πολύ πιο εύκολα συγκριτικά με τα χρόνια της ακμής του. Οτι ξεμαρκάρεται πολύ πιο δύσκολα, παρότι το ποδοσφαιρικό Ι.Q του μέσα στον αγωνιστικό χώρο είναι ανυπέρβλητο και το σώμα του παραπέμπει σε αλαβάστρινο μοντέλο.
Ολα αυτά είναι λεπτομέρειες που μετρούν πολλαπλάσια στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Εκεί όπου η δόξα από το κλάμα κρέμεται πολλάκις από μια μικρο-λεπτομέρεια. Από ένα πλασέ, ένα... δάχτυλο VARίσιου οφσάιντ, μια πάσα, ένα κλέψιμο, ένα «κάτι», εναντίον του Μαρόκου, και Αγγλίας ή Γαλλίας. Δεν θα τα ρισκάρει όλα αυτά ο Σάντος στο δικό του last dance για χατήρι του Κριστιάνο. Το θέμα είναι αν θα ρισκάρει ακόμα περισσότερο ο ίδιος ο Κριστιάνο τη διάλυση του ειδώλου που χτίζει εδώ και 19 χρόνια.
gazzetta.gr