Ακολουθήστε μας στο Google news
Κι ο ΠΑΟΚ έχει τον ίδιο προπονητή (Λουτσέσκου), αλλά ήταν αναγκασμένος να τροποποιήσει σ' ένα βαθμό τον κορμό του και να ρίξει τον μέσο όρο ηλικίας του ρόστερ του.
Ο Ολυμπιακός έχει προλάβει να αλλάξει ήδη δύο προπονητές, η δε ΑΕΚ μόλις πριν από λίγες εβδομάδες έριξε τα τελευταία… μπετά.
«Καλά όσα μας λέτε, αλλά ο Παναθηναϊκός έχει δώσει τέσσερα ματς στη Λεωφόρο» ακούγαμε δεξιά κι αριστερά ως αντεπιχείρημα των παραπάνω ποδοσφαιρικών διαπιστώσεων και του «πέντε στα πέντε» της ομάδας πριν απ’ το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.
Στη θεωρία υπήρχε μία βάση, με την ειδοποιό διαφορά ότι το διπλό στο Ηράκλειο επί του ΟΦΗ συνέβη μετά από 7,5 χρόνια και μόνο απλή υπόθεση δεν είναι να κερδίζεις στο «Γεντί Κουλέ», ενώ μέσα στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός νίκησε με ανατροπή την ΑΕΚ και καθάρισε εύκολα τους «μικρομεσαίους», την ίδια στιγμή που οι υπόλοιποι, με παρεμφερείς αντιπάλους, είτε γκέλαραν είτε αγκομάχησαν.
Στη θεωρία, εν ολίγοις, υπήρχαν κι αυτές οι παράμετροι που έπρεπε να ληφθούν υπόψη, αλλά δεν έμπαιναν στην εξίσωση από αρκετούς. Κακό του κεφαλιού τους.
Στην πράξη, αποδείχθηκε περίτρανα (και) στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Τούμπας, ότι ο φετινός Παναθηναϊκός, πέραν των παραπάνω ποδοσφαιρικών δεδομένων που έχουμε αναλύσει πολλάκις, είναι επίσης σμιλευμένος με χαρακτήρα και «άντερα» νικητή από τον αρχιτέκτονα Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Τον προπονητή που άλλαξε τον ρου της ιστορίας στον Παναθηναϊκό και με αυτόν καθοδηγητή το τριφύλλι μπορεί βάσιμα να ονειρεύεται ότι θα αναβιώσει μεγάλες στιγμές και θα ξαναγράψει χρυσές σελίδες στην ένδοξη ιστορία του.
Δύο ντέρμπι έως τώρα στο πρωτάθλημα, ισάριθμες νίκες με ανατροπή.
Κι ας ήταν με την πλάτη στον τοίχο η ομάδα στην Τούμπα μετά το πρώτο ημίχρονο.
Κι ας περίμενε ο ΠΑΟΚ πώς και πώς αυτό το ματς για να πάρει την άτυπη ρεβάνς από την ήττα του στον τελικό του Κυπέλλου, μέσα στη φλεγόμενη έδρα του.
Κι ας προηγήθηκε στην πρώτη υποσχόμενη ευκαιρία του στο ματς, όπως είχε συμβεί στον Παναθηναϊκό και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ στη Λεωφόρο.
Κι ας υπήρχαν σοβαρές απουσίες της τελευταίας στιγμής, με ολόκληρη τη βασική δεξιά πλευρά της ομάδας να τίθεται νοκ άουτ (Κώτσιρας/Παλάσιος) και τον Βέρμπιτς εκτός αποστολής. Αμ δε.
Η δε παραφιλολογία για τον Αϊτόρ γύρισε μπούμερανγκ. Ο σεληνιασμένος Ισπανός μεσοεπιθετικός υποτίθεται ότι θα λύγιζε απ’ την πίεση της ατμόσφαιρας, αλλά στην πράξη τίναξε το… πλεχτό δύο φορές, κι όχι μία όπως τον περασμένο Μάιο. Κι έδειξε ξεκάθαρα πόσο πολύ γούσταρε να αυξηθούν περαιτέρω τα ντεσιμπέλ απ’ την εξέδρα. Τόσο πολύ λύγισε.
Την ίδια στιγμή που ολόκληρος ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς έκανε κατάθεση ψυχής, ακολουθώντας κατά γράμμα το τακτικό πλάνο του Σέρβου στρατηγού που έδωσε για πολλοστή φορά ρεσιτάλ από τον πράσινο πάγκο. Οι παίκτες που ο ίδιος αποκλειστικά έχει διαλέξει ακολούθησαν ευλαβικά το πλάνο του και τον δικαίωσαν πανηγυρικά. Απαντες.
Απ’ το κομπιούτερ που λέγεται Ρουμπέν Πέρεθ, τον κορυφαίο αμυντικό μέσο του πρωταθλήματος, που διδάσκει δωρεάν σε κάθε ματς πώς παίζεται η θέση του πλέι μέικερ πίσω ζώνης στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Τον Τσέριν που πάτησε κάθε σπιθαμή του γηπέδου και έμοιασε με ακούραστο μηχανάκι. Τον ατσάλινο και απίστευτα ψυχωμένο Κουρμπέλη. Εως τον Σπόραρ που σε κάθε παιχνίδι, ακόμα κι αν βρίσκεται σε μέτριο βράδυ, είναι φουλ επιδραστικός (κερδισμένο πέναλτι).
Σε τακτικό επίπεδο έγινε μεγάλη μάχη στη σκακιέρα των δύο πάγκων και οι ουδέτεροι παρατηρητές την παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον. Κατ' αρχάς ήταν από τις σπάνιες περιπτώσεις αγώνων που οι δύο προπονητές άλλαζαν πολύ συχνά πράγματα στη διάρκεια του αγώνα, κυρίως στον τρόπο πίεσης χωρίς τη μπάλα, αλλά και στον τρόπο ανάπτυξης.
Εδωσαν έμφαση στο πως θα σταματήσει ο ένας το παιχνίδι και τα πλεονεκτήματα του άλλου, με συνέπεια να μην υπάρχουν πολλές υποσχόμενες ευκαιρίες και χώροι σε οργανωμένο παιχνίδι.
Από εκεί και πέρα, ο Λουτσέσκου είδε στο πρώτο ημίχρονο να δικαιώνεται η αρχική κεντρική του ιδέα.
Ηταν πολύ καλά διαβασμένος στον τρόπο που επέλεξε να χτίσει το παιχνίδι του ο Παναθηναϊκός για να αποφύγει το πρέσινγκ του ΠΑΟΚ.
«Χτύπησε» στη μεγάλη διαγώνια μπαλιά του Μπρινιόλι στα δεξιά του, προς τον Σάντσες ή τον Μπερνάρ και έτσι πέτυχε το γκολ που άνοιξε το σκορ.
Εριξε στοχευμένα το βάρος της ανάπτυξής του στα αριστερά, πάνω στο δίδυμο Σάντσες/Μπερνάρ και απέφυγε τις παγίδες του Παναθηναϊκού στο πρέσινγκ.
Ηταν πιο απειλητικός στις στατικές φάσεις και καλά οργανωμένος στα αμυντικά στημένα. Μπορεί να μην έβγαλε άλλη μεγάλη ευκαιρία εκτός από το γκολ του Ολιβέιρα, αλλά ήταν ανώτερος ποδοσφαιρικά στο συγκεκριμένο διάστημα.
Ο Παναθηναϊκός είχε παθητικό ρόλο, δεν βρήκε καθόλου κλεψίματα ψηλά και η συνύπαρξη των Σάντσες/Μπερνάρ στη δεξιά πλευρά ήταν προβληματική και συμπαρέσυρε μαζί της τον Σένκεφελντ που ήταν ο δεξιός στόπερ.
Ασχέτως εάν στις υποσχόμενες ευκαιρίες δεν υπήρχαν μεγάλες διαφορές, μια και ο Παναθηναϊκός είχε στο ενεργητικό του το χαμένο τετ α τετ του Αϊτόρ από πλάγια αριστερά.
Στο δεύτερο ημίχρονο το σκηνικό άλλαξε. Ο Γιοβάνοβιτς έκανε την τακτική του αντεπίθεση και στο τέλος θριάμβευσε. Το πρώτο πράγμα που άλλαξε ήταν να κοπεί μαχαίρι η διαγώνια μπαλιά του Μπρινιόλι στα άκρα και να γίνει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και με διαφορετικό τρόπο το χτίσιμο του παιχνιδιού.
Το δεύτερο -και σημαντικότερο- ήταν να αλλάξει -οριστικά πια- πλευρά τον Αϊτόρ με τον Μπερνάρ στα δύο «φτερά» της επίθεσης. Ο Ισπανός «κίλερ» πήγε δεξιά μπροστά από τον Σάντσες και ο Μπερνάρ αριστερά μπροστά από τον Χουάνκαρ.
Αυτό ήταν το κλειδί. Μπίνγκο.
Στο 52’ ο Ισπανός ισοφάρισε από τη μαγική 50άρα μπαλιά του Πέρεθ, βγαίνοντας τετ α τετ από τα δεξιά, όντας στην πλάτη της άμυνας. Δύο λεπτά πριν είχε προειδοποιήσει με πανομοιότυπη φάση. Πάλι από δεξιά, πάλι στην αντίπαλη πλάτη, πάλι από πάσα του Πέρεθ. Απλώς ο Ισπανός άσος έκανε ένα λάθος κοντρόλ και δεν πλάσαρε.
Πέντε λεπτά μετά την ισοφάριση ο Λουτσέσκου είδε τον μοναδικό διαθέσιμο στράικερ να αποχωρεί. Προέβη αναγκαστικά σε αλχημεία, επέλεξε τον Μπίσεσβαρ και δεν του βγήκε, αλλά ό,τι κι αν έκανε θα ήταν αλχημεία και δύσκολα θα κάλυπτε το κενό στην κορυφή.
Ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τα υπέρ του δεδομένα, έχοντας ήδη ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του μετά την ισοφάριση και έφτασε στην έκτη συνεχόμενη νίκη του στο πρωτάθλημα σε ισάριθμα ματς με το δεύτερο γκολ του Αϊτόρ απ’ την άσπρη βούλα. Δεν κινδύνεψε ποτέ ξανά, παρά μόνο σε φάσεις αναμπουμπούλας στις καθυστερήσεις και συνεχίζει ακάθεκτος την τρελή του πορεία στο φετινό πρωτάθλημα.
Το έχουμε επισημάνει στο παρελθόν, θα το επαναλάβουμε και τώρα. Το πρωτάθλημα δεν είναι σπριντ. Είναι μαραθώνιος. Κι ακόμα βρισκόμαστε στα πρώτα μέτρα. Ως εκ τούτου είναι πολύ νωρίς για ξέφρενα πανηγύρια. Αλλά δεν γίνεται να είσαι Παναθηναϊκός και να μην αισθάνεσαι υπερήφανος για την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
sdna.gr
Δείτε το συγκινητικό VIDEO με τον Κωνσταντίνο Τζολάκη να αγκαλιάζει τον πατέρα του στην εξέδρα μετά το φινάλε του αγώνα με την Φενέρμπαχτσε, λίγες στιγμές αφότου ο νεαρός γκολκίπερ είχε απέκρούσε τρία πέναλτι.
Δείτε την ανάρτηση του Κωνσταντίνου Τζολάκη, ο οποίος ήταν ο ήρωας του Ολυμπιακού στο χθεσινό ματς με τη Φενέρμπαχτσε και την πρόκριση στα ημιτελικά του Conference League.
Έτσι πανηγύρισε την επική πρόκριση του Ολυμπιακού επί της Φενέρμπαχτσε ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
Ο Γιώργος Μασούρας αφιέρωσε τη μεγάλη επιτυχία του Ολυμπιακού σε προηγούμενες ομάδες των Πειραιωτών.
Οπαδοί του Ολυμπιακού υποδέχθηκαν την αποστολή των ερυθρόλευκων μετά την μεγάλη πρόκριση στα ημιτελικά του Conference League. Εκπληκτική η ατμόσφαιρα στο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Η UEFA πήρε θέση και έσβησε τη… φωτιά που είχε ανάψει με την είδηση πως Έλληνα παίκτης βγήκε θετικός σε ντόπινγκ τεστ. Η ΕΠΟ ενημερώθηκε πως δεν υπάρχει θετικό δείγμα.
