Τα μεγάλα διπλά του Ολυμπιακού, μια θρυλική ιστορία

Τρεις κούπες, οκτώ τελικοί, δέκα Final Four είναι ο απολογισμός των Πειραιωτών, που βρίσκονται ήδη στο Μονακό για να διεκδικήσουν ό,τι τους αναλογεί απέναντι στην παρέα του Μάικ Τζέιμς και των υπόλοιπων φιλόδοξων παικτών της ομάδας από το πριγκιπάτο.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Η ιστορία του Ολυμπιακού είναι πλούσια σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές, όπου η ομάδα στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και έκανε πολλές φορές, όχι μία, αλλά δυο και τρεις υπερβάσεις. Στο ξεκίνημα αυτής της 30χρονης διαδρομής δεν χρειάστηκε, ή δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το εμπόδιο της έδρας στα playoffs.

Του έφτανε η σιγουριά του ΣΕΦ για να περάσει στα Final Four του 1994 και 1995, δεν του ήταν εύκολο να αποκλείσει τη Λιμόζ το 1993 (με τον Ζάρκο Πάσπαλι να πατάει γραμμή στην τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού και τον Γιούρι Ζντοβτς να γράφει το 60-58, ή ακόμη χειρότερα τη Ρεάλ του Τζόε Αρλάουκας στα playoffs του 1996 όταν έχασε δυο φορές στη Μαδρίτη, με τις σχέσεις Σωκράτη Κόκκαλη και Γιάννη Ιωαννίδη, μάλιστα, να φτάνουν σε οριακό επίπεδο.

Το ουίσκι του Ντούντα...

Μέχρι το 1997, ο Ολυμπιακός μετρούσε ένα 6-0 σε βάρος του σε εκτός έδρας playoffs. Στην αλλοπρόσαλλη σεζόν του τριπλ κράουν κέρδισε τρία, το ένα πιο δύσκολο από το άλλο. Είχε φτάσει, όμως, το απόλυτο σημείο ωριμότητας αυτής της ομάδας, που βρέθηκε στους "16", αντίπαλος της ισχυρής Παρτιζάν. Όχι τόσο, όμως, για να αποκλείσει τους Πειραιώτες, που πήγαν (και ξαναπήγαν) στο Βελιγράδι, σε μια παρανοϊκή σειρά best of three, όπως ήταν τότε το σύστημα της FIBA.

Παραμονή του πρώτου αγώνα ο Έβρικ Γκρέι (είχε αντικαταστήσει τον Γουίλι Άντερσον, στα μέσα της σεζόν) έκανε σπαγγάτο στην προπόνηση και έβγαινε νοκ-άουτ. Παρά το σοκ, στις 6/3/1997 μπροστά σε ένα κολασμένο κοινό από 8.000 οπαδούς της Παρτιζάν, ο Φράνκο Νάκιτς με τις κροατικές ρίζες, πήρε θέση βασικού και έκανε το ματς της ζωής του, σημειώνοντας 27π (9/10δ, 1/3τρ, 6/7β) και οδηγούσε τον Ολυμπιακό στο 81-71. Διπλό πρόκρισης, που πανηγυρίστηκε δεόντως στο αεροπλάνο της επιστροφής, με τον αντιπρόεδρο Γιώργο Σαλονίκη και τον Ντούσαν Ίβκοβιτς να κατεβάζουν ένα μπουκάλι ουίσκι πανηγυρίζοντας.

Όταν ο ταξιδιωτικός πράκτορας της ομάδας Γιώργος Κοκοβίνος τους πλησίασε και έκανε νύξη για πιθανή ναύλωση τσάρτερ σε πιθανό τρίτο αγώνα, λίγο έλειψε να τον πετάξουν έξω από το αεροπλάνο, αφού το 2-0 θεωρούταν σχεδόν βέβαιο. Σχεδόν, όμως. Η Παρτιζάν (στις 11/3) απάντησε με τον ίδιο τρόπο. Διπλό μέσα στο ΣΕΦ, με όλα πλέον να είναι στον αέρα, ακόμη και η μετάβαση της ομάδας στο Βελιγράδι.

Ο αείμνηστος Ντούντα, έκανε τον κόσμο άνω-κάτω και τελικά μέσα στα άγρια μεσάνυχτα εξασφάλισε αεροσκάφος που μετέφερε τους "ερυθρόλευκους" άυπνους στην Σερβία. Έπρεπε να υπερβούν ξανά τον εαυτό τους. Το έκαναν με τον δικό τους τρόπο. Ο Νάκιτς έβαλε άλλους 19π, ο Ρίβερς έτρεχε σαν τούρμπο, ο Φασούλας σκόραρε 14π και ο Ντράγκαν Τάρλατς αμέσως μετά την κόρνα της λήξης και καθώς ο Ολυμπιακός νικούσε 74-69, διαμορφώνοντας ένα τρελό 2-1, έστελνε την μπάλα στην εξέδρα των "γκρόμπαρι" για... ενθύμιο

Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή. Ο Ολυμπιακός για να προκριθεί στο φάιναλ-φορ της Ρώμης, έπρεπε να ξαναπαίξει με μειονέκτημα έδρας και να αποκλείσει τον πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό. Στις 27/3/1997, οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν μια από τις μεγαλύτερες νίκες της ιστορίας τους, συντρίβοντας τους "πράσινους" μέσα στο ΟΑΚΑ με 69-49.

Ντέιβιντ Ρίβερς (16π) Ντράγκαν Τάρλατς (17π) κάνουν ένα τεράστιο παιχνίδι για το καθοριστικό 0-1 στη σειρά, που δεν άλλαξε, αφού ο Ολυμπιακός ξανακέρδισε στο Φάληρο, πήγε στη Ρώμη και θριάμβευσε κερδίζοντας την πρώτη Ευρωλίγκα της ιστορίας του.

Ήταν η ώρα, μετά από μια σφοδρή κριτική στο πρώτο μισό της χρονιάς, ο Τύπος, φιλικός ή μη στον Ολυμπιακό, να βγάλει το καπέλο στην ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς

Την ώρα που βομβαρδιζόταν το Βελιγράδι

Δυο διπλά έκανε ο Ολυμπιακός στα playoffs του 1999. Αυτή η ξεχασμένη πορεία, λόγω της αποτυχίας της ομάδας και το στραπάτσο από την Ζάλγκιρις στο Final Four είχε πολλές εκτός έδρας νίκες. Ουσιαστικά οι "ερυθρόλευκοι" δεν έχασαν ποτέ εκτός Ελλάδας, αφού η μοναδική ήττα τους σε δέκα ματς μακριά από το ΣΕΦ ήρθε από τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη.

Στους "16" ο Ολυμπιακός βρέθηκε απέναντι στην ιστορική Βαρέζε, που προσπαθούσε εκείνη την εποχή να κάνει ένα come back στο προσκήνιο, με προπονητή τον Κάρλο Ρεκαλκάτι. Έχοντας νικήσει εύκολα στο ΣΕΦ, οι "ερυθρόλευκοι" πήγαν στο Βαρέζε για να παίξουν την επαύριο του ιστορικού 1-1 της ποδοσφαιρικής ομάδας στο Ντέλε Άλπι κόντρα στην Γιουβέντους.

Η ιταλική ομάδα με Μενεγκίν, Ποτσέκο, Μρσιτς, Γκαλάντα και λοιπούς πούλησε ακριβά το τομάρι της και χρειάστηκαν δυο παρατάσεις (57-57, 67-67) μέχρι να έρθει το τελικό 77-83. Ένα τρίποντο του Τζόνι Ρότζερς αποδείχθηκε πολύ κρίσιμο για να κερδίσει ο Ολυμπιακός σε μια βραδιά που ο Άντονι Γκολντγουάιρ είχε σκοράρει 30π!

Εικοσι μέρες αργότερα (25/3/1999), ο Ολυμπιακός ήθελε μια ακόμη νίκη για να σφραγίσει το διαβατήριο του για το Μόναχο και το φάιναλ-φορ. Αντίπαλος του η Βιλερμπάν, στο φλεγόμενο Αστρομπάλ. Μόνο, που στην παραμονή του αγώνα, στο ξενοδοχείο του Ολυμπιακού κανείς δεν μπόρεσε να κοιμηθεί.

Μόλις είχαν ξεκινήσει οι νατοϊκοί βομβαρδισμοί στο Βελιγράδι και οι Ίβκοβιτς, Τόμιτς, Τάρλατς, Βούκτσεβιτς, προσπαθούσαν να έρθουν σε επαφή με τους δικούς τους ανθρώπους, χωρίς να τα καταφέρουν. Οι επικοινωνίες είχαν διακοπεί. Οι παίκτες πήγαν αναγκαστικά στα δωμάτια τους, ο Ντούντα έμεινε άγρυπνος και όλα μέσα στην ομάδα είχαν αλλάξει.

Οι Γάλλοι δημιούργησαν εκρηκτική ατμόσφαιρα, με 23π του Άριαν Κόμαζετς, ωστόσο, και τους Τάρλατς (16)-Γκολντγουάιρ (15) να ακολουθούν, ο Ολυμπιακός πήρε την πρόκριση, κερδίζοντας 81-77

Το τρίποντο του Έρτζεκ

Στην πρώτη σεζόν της σύγχρονης EuroLeague (2000-01) ο Ολυμπιακός έκανε ένα διπλό στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ, όταν απέκλεισε την Μιλερ Βερόνα με 2-0 (η δεύτερη νίκη στην Ιταλία με 96-84, χάρη σε 22π του Ντίνο Ράτζα και 20 του Ντέιβιντ Ρίβερς) αλλά μετά έπεσε πάνω στην Τάου και αποκλείστηκε.

Ακολούθησαν σκληρά χρόνια, μέχρι την ανάκαμψη στην εποχή των Αγγελόπουλων. Η επιστροφή στα playoffs (το 2006) είχε μια επίσκεψη στο Τελ Αβίβ, όπου ένα άστοχο τρίποντο του Μανόλη Παπαμακάριου, επέτρεψε στους Ισραηλινούς να κάνουν τη δεύτερη νίκη τους και να προκριθούν στο Final Four.

Το καλάθι του Λιν Γκριρ μέσα στη Μόσχα, ακριβώς με την εκπνοή του πρώτου αγώνα των πλέι-οφ του 2008 υπογράφει μια ιστορική νίκη (74-76) επί της ρωσικής ομάδας, που ωστόσο θα απαντήσει με δυο συνεχόμενες νίκες στο ΣΕΦ και θα πάει αυτή στη Μαδρίτη, για να κατακτήσει το τρόπαιο. Δείτε και ακούστε πως περιέγραψε τη νίκη για λογαριασμό της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ, ο Παντελής Διαμαντόπουλος, με έξτρα μπόνους το επιφώνημα Σπύρου Καβαλιεράτου στο καλάθι του Γκριρ

Η ώρα της επιστροφής στο Final Four σήμανε μερικούς μήνες αργότερα. Εκεί που δεν πήγε το 2008, στη Μαδρίτη, ο Ολυμπιακός του Παναγιώτη Γιαννάκη έπαιζε με τη Ρεάλ στα playoffs του 2009, έχοντας σαν στόχο την πρόκριση στο Final Four του Βερολίνου. Οι "ερυθρόλευκοι" έχουν αβαντάζ έδρας και εκμεταλλεύονται τη δύναμη του ΣΕΦ με δυο νίκες, πηγαίνοντας στην ισπανική πρωτεύουσα κυνηγώντας μία ακόμη σε δυο παιχνίδια.

Η Ρεάλ δεν τον αφήνει στο τρίτο ματς, μειώνοντας σε 2-1 (71-63, Μπούλοκ 22π), όμως υπάρχει και δεύτερη ευκαιρία. Ο τέταρτος αγώνας μεταδίδεται στην Ελλάδα χωρίς σπικάζ, ενώ οι εφημερίδες δεν κυκλοφορούν την επόμενη μέρα, λόγω απεργίας των δημοσιογράφων.

Είναι ένα ματς ραψωδία για τον Γιάννη Μπουρούση, που σημειώνει 25π και κάνει τα πάντα μέσα στο ματς, για να κρατήσει όρθιο τον Ολυμπιακό. Η Ρεάλ πιέζει μανιασμένα, προηγείται σταθερά μέχρι τις αρχές του τέταρτου δεκαλέπτου, όπου ο Γκριρ βάζει μπροστά τους Πειραιώτες. Ακολουθεί τιτανομαχία, που κρίνεται εν τέλει στο τρομερό τρίποντο του Ζόραν Έρτζεκ, 38'' πριν από το τέλος. Το κλέψιμο του Παναγιώτη Βασιλόπουλου πάνω στον Μπούλοκ είναι το κερασάκι στην τούρτα σε ένα ματς το τέλος του οποίου βρίσκει τον Ολυμπιακό νικητή με 75-78 και ξανά σε ένα φάιναλ-φορ μετά από 10 χρόνια.

Από το Παρίσι στη Σιένα

Ο Ολυμπιακός δεν επέστρεψε σαν κομήτης στο κορυφαίο ραντεβού. Έστελνε προειδοποιητικά μηνύματα για το τι θα επακολουθούσε. Το 2009 έχασε στον ημιτελικό, το 2010 έφτασε στον τελικό. Δυο χρόνια μετά θα έπαιρνε ξανά το τρόπαιο. Η πρόκριση στο φάιναλ-φορ του 10 ήταν η πιο εύκολη, καθώς η Πρόκομ ήταν σχεδόν αδύνατο να απειλήσει την "ερυθρόλευκη" ομάδα.

Μπορεί οι Πειραιώτες να ηττήθηκαν στον τρίτο αγώνα, ήταν όμως εμφανώς ανώτεροι και δεν είχαν κανένα πρόβλημα να κερδίσουν το τέταρτο ματς με 86-70 και να πάνε στο Παρίσι. Ο Τζος Τσίλντρες σημειώνει 22π, ο Κλέιζα έχει 14π και ο Σχορτσιανίτης άλλους 12, με τις εφημερίδες να καλούν τον Ολυμπιακό να πάρει το Κύπελλο. Η Παρτιζάν λύγισε (με το καλάθι του Τσίλντρες), η Μπαρτσελόνα του Τσάβι Πασκουάλ, ωστόσο, μοιάζει ανίκητη στον τελικό.

Καθώς η ομάδα γυρίζει σελίδα με Ντούσαν Ίβκοβιτς και Βασίλη Σπανούλη, η Σιένα επιφυλάσσει μια οδυνηρή έκπληξη στα playoffs του 2011, όταν κόβει τη φόρα της ομάδας μετά από ένα ανεπανάληπτο 89-41 του ΣΕΦ. Οι τρεις στη σειρά νίκες των Ιταλών αφήνουν τον Ολυμπιακό εκτός Final Four. Όμως την επόμενη σεζόν είναι έτοιμος για μια μεγάλη ρεβάνς. Απέναντι στον ίδιο αντίπαλο και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας.

Ο τίτλος του Goal της επόμενης μέρας, μετά το 75-82 είναι χαρακτηριστικός και ταιριάζει τόσο στην απόδοση όλης της ομάδας, όσο και του Γιώργου Πρίντεζη: Θεϊκός!

Είναι η στιγμή που αυτή η ομάδα ωριμάζει μέσα από τη διαδικασία και των εσωτερικών αλλαγών (Λο, Ντόρσεϊ), αλλά και τη δουλειά των δικών της παιδιών, με πρώτο και καλύτερο τον τωρινό αρχηγό της. Ο Πρίντεζης γίνεται ένας άλλος παίκτης, με τεράστιο πλέον ρεπερτόριο και μπαίνει στο πλευρό του Σπανούλη. Μαζί καθοδηγούν ένα τσούρμο νεαρών (Σλούκας, Παπανικολάου, Μάντζαρης, Κατσίβελης, Κέσελι) συν τους μαχητές ξένους.

Αυτός ο πρώτος αγώνας, με τον Πρίντεζη να σκοράρει 20π, ανάμεσά τους και το καθοριστικό τρίποντο που γυρίζει ολότελα το δραματικό παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός χαλυβδώνεται και ταξιδεύει μέχρι την Κωνσταντινούπολη, όπου θα υπογράψει μια από τις κορυφαίες εκπλήξεις όλων των εποχών. Σε εκείνο, όμως, το σημαδιακό ματς-ρεβάνς στη Σιένα είχε δείξει πόσο ψηλά μπορούσε να φτάσει...

Ο Πρίντεζης είναι πρωταγωνιστής και στο επόμενο μεγάλο διπλό. Το 2015, στο δρόμο για το Final Four της Μαδρίτης. Οι περισσότεροι θυμούνται το τρίποντο στον τέταρτο αγώνα με την Μπαρτσελόνα, από την non look πάσα του Σλούκα και την ρουκέτα για το τελικό 71-68 μέσα σε πανζουρλισμό πανηγυρισμών, καθώς διαμορφωνόταν το τελικό 3-1 και μαζί ερχόταν η πρόκριση.

Η αλήθεια όμως είναι ότι το πραγματικό αριστούργημα του Γιώργου είναι το δεύτερο παιχνίδι μέσα στη Βαρκελώνη. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έχει προετοιμάσει άριστα τον Ολυμπιακό και οι "ερυθρόλευκοι" ισοφαρίζουν την Μπάρτσα σε 1-1, με ένα εντυπωσιακό 76-63. Ο Πρίντεζης κάνει το ματς της ζωής του με 23π έχοντας 8/9 δ, 2/4τρ και 9ριμπάουντ, ο Σπανούλης προσθέτει άλλους 16 και το ΣΕΦ παίρνει το λόγο για τις δυο νίκες που ακολούθησαν

Σε ρυθμούς Σπανούλη

Δύο χρόνια αργότερα στην πορεία προς την Κωνσταντινούπολη, ο Ολυμπιακός βιώνει μια αντίστοιχη με την φετινή κατάσταση. Έχει πλεονέκτημα έδρας απέναντι σε μια καλή ομάδα, όπως ήταν τότε η Αναντολού Εφές. Κάνει με άνεση το 1-0, ισοφαρίζεται στο τσακ και χάνει το τρίτο παιχνίδι στην Κωνσταντινούπολη. Με την πλάτη στον τοίχο είναι η ώρα να πάρει την ευθύνη ο Βασίλης Σπανούλης. Ο πραγματικός βασιλιάς, όπως γράφει το ΦΩΣ, μια μέρα μετά το 74-62 και το 2-1 υπέρ των "ερυθρολεύκων"

Ο Σπανούλης δίνει ένα ρεσιτάλ σε ματς που οι Τούρκοι από την αρχή είχαν δώσει φρενήρη ρυθμό, περνώντας με 18-6. Ο Ολυμπιακός είχε υπομονή, αλλά και τον Kill Bill σε διαβολεμένη βραδιά (5/11 τρίποντα, 4 ασίστ) και οδηγεί την ομάδα του στο φάιναλ-φορ. Κλασικός Σπανούλης

Η ιστορία δεν συνεχίστηκε το 2018, καθώς η Ζαλγκίρις αποδείχθηκε πολύ δυνατή και ανθεκτική. Θα γράψει το νέο κεφάλαιο στην ιστορία των μεγάλων διπλών σε playoffs ο φετινός Ολυμπιακός; Θα το ξέρουμε σε δυο πολύ μεγάλα βράδια, ένα σήμερα και ένα την Παρασκευή, κόντρα στη Μονακό...

sport24.gr

BEST OF THEMASPORTS