Φαν του Κακουλλή ο Ηλίας, αυτόν ζήτησε από Κύπρο!
Ο Ηλίας Χαραλάμους ζήτησε ένα Κύπριο παίκτη και αυτός δεν ήταν ο Πίττας αλλά ο Ανδρόνικος Κακουλλής.
Ακολουθήστε μας στο Google news
Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση στο Savvas On Tour ο Δρ. Κυριακός Γιάγκου μίλησε με τον συνάδελφο Σάββα Πηλακούτα και αναφέρθηκε για την υπόθεση Ουζόχο, τον μαραθώνιο, τις καρδιοπάθειες και όχι μόνο. Αναλυτικά: «Είναι πολύ σπάνιες αλλά πολύ θορυβώδης οι περιπτώσεις ποδοσφαιριστών με καρδιολογικά προβλήματα. Όταν ένας ποδοσφαιριστής στην Νέα Ζηλανδία καταρρεύσει στο γήπεδο ενώπιον καμερών, μέσα σε μισή ώρα θα το μάθει όλος ο κόσμος. Σε σχέση με τον αριθμό των αθλουμένων είναι 1 στους 150 χιλιάδες. Στον γενικό πληθυσμό ο αριθμός και τα ποσοστά είναι μεγαλύτερα. Όταν ένας είναι 30 ετών και το πάθει διερωτάσαι γιατί... Υπάρχει σημαντικό ποσοστό 30%, που δεν έχουν κανέναν από τους παράγοντες κινδύνου (κάπνισμα, παχυαρκία κτλ) για στεφανιαία νόσο. Πλέον υπάρχουν νεότεροι παράγοντες κινδύνoυ που εξετάζονται. Η ομοκυστεΐνη, η απολιποπρωτεΐνη Β2, νεότεροι παράγοντες που μετρούνται όταν υπάρχει επεισόδιο με νεαρό άνθρωπο. Όσοι βρίσκουν το πρόβλημα έγκαιρα είναι από τους τυχερούς που θα γλιτώσουν. Υπάρχει ποσοστό 30% που παθαίνουν επεισόδιο και δεν έχουν κοντά απινιδωτή και πεθαίνουν. Οι παράγοντες κινδύνου χωρίζονται σε αυτούς που δεν μπορείς να αλλάξεις όπως είναι η κληρονομικότητα, η ηλικία, το φύλο κτλ. Οι τροποποιήσει παράγοντες είναι το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η γυμναστική κτλ. Επειδή όμως μιλούμε για πιθανότητες, δύο λέξεις δεν υπάρχουν στην ιατρική το ποτέ και το πάντα. Ποτέ ένας άνθρωπος που προσέχει σημαίνει ότι ποτέ δεν θα πάθει κάτι ή κάποιος που πάντα είναι παχύσαρκος θα πάθει κάτι κακό. Γι αυτό υπάρχει ο Χαμπής που καπνίζει και πίνει και έζησε ως τα 120 χρόνια. Δεν υπάρχει ποτέ κίνδυνος 0% και 100%. Οι γυναίκες είναι πιο προστατευμένες από την φύση γιατί επί της ουσίας διαιωνίζουν το είδος. Για την Ανόρθωση: «Τα πρώτα φετινά ματς τα έβλεπα από την τηλεόραση. Εδώ και δυόμιση χρόνια όταν έγιναν τα γνωστά γεγονότα επέλεξα να απέχω το γήπεδο αποκλειστικά γιατί εν ένιωθα καλά απέναντι στον κόσμο της Ανόρθωσης. Από την πρώτη στιγμή που έδειξε εκτίμηση και αγάπη και με αγκάλιασε και ήταν από τα ισχυρότερα μου στηρίγματα, παρόλα αυτά ήταν κομμένη η μουτσούνα μου. Αυτό που έγινε τις τελευταίες εβδομάδες είναι ότι κάποιες εκκρεμότητες ηθικής φύσης περισσότερο με την Ανόρθωση διευθετήθηκαν. Μεσολάβησε ο Μαρίνος Μήτρου που είναι αδερφικός μου φίλος. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε πει ότι όταν τελειώσουν όλα δεν θα θυμόμαστε τον εχθρό μας αλλά την σιωπή των φίλων μας. Άρα ποιοι ήταν παρόντες και ο Μαρίνος ήταν από τους παρόντες. Λύθηκαν κάποιες μικροεκκρεμότητες κι επέστρεψα στο γήπεδο. Έχω γίνει σοφότερος. Το κακό είναι ότι όταν ήμουν στην Ανόρθωση σκεφτόμουν σαν οπαδός. Πάντα είχα στο μέρος του μυαλού μου... Σκεφτόμουν οπαδικά. Δεν σκεφτόμουν ορθολογιστικά. Έχω κρατήσει κάποιους παίκτες κοντά μου, έχω διαγράψει αρκετούς... Αν στο τέλος της μέρας -βεβαίως δεν θα ήθελα να το ξαναζήσω κυρίως για την οικογένεια μου- τα δούμε ξανά σε επίπεδο ζωής το πρόσημο ήταν θετικό. Ένας άνθρωπος ο οποίος φάνηκε σωστός και μία και δύο και τρεις φορές σε αυτή τη διαδρομή ήταν ο Νίκος Κίρζης. Έγινε ό,τι έγινε, ο Νίκος προασπίστηκε τα συμφέροντα της ομάδας του και του είπα ότι το πιθανότερο είναι να έκανα το ίδιο. Στην πορεία έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον για μένα ως άνθρωπος. Μου είπε για ποιον άνθρωπο μιλούσαμε... Αν ήξερα θα ήταν διαφορετικά τα δεδομένα. Έστειλε επιστολή στο δικαστήριο, ότι δεν έχει παράπονο, με βοήθησε σε αυτή την υπόθεση. Με πήρε τηλέφωνο 2-3 φορές να μάθει τι κάνω. Πήγαινα δικαστήριο και είχε δημοσιογράφους για να γράψουν τι έγινε και τι δεν έγινε. Όταν μάθαινε ότι πήγαινα δικαστήριο με έπαιρνε να μάθει αν είμαι καλά. Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ και διατηρώ επαφή. Τούτος ο άνθρωπος, έδειξε ενδιαφέρον και τον εκτιμώ και δεν είναι σίγουρα το... σύνδρομο της Στοκχόλμης. Το πρόσημο για την ζωή μου είναι θετικό. Έρχομαι στο γήπεδο, έχω μια αγωνία αλλά θέλω να περνώ καλά με τους φίλους μου, το box μου είναι γεμάτο. Να δούμε την Ανόρθωση, να νικήσει η Ανόρθωση και να πάει σπίτι ματς. Η αγωνία που είχα τα προηγούμενα χρόνια ως οπαδός δεν περιγράφεται. Έχανα την απόλαυση. Της ομάδας της λείπουν κάποια πράγματα, δεν κατέχω για να κάνω τεχνική ανάλυση. Είναι κάτι που λείπει. Κάποια συστατικά που θα την έκαναν πιο ανταγωνιστική. Το «Α.Παπαδόπουλος» δεν είναι η έδρα όπως παλιά λόγω και της απουσίας των οργανωμένων που είναι ξεχωριστό κομμάτι. Σίγουρα είναι παρεξηγημένοι. Οι ταμπέλες και οι διαχωρισμοί βολεύουν αυτό που λέμε σύστημα. Κάποιοι είναι μαύρα πρόβατα και κάποιοι άσπρα. Είναι σημαντικές οι μεταγραφές του Γενάρη. Εγώ θα συνεχίσω να στηρίζω την ομάδα και αφήνω πίσω τα κακά και τα ενοχλητικά. Νιώθω ότι έχω ένα στίγμα πέραν το προσωπικό που δεν φταίει άλλος, εγώ φταίω. Σε μια ένδοξη και αμόλυντη πορεία ενός σωματείου δεν έβαλα κάτι θετικό κι έβαλα κάτι αρνητικό και αυτό με ενοχλεί πάρα πολύ στη συνείδηση μου. Δεν νομίζω ότι θα σταματήσει να με ενοχλεί. Σε σχέση με όσα πρόσφερα και όσα ζήμιωσα το πρόσημα είναι αρνητικό. Το ότι χτυπιέμαι στον μαραθώνιο με τη φανέλα της Ανόρθωσης είναι για να προσπαθήσω να τιμήσω το όνομα και να προσπαθήσω να ξεθωριάσω το μαύρο στίγμα που μπήκε με τις ενέργειες μου. Πιάνω τον εαυτό μου να το σκέφτεται υποσυνείδητα». Aνταποδίδω την αγάπη και την εκτίμηση στον κόσμο της Ανόρθωσης και τις απολογίες μου γιατί ενδεχομένως να τον επίκρανα.Να ευχηθώ σε όλους υγεία και οικογενειακή ευτυχία, την ελευθερία του τόπου μας».