Αν δεν γυαλίζει ούτε στο ματς με τον Ολυμπιακό το μάτι τους, τότε... πότε;

Ακολουθήστε μας στο Google news

Πάντα μία αλλαγή προπονητή σε μία ομάδα, φέρνει νέο αέρα στα αποδυτήρια, αλλάζει η ψυχολογία και οι παίκτες έχουν ένα έξτρα κίνητρο για να αποδείξουν στο νέο τεχνικό αφεντικό των αποδυτηρίων την αξία τους.

Αν μη τι άλλο, στα πρώτα 2-3 ματς και ειδικά στο ντεμπούτο του οποιουδήποτε νέου προπονητή, συνήθως οι παίκτες που παίρνουν φανέλα βασικού, το... μάτι τους "γυαλίζει" και ακόμα και όταν χάνουν, τουλάχιστον η εικόνα τους στο γήπεδο είναι θετική. Αντ΄ αυτού, ο κόσμος της ΑΕΛ είδε... μία απ΄ τα ίδια στο ματς με την Πάφο. Βρέθηκε στο ίδιο έργο θεατής. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, η ομάδα ήταν αποκαρδιωτική και ήταν σαν να συνέχιζε από εκεί που τελείωσε το προηγούμενο παιχνίδι της. Τα είπαμε, τα ξαναείπαμε, δεν χρειάζεται να επαναλαμβανόμαστε. Είναι φανερό ότι το θέμα της ομάδας είναι πρωτίστως ψυχολογικό, γιατί η μπάλα δεν ξεχνιέται. Οι παίκτες που αποτελούσαν την περσινή ραχοκοκαλιά της ΑΕΛ, πλην των Μαέ και Ντανίλο, έμειναν στην ομάδα και αυτοί που έφυγαν έπρεπε να φύγουν, αφού η προσφορά τους είτε δεν ήταν η αναμενόμενη, είτε ήταν... μηδαμινή. Ακόμα κι αν βάλουμε στην κουβέντα (σε μία προσπάθεια να... ανακαλύψουμε τα αίτια αυτής της εκκωφαντικής πτώσης) τις μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού, που οι πλείστες αποδεικνύονται αποτυχημένες, αλλά και το γεγονός ότι οι περισσότερες ομάδες εμφανίζονται φέτος καλύτερες από την περσινή σεζόν, αυτό δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την αδιανόητη καθίζηση των επτά τελευταίων αγωνιστικών. Δεν είναι μόνο τα επτά σερί ματς χωρίς νίκη, είναι και τα έξι χωρίς να σκοράρει ούτε... "μισό" γκολ (!), είναι τα παιδαριώδη λάθη της αμυντικής γραμμής και εσχάτως δυσκολεύονται οι παίκτες της ΑΕΛ πολλές φορές να αλλάξουν σωστά 2-3 πάσες και δεν μπορούν ούτε καν να φτιάξουν ευκαιρία! Στο πρώτο ημίχρονο με την Πάφο η Λεμεσιανή ομάδα είχε... μηδέν τελικές, ένα ολοστρόγγυλο και παράλληλα ντροπιαστικό μηδενικό, δηλαδή δεν έκανε ούτε ένα σουτ προς την αντίπαλη εστία κι ας πήγαινε - που λέει ο λόγος - η μπάλα στον "γάμο του καραγκιόζη"! Όπως γίνεται αντιληπτό, ο Ελλαδίτης προπονητής Σάββας Παντελίδης, έχει πολλή δουλειά, πάρα πολλή δουλειά, πρωτίστως στο ψυχολογικό κομμάτι, για να ανακτήσουν οι παίκτες τη χαμένη αυτοπεποίθηση τους και να αρχίσουν να κάνουν τα... βασικά στο γήπεδο. Η ομάδα δεν έβγαλε αντίδραση στο ματς με την Πάφο, παρά το λεγόμενο "ταρακούνημα" που υπήρξε με την αλλαγή προπονητή, αν δεν βγάλει ούτε κόντρα στον Ολυμπιακό στο Τσίρειο την ερχόμενη Κυριακή (19/12, 17:00), τότε η κατάσταση είναι πολύ πιο σοβαρή απ΄ όσο νομίζουμε και δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνει από εκεί και πέρα για να "γυρίσει το χαρτί". Θεωρούμε εξωφρενικό το ότι άρχισε να συζητιέται (έστω και υπό μορφή τρολαρίσματος τη δεδομένη στιγμή, αλλά όχι άδικα) το ενδεχόμενο αναβίωσης του... "εφιάλτη" του 1996, για μία ομάδα που κυνηγούσε μέχρι και λίγο πριν το φινάλε της ΠΕΡΣΙΝΗΣ περιόδου το νταμπλ. Η διοίκηση πάντως προσπαθεί να αλλάξει το κλίμα, έκανε την κίνηση με τον Μπεμπέ, ήρθε τώρα η πρόσληψη του Μάριου Νεοφύτου, έγινε και αλλαγή προπονητή, αλλά στο γήπεδο μπάλα παίζουν οι ποδοσφαιριστές. Αυτοί πρέπει να βγάλουν εγωισμό, αυτοί πρέπει να πεισμώσουν και αυτοί πρέπει να συνέλθουν αγωνιστικά για να επαναφέρουν την ομάδα στο δρόμο των επιτυχιών. Γιατί είναι ντροπή πρώτα απ΄ όλα για τους ίδιους η τραγική εικόνα που παρουσιάζουν και δεν συνάδει με τις (πραγματικές) δυνατότητες τους. Αν δεν μπορούν οι νεοφερμένοι να ακολουθήσουν, ας πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους οι "παλιοί". Οι Βοζίνια, Τεϊσέιρα, Έουλερ, Σάντος, Μεντόγεβιτς, Ζντραβκόφσκι, Τόρες, Μηνάς Αντωνίου, Ριέρα, Παπαφώτης, Άντονι Γεωργίου, αυτοί που μαζί με άλλους 3-4 που δεν βρίσκονται φέτος στην ΑΕΛ, έφτασαν πέρσι κοντά στο "θαύμα" και κλώτσησαν την "καρδάρα με το γάλα" σε πρωτάθλημα και κύπελλο σε εκείνο το εφιαλτικό εφταήμερο (14-21/04) που γνώρισαν τρεις σερί ήττες, μία από τον Απόλλωνα στα πλέι-οφ και δύο από  τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά του κυπέλλου. Ο Σάββας Παντελίδης πάντως, είναι σίγουρος πως η ομάδα του θα ανακάμψει και το έδειξε στη συνέντευξη Τύπου μετά την ήττα από την Πάφο στο ντεμπούτο του. Δεν νομίζουμε να το είπε απλά για να το πει προκειμένου να στείλει μήνυμα αισιοδοξίας. Το είπε γιατί το πιστεύει, αλλά δεν κρατά ούτε αυτός "μαγικό ραβδί". Αυτοί που καλούνται να βγάλουν τα "κάστανα από τη φωτιά", την ομάδα από το τέλμα, είναι οι παίκτες. "Ιδού λοιπόν η Ρόδος ιδού και το πήδημα", όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας...

BEST OF THEMASPORTS