Μάτζικ Τζόνσον: Τα «what if» που ακολούθησαν την ανακοίνωσή του για τον HIV

Σε 27 λεπτά συμμετοχής κατάφερε να αγγίξει το triple double με 19 πόντους, 8 ριμπάουντ, 10 ασίστ, 2 κλεψίματα και 4 λάθη. Και από εκεί ξεκινάει το «τί θα γινόταν αν…» Ίσως αν γνώριζε περισσότερα για τον ιό να μην σταματούσε για μία τετραετία. Στην πιο ώριμη φάση της μπασκετικής του καριέρας, έβλεπε «καθηλωμένος» τους συμπαίκτες σου να φτάνουν στους τελικούς (1991/92) και την αμέσως επόμενη χρονιά (1992/93) να μένουν στον πρώτο γύρο των πλέι οφ. Ίσως αν δεν είχε αποσυρθεί με τόσο απότομο τρόπο, να είχε ξεκινήσει μία προπονητική καριέρα με έναν ομαλό ρυθμό και να μην είχε την κατάληξη εκείνου του σύντομου εγχειρήματος με τους Λέικερς. Ίσως αν ήταν σε θέση να ακολουθήσει την Εθνική, να τον είχαμε δει να αγωνίζεται με αντίπαλο την Ελλάδα στα ημιτελικά του Παγκοσμίου του 1994 στο Τορόντο. Ως μέλος μίας δεύτερης Dream Team και με ένα ακόμη χρυσό στη συλλογή του. Ίσως πάλι αν έφτανε στην κατάκτηση ενός ακόμη πρωταθλήματος με την ομάδα που συνδέθηκε και να είχαμε μία διαφορετική τοποθέτηση στο ερώτημα του «ποιος είναι ο μεγαλύτερος ΝΒΑερ όλων των εποχών;». Άλλωστε, ο Τζόρνταν βρισκόταν στην 7η χρονιά του στη διοργάνωση φορώντας ένα δαχτυλίδι από τη μεταξύ τους μάχη το 1991. Ίσως αν μπορούσε να «αρπάξει» την ευκαιρία για το remake των τελικών του ’91 με τους Μπουλς και να πάρει… εκδίκηση απέναντι στον έτερο MJ, να είχε διαμορφωθεί αλλιώς η μεταξύ τους ιστορία. Μία ακόμη κόντρα κορυφαίων… Όλα τα «αν» έθεσαν την αφετηρία και τον τερματισμό τους στο ίδιο σημείο. Στο σταντ που πάτησε για να κάνει γνωστή την περιπέτεια της υγείας του. Για να καταρρίψει κάθε ταμπού στον αθλητικό χώρο και να δώσει στον Magic την έννοια του ήρωα και εκτός γηπέδου! gazzetta.gr