Η απίστευτη στιγμή του Ευαγόρα στο Τσίρειο - «Ρε θα γίνεις φονιάς για το ποδόσφαιρο;»

Ακολουθήστε μας στο Google news

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Podcast Talks ο παλαίμαχος άσος της Ομόνοιας Ευαγόρας Χριστοφή θυμήθηκε τα... παλιά. Αναλυτικά: «Όταν αγωνιζόμουν δούλευα παράλληλα, τώρα είναι όλοι επαγγελματίες. Τα πολλά λεφτά μπήκαν στο ποδόσφαιρο μετά το χρηματιστήριο. Δεν θα πούμε ποσά γιατί… ντρεπόμαστε να πούμε πόσα παίρναμε τον μήνα. Θυμάμαι όταν έγινε το χρηματιστήριο και μπήκαν στο ποδόσφαιρο λεφτάδες και άρχισαν οι μεγάλες μεταγραφές, οι μεγάλες μετακινήσεις και οι μισθοί. Όταν μπήκε ο Τορναρίτης είχε πάρει μεταγραφή την μισή εθνική Κύπρου. Δημήτρης Ιωάννου, Μάριος Χαραλάμπους, Πετρίδης, Αριστοκλέους. Ήταν… γκαλάκτικος όπως την Ρεάλ. Γύρω στο 2000, εκεί κοντά. Ήρθε στη δεύτερη θέση ο Ολυμπιακός. Ήταν η αρχή που οι αριθμοί έχασαν τη σημασία τους». *«Θυμούμαι τον Μάριο Νεοφύτου, συνέχισα να βλέπω ποδόσφαιρο. Ήταν παίκτης που θύμιζε τον Ξιούρουππα. Ήταν περισσότερο επιθετικοί που ξεχώριζαν για την τεχνική τους. Ήταν η δύναμη του. Ένας καλός σέντερ φορ. Ήταν και λίγο… πασιουρτούθκια. Είπα να μην το πω αλλά το είπες εσύ… Ο Ξιούρουππας δεν ήταν σπρίντερ αλλά όταν έβραζαν οι μηχανές του ήταν γρήγορος. Τα γκολ του Μάριου ήταν με τεχνικό στυλ. Είχε καλές τοποθετήσεις και τελειώματα με τεχνική». *«Είμαι 1.74μ. και μάρκαρα τον Μουρς, στο Μακάρειο μέσα στα νερά. Έπαιζα στόπερ. Ήμουν πολύ αθλητικός τύπος και ήμουν καλός στο timing και ήμουν αλτικός. Ήμουν δεύτερος παγκύπριος στο τριπλούν. Η αλτικότητα με το timing σε βοηθά όταν δεν έχεις το ύψος». «Όταν παίζαμε τον Απόλλωνας… Ήμουν μέχρι τον ώμο του Δημήτρη Ιωάννου. Στα κόρνερ και τα φάουλ με μάρκαρε. Του είπα μην με μαρκάρει, μου έλεγε «μου είπε ο προπονητής» και γελούσαμε». *«Στη ζωή συμβαίνουν κάποιες συμπτώσεις. Όταν ήρθα από την Αμερική είχε τραυματιστεί ο Κλείτος και μου είπε ο προπονητής να παίζω λίμπερο, έψαχνε αντικαταστάτη. Ήταν άχαρο για έναν επιθετικό να καταλήγει στην άμυνα. Ήταν λάθος μου. Είναι όπως το φαγητό χωρίς αλάτι. Παρακαλούσα να βγει καμιά αντεπίθεση ή να χτυπήσει κανένας επιθετικός και με θυμηθεί ο μακαρίτης ο Άρσοφ. Όταν δεν πήγαινε καλά η ομάδα με έβαζε…». *«Όταν ήμουν εκείνη την ρομαντική εποχή δούλευα στην τράπεζα ταμίας και δίπλα μου ήταν ο Παναγιώτης Μαραγκός. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γινόταν όλη την εβδομάδα πριν το ντέρμπι. Στο παιχνίδι υπήρχαν βρισιές μετά όπως δεν υπήρχε ο χουλιγκανισμός κτλ». *«Δυστυχώς δεν τον πρόλαβα. Ήμουν μαθητής στην Ομόνοια την περίοδο 1979/80 και τότε έφυγε ο Νίκος Χαραλάμπους για να πάει στον Κεραυνό. Έζησαν τον Καϊάφα, τον Γκρέγκορι, τον Παττίκη, τον Φίλιππο. Παίξαμε αντίπαλοι και μας κέρδισε. Ο Νίκος δημιούργησε τους παλαίμαχους. Θεωρώ ότι οι παλαίμαχοι υπό τις οδηγίες του Νίκου Χαραλάμπους τιμήθηκαν περισσότερο και από το σωματείο. Η ιστορία δεν είναι μόνο οι ποδοσφαιριστές. Συγκινήθηκα γιατί για το πρωτάθλημα στη Μόρφου με τα γκολ του Κανάρη τιμήθηκε ο οδηγός που πήρε την ομάδα στη Μόρφου. Τιμήθηκαν άνθρωποι που δεν είναι στη ζωή και τιμήθηκαν συγγενείς τους. Το πιστώνω στον Νίκο Χαραλάμπους. Με τον Νίκο τιμήθηκαν όλοι οι συντελεστείς. Βοήθησε ο όμιλος παλαιμάχους που έζησαν δύσκολες στιγμές».   «Στο παλιό ΓΣΠ πρώτα ήταν τα αποδυτήρια του ΑΠΟΕΛ, εκεί ήταν ο μακαρίτης ο Αντωνάκης, πως να τον ξεχάσω… μετά τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και μετά της Ομόνοιας. Όταν είχαμε πρόβλημα με το νερό πηγαίναμε στα αποδυτήρια του γείτονα του Ολυμπιακού και αυτοί έρχονταν στα δικά μας όταν είχαν πρόβλημα. Μόνο αν τα ζήσεις μπορείς να τα ζήσεις. Υπήρχε σεβασμός». «Όταν σταμάτησα το ποδόσφαιρο και έκανα την τιμητική μου με τον ΑΠΟΕΛ . Είχα τρομερή βοήθεια από την διοίκηση του ΑΠΟΕΛ. Δεν πήγα σε κάποιον, με μεγάλη χαρά μπορεί να ήμασταν αντίπαλοι όμως υπήρχε εκτίμηση. Ήμασταν αντίπαλοι στο γήπεδο όμως δεν πρέπει να ξεφεύγεις από κάποιες γραμμές». *«Πριν τρεις μήνες μπήκα σε ένα σούπερμαρκετ και σταματά ένας μπροστά μου, ένας νεαρός 25-30 χρονών και μου είπε να κάνουμε χειραψία με γροθιά όπως κάνουμε τώρα. Μου λέει «είμαι με την Ανόρθωση, αλλά… σεβασμός». Ξέρεις πόσο με συγκίνησε; Βλέπεις τέτοιους φιλάθλους και λες έχουμε μέλλον». *«Δεν υπάρχει κάτι που δεν θυμάμαι από εκείνο το 4-4 με τον Απόλλωνα. Γράφω ολόκληρο βιβλίο με όσα έζησα… Έζησα αυτά στο γήπεδο και τα άλλα μετά στα αποδυτήρια. Τα αποδυτήρια των διαιτητών είναι απέναντι από αυτά των διαιτητών. Είδα ότι γινόταν… Είδα έναν φίλο και μου λέει «πάω να τον σκοτώσω» και του λέω «ρε θα γίνεις φονιάς για το ποδόσφαιρο;». Πήγα  επειδή έπρεπε να υπογράφω ως αρχηγός, ήταν ένας χαμός. Από τις κακές στιγμές που ζήσαμε στο ποδόσφαιρο. Ήταν το πρώτο ματς και στο τέλος κερδίσαμε 2-0 και κερδίσαμε το πρωτάθλημα. Ήταν η πιο μεγάλη στιγμή σε όσα έζησα στην Ομόνοια. Ήταν τελικός πρωταθλήματος». «Ο Χούμποτσαν μου θυμίζει τον εαυτό μου, είναι ποιοτικός ποδοσφαιριστής, δεν ρισκάρει, στο EURO έπαιζε αριστερό μπακ. Πλέον σήμερα ο ποδοσφαιριστής πρέπει να είναι γρήγορος, δυνατός. Βλέπεις στην Πρέμιερ Λιγκ, ποδοσφαιριστές αθλητές, αλτικοί στις μονομαχίες. Γενικά για μένα το πιο καλό χαρακτηριστικό για έναν αμυντικό είναι να διαβάζει τη φάση. Είναι μεγάλο πλεονέκτημα ακόμα κι αν δεν είσαι γρήγορος. Σε βοηθά η γρήγορη αντίληψη. Το βλέπεις στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Να μην έχεις ψυχραιμία, δεν είναι ντροπή να βγάλεις την μπάλα έξω όταν πιεστείς». «Αγαπώ τις ομάδες που παίζουν ωραίο ποδόσφαιρο. Δεν έχω προτίμηση στην Αγγλία. Για να καταλάβετε μικρός ήμουν με την Γουλβς. Μου έλεγε για έναν παίκτη ο πατέρας μου. Τα τελευταία χρόνια μου αρέσει η Σίτι. Και η Λίβερπουλ όταν πήρε τον τίτλο. Η Γιουνάιτεντ ωρίμασε. Έχουν περισσότερες επιλογές. Έχει ποιότητα μπροστά. Πίσω στην άμυνα είχε πρόβλημα. Συμπαθώ τον Ντε Χέα όμως οι πολλές συμπτώσεις… Η Ομόνοια ποτέ δεν πήρε πρωτάθλημα με MVP τον τερματοφύλακα. Όμως είδαμε τον Φαμπιάνο. Όλοι τον παραδέχονται. Κανείς δεν το δίνει μόνος του, είναι ομαδικό άθλημα, όμως… Ήταν πάρα πολύ σημαντικός, τρομερές εμφανίσεις. Ήταν και η αμυντική γραμμή εκπληκτική». «Η αιώνια ερώτηση. Τον Ρονάλντο δεν τον είδα ποτέ. Πήγαινα στην Βαρκελώνη. Είχα μια προτίμηση για τον Μέσι. Τον είδα στο γήπεδο. Μου αρέσουν πιο σεμνοί χωρίς show. Είναι τεράστιοι και οι δύο. Θυμάμαι τον Ρονάλντο όταν πήγε από την Σπόρτινγκ στην Γιουνάιτεντ. Είναι 34 χρονών και η ώρα 2 δούλευε για να διατηρηθεί. Τον Ρονάλντο βλέπω ότι είναι πιο αθλητικός. Πλέον ο Μέσι είναι εγκεφαλικός ποδοσφαιριστής. Αυτό που έκανε πριν δέκα χρόνια με το γκολ που έμοιαζε με αυτό του Μαραντόνα. Μου αρέσει το προφίλ του. Τώρα αυτό που έγινε στο τέλος… Είμαι και πιο ρομαντικός θα έλεγα να πει ο Μέσι μετά από τόσα εκατομμύρια να παίξει… μούχτι αντί να πάει να πάρει τα 70 εκατομμύρια από την Παρί. Δεν σκέφτονται όλοι έτσι…».  

BEST OF THEMASPORTS