Μακάρι να ίσχυε η παλιά «καραμέλα» περί ανωτερότητας των ξένων...

Δυστυχώς, η ομάδα μας δεν ήταν καθόλου ανταγωνιστική, απογοητεύτηκαν και τα πολλά παιδιά από ακαδημίες που πήγαν μέχρι το γήπεδο της ΑΕΚ, για να στηρίξουν την ομάδα του Χρύση Μιχαήλ. Γι’ αυτό, από ένα σημείο και μετά στην επανάληψη, άρχισαν να φεύγουν αρκετοί απ’ αυτούς που βρέθηκαν στις κερκίδες, μη αντέχοντας μέχρι το φινάλε.

Είναι σωστή η επισήμανση του Σπύρου Νεοφυτίδη για την έλλειψη στρατηγικής στις εθνικές ομάδες. Όπως και για την ανυπαρξία του τεχνικού διευθυντή Δημήτρη Παπαδόπουλου.

Στην εθνική Κ-17, που έχει την τιμή να είναι οικοδέσποινα μια τόσο μεγάλης διοργάνωσης, φαίνεται ότι έγινε προετοιμασία της πλάκας. Δεν φταίνε σε τίποτε τα ίδια τα παιδιά…

Φυσικά κι έχει ευθύνη ο Ομοσπονδιακός προπονητής Χρύσης Μιχαήλ, για το «μαύρο χάλι» που παρουσίασε χθες στο τερέν του γηπέδου της ΑΕΚ. «Βουϊζει» ο τόπος, εδώ και μήνες, ότι στις κλήσεις και τις επιλογές παιχτών, το βασικό του κριτήριο δεν είναι η αξία και οι δυνατότητες των παιδιών.

Ακόμα και στο «κόψιμο» μερικών παιδιών που έκανε παραμονές της έναρξης της διοργάνωσης, φαίνεται ότι υπήρξαν διαφόρων ειδών αντιδράσεις.

Δυστυχώς, δεν είναι μόνο η… μεγάλη εικόνα των εθνικών προβληματική. Υπάρχουν κι άλλα «περίεργα» που συμβαίνουν, όχι μόνο στην Κ-17 που είναι τώρα στην επικαιρότητα, αλλά γενικότερα στις μικρές εθνικές ομάδες. Μερικοί Ομοσπονδιακοί προπονητές, δεν μένουν ανηπηρέαστοι απο "έξωθεν παρεμβάσεις". 

Παρατηρούμε ότι μερίδα των ΜΜΕ, αντιμετώπισε την χθεσινή βαριά ήττα πολύ επιδερμικά. Έσπευσαν να την δικαιολογήσουν κιόλας με το… επιχείρημα, ότι ξέραμε πως είναι ανώτεροι από μας οι Τσέχοι.

Τούτο το «πάτημα» το προέτασσαν οι εκάστοτε αρμόδιοι για τις εθνικές, πριν μερικές δεκαετίες. Στη σημερινή εποχή, δεν μπορεί να είναι και τόσο πειστικό…