Δεν ξεχειλίζει από ποιότητα, ξεχειλίζει όμως από καρδιά και πάθος

Ακολουθήστε μας στο Google news

Πάθος, πείσμα, θέληση και κατάθεση ψυχής από την Ανόρθωση του Ρόνι Λέβι στο «Αντώνης Παπαδόπουλος». Ο Πάνος Λάρκος ήταν στο γήπεδο και γράφει τις θέσεις του για την «Κυρία». Γράφει ο Πάνος Λάρκος Το να σηκώσει τα χέρια ψηλά και να παραδοθεί είναι κάτι άγνωστο για την φετινή Ανόρθωση. Ακόμη και όταν ένα παιχνίδι στραβώνει δεν το βάζει κάτω με τίποτα. Το παλεύει, το προσπαθεί και μέχρι την τελευταία στιγμή δίνει τον καλύτερο της εαυτό για να πάρει το καλύτερο δυνατό. Το είδαμε απέναντι στην ΑΕΚ όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ και έφθασε μία ανάσα από το να γνωρίσει την πρώτη της ήττα στο πρωτάθλημα. Τότε ο Καμαρά ήταν αυτός που με το δικό του γκολ στις καθυστερήσεις κράτησε όρθια την ομάδα του και κατάφερε να πάρει ένα πολύ σημαντικό βαθμό. Αν η αντίδραση της Ανόρθωσης απέναντι στην ΑΕΚ κρίνεται ικανοποιητική και θετική, τότε πως θα την χαρακτηρίζαμε απέναντι στον Απόλλωνα; Αυτή η Ανόρθωση δεν παραδίνεται ποτέ. Δεν είναι σε καμία περίπτωση διατεθειμένη να σηκώσει τα χέρια ψηλά. Ακόμα και όταν την ρίξουν στη γωνία του ρινγκ και προσπαθούν να την βγάλουν νοκ άουτ. Απέναντι στον Απόλλωνα έδειξε στοιχεία που χρειάζεται να έχει στο αίμα της μία μεγάλη ομάδα. Με 10 παίκτες από το 37΄ και με πίσω στο σκορ κατάφερε να αντιδράσει. Κατάφερε να μείνει όρθια και να πάρει κέρδος. Απέναντι σε μία ομάδα που έχει τεράστιες δυνατότητες και βάθος. Μόνο μία ματιά στον πάγκο να ρίξει κανείς καταλαβαίνει τις διαφορές. Το δυνατό ξεκίνημα… Το πρέσινγκ που έβαζε η Ανόρθωση στο ξεκίνημα του αγώνα ήταν εκπληκτικό. Τακτικά οι παίκτες του Ρόνι Λέβι έκαναν εξαιρετική δουλειά. Οι πιέσεις ψηλά έβγαιναν και ο Απόλλωνας δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα και να «σπάσει» τον ρυθμό που έβαλε η Ανόρθωση. Μέχρι το 17΄… Το μεγάλο λάθος του Σίλντενφελντ ήταν αυτό που έδωσε την ευκαιρία στον Ντα Σίλβα να κερδίσει την μπάλα και να δώσει έτοιμο γκολ στον Μάγλιτσα στο 17΄. Μία φάση από την οποία η Ανόρθωση επηρεάστηκε αρκετά και για τα επόμενα λεπτά δεν είχε καλή κυκλοφορία, αυτοπεποίθηση και την ίδια όρεξη και ψυχολογία για να πιέσει ψηλά. Η αποβολή και το πείσμα Ο Σιβού αποβλήθηκε στο 37ο λεπτό σε μία φάση που κανείς δεν κατάλαβε τον λόγω. Κάποια θεωρία αναφέρει ότι ο Σιβού κλώτσησε την μπάλα στον πάγκο του Απόλλωνα, αν αι ο τηλεοπτικός φακός δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Η φάση αυτή έφερε πολλές εντάσεις στην κερκίδα αλλά και στον αγωνιστικό χώρο. Είχαμε 15 λεπτά διακοπή και πολλά νεύρα. Κάπου εκεί άρχισαν να πεισμώνουν και οι παίκτες του Λέβι έβγαλαν ψυχή και θέληση στο γήπεδο. Είχαν τσαμπουκά κι ας γνώριζαν ότι όλα είναι εναντίον τους. Το σκορ, το μομέντουμ του αγώνα, είχαν και το αριθμητικό μειονέκτημα. Ακόμη κι έτσι όμως έπαιξαν με ψυχή αλλά και… μυαλό. Έψαχνε μία φάση και την βρήκε… Στην επανάληψη από την στιγμή που η Ανόρθωση ήξερε ότι θα έπρεπε να περιμένει τον αντίπαλο προσπάθησε να του κλείσει τους χώρους. Ο Απόλλωνας έκανε το λάθος να μην ρισκάρει επιθετικά για ένα δεύτερο γκολ και κάπου εκεί το πλήρωσε. Από μία στατική φάση ήρθε το γκολ. Η λύτρωση, η εκτόξευση για την Ανόρθωση. Ο μοιραίος έγινε ωραίος Ο Σίλντενφελντ που ευθυνόταν για το γκολ που δέχθηκε η ομάδα του κατάφερε να εξιλεωθεί (71΄). Προωθήθηκε στην αντίπαλη περιοχή και κατάφερε με κεφαλιά να φέρει το ματς στα ίσα μετά από εκτέλεση κόρνερ του Ράγιος. Ένα γκολ που το ήθελε πολύ. Και φάνηκε πόσο από τον τρόπο που το πανηγύρισε. Αρνείται την ήττα! Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η Ανόρθωση έχει μαγκιά, έχει κόκκαλο και τρέλα. Είναι ομάδα που μπορεί να μην ξεχειλίζει από ποιότητα, ξεχειλίζει όμως από καρδιά και πάθος. Έχει ένα προπονητή που ξέρει να παίρνει το καλύτερο από τους παίκτες του και μπορεί να κοιτάει το μέλλον με ακόμη μεγαλύτερη αισιοδοξία.

BEST OF THEMASPORTS