Είναι ντροπή, είναι κρίμα, είναι άδικο! Συγνώμη Γιάννη Σκοπελίτη…

Ακολουθήστε μας στο Google news

Πέρασε σχεδόν μία δεκαετία στην Κύπρο φορώντας την φανέλα της Ανόρθωσης, της ΑΕΚ και της Νέας Σαλαμίνας. «Έκατσε» στην Ανόρθωση 4,5 χρόνια, τρία χρόνια στην ΑΕΚ και δυο στη Νέα Σαλαμίνα. Ο Γιάννης Σκοπελίτης τίμησε και με το παραπάνω το κάθε σεντ που έπαιρνε. Είναι από τους ποδοσφαιριστές που εύκολα ξεχώριζες στον αγωνιστικό χώρο. Το πάθος του για ποδόσφαιρο, η δίψα του για επιτυχία και η θέληση του ήταν λες και δεν χάνονταν ποτέ. Ακόμα και σήμερα στα 39 προς 40 του αυτό το πάθος και αυτή η θέληση είναι που τον κρατούν στο γρασίδι. Συνολικά 92 παιχνίδια και οκτώ γκολ στο πρωτάθλημα με την Ανόρθωση, 77 ματς και πέντε γκολ με την ΑΕΚ και 61 συμμετοχές και ένα γκολ με την Νέα Σαλαμίνα. Αυτός είναι ο απολογισμός του Γιάννη Σκοπελίτη ο οποίος έχει όμως και ένα μοναδικό παράσημο που δεν έχει κανένας άλλος. Ήταν στην Ανόρθωση όταν κατάφερε να εισέλθει για πρώτη φορά ομάδα κυπριακή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και ήταν και στην ΑΕΚ όταν για πρώτη φορά κυπριακή ομάδα κατάφερνε να κάνει το όνειρο πραγματικότητα. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι ο Σκοπελίτης δεν έδινε και την ψυχή του στο γήπεδο; Υπάρχει κανείς που αγαπά το ποδόσφαιρο και που δεν θα γούσταρει ένα Σκοπελίτη στην ομάδα του; Κι όμως, το βράδυ της 6ης Οκτωβρίου είμαι σίγουρος ότι πληγώσαμε τον Γιάννη. Πληγώσαμε τον άνθρωπο, τον ποδοσφαιριστή, την μεγάλη αυτή προσωπικότητα. Ε, δεν γίνεται ρε γ@μώτο να διεξάγεται φιλικό προς τιμή του ανάμεσα στην ΑΕΚ και τη Νέα Σαλαμίνα και να έχει 300 άτομα στις κερκίδες. Έχετε αντιληφθεί πόσοι ήταν; 300 άτομα… Ρε, για τον Σκοπελίτη μιλάμε! Είναι ντροπή όλων μας. Θα μου πείτε ότι υπάρχουν πολλά ελαφρυντικά. ΤΙΠΟΤΑ! Μα 300 άτομα; Για ένα ποδοσφαιριστή που έφτυσε αίμα μέσα στο γήπεδο και έδινε και την καρδιά του, την ψυχή και το είναι του για την Ανόρθωση, τη Νέα Σαλαμίνα και την ΑΕΚ; Μα είναι τυχαίο που και οι οπαδοί των τριών ομάδων τον λατρεύουν; Είναι τυχαίο που έπαιξε σε ΑΕΚ και Ανόρθωση (δυο ομάδες που οι οπαδοί τους είναι σε κόντρα) και έχει καταφέρει να κερδίσει τον σεβασμό ΟΛΩΝ; Μήπως όμως δεν ξέρουμε τι είναι σεβασμός; Τι είναι εκτίμηση; Μήπως δεν ξέρουμε να λέμε «ευχαριστώ» σε αυτούς που πάλεψαν και έδωσαν και τη ψυχή τους. Ε, λοιπόν ιδέα δεν έχουμε. Αυτό που ξέρουμε καλά είναι να είμαστε όλη μέρα στα social media και να κρίνουμε τον Ιδιάκεθ γιατί παίζει με τρεις στόπερ, να φωνάζουμε για τον Λιάσο Λουκά ότι δεν κάνει για τη Νέα Σαλαμίνα και να αποθεώνουμε τον Λέβι και τη «νέα» Ανόρθωση, μέχρι βέβαια να έρθει η πρώτη ήττα. Κάποιος ας ζητήσει ένα συγνώμη για τη θλιβερή εικόνα που είχαν οι κερκίδες της Αρένας. Με το ζόρι 300 άτομα για ένα ποδοσφαιριστή που έδωσε τόσα πολλά. Είναι ντροπή, είναι κρίμα, είναι άδικο. Γιάννη, ένα μεγάλο συγνώμη απ’ όλους εμάς τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου. Κακία δεν κρατάς… Πίκρα ίσως να έχεις μέσα σου. Και με το δίκιο σου. Να ξέρεις όμως πως κέρδισες τον σεβασμό και την αγάπη πολλών στην Κύπρο κι ας μην σηκώθηκαν απ’ τον καναπέ για να στο δείξουν…

BEST OF THEMASPORTS