


Ακολουθήστε μας στο Google news
Και όμως είναι αλήθεια... Η ΑΕΛ έφυγε νικήτρια από το ΓΣΠ επικρατώντας του ΑΠΟΕΛ με 1-2, με το νικητήριο γκολ μάλιστα, να σημειώνεται στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων από τον Ανδρέα Μακρή, που είχε περάσει στο ματς τρία λεπτά νωρίτερα στη θέση του Νατέλ!
Πέρασαν 14 ολόκληρα χρόνια για να νιώσουν οι χιλιάδες οπαδοί της ΑΕΛ αυτό το τρομερό συναίσθημα που ένιωσαν απόψε, σε ματς πρωταθλήματος με αντίπαλο τον ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ... Τότε, τον Οκτώβριο του 2011 είχε χαρίσει τη νίκη ο Μοντέιρο, δίνοντας τεράστια ώθηση στη Λεμεσιανή ομάδα για τη συνέχεια, η οποία μάλιστα στο τέλος της σεζόν είχε φτάσει στην κατάκτηση του ιστορικού τίτλου μετά από 44 χρόνια!
Τώρα βέβαια, δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο, κανείς ΑΕΛίστας δεν τρέφει ψευδαισθήσεις. Όμως η ομάδα έδειξε ότι έχει δυνατότητες και αδικεί τον ευατό της όταν κάνει τέτοιες αποκαρδιωτικές εμφανίσεις όπως στο πρώτο ημίχρονο. Οι ίδιοι παίκτες που έπαιξαν στο πρώτο, έπαιξαν και στο δεύτερο μέρος και όμως παρουσίασαν δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα.
Και δεν ήταν μόνο η νίκη. Ήταν και ο τρόπος που ήρθε... Δεν ήρθε κατά λάθος, ούτε από «σπόντα». Ναι, όταν σκοράρεις στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων, σαφώς και χρειάζεται να έχεις και την τύχη με το μέρος σου. Όμως η ΑΕΛ κυνήγησε την τύχη της και αυτή τη φορά, δεν της γύρισε την πλάτη. Μετά το 1-1, δεν έδειξε σε κανένα σημείο του αγώνα μέχρι και το φινάλε, να αρκείται στον ένα βαθμό. Δεν το έκανε ούτε όταν το ντέρμπι μπήκε στις καθυστερήσεις. Δεν κλείστηκε στην άμυνα για να κρατήσει το Χ. Δεν φοβήθηκε ούτε τον ΑΠΟΕΛ, ούτε την έδρα. Ούτε είχε φόβο ότι μπορεί με κάποιο «μαγικό» ΑΕΛίστικο τρόπο, να γίνει η... «στραβή» στο φινάλε και να μείνει πάλι με άδεια χέρια σε ντέρμπι. Έψαχνε το δεύτερο γκολ και δικαιώθηκε.
Αυτό το τεράστιο διπλό, δεν είναι απλά ένα τρίποντο σαν όλα τ' άλλα για την ΑΕΛ. Είναι μία νίκη που μπορεί και πρέπει να της αλλάξει τη μοίρα και να της δώσει ψυχολογική ώθηση για τη συνέχεια. Κυρίως να της δώσει αυτοπεποίθηση για να μπορέσει να κάνει και άλλες τέτοιες μεγάλες νίκες. Και άλλες τέτοιες εμφανίσεις όπως του Β' ημιχρόνου. Και να κάνουν... delete τις εφιαλτικές παρουσίες, όπως αυτή του πρώτου μέρους.
Και να κυνηγήσει ότι καλύτερο μπορεί στο πρωτάθλημα. Ακόμα και η 6η θέση, μπορεί να μην προσφέρει κάτι ουσιαστικό, όμως θα είναι μία νέα αρχή αν εξασφαλιστεί, για να επιδιώξει το παραπάνω βήμα την επόμενη χρονιά. Να ξεφύγει από τη μιζέρια του Β' γκρουπ μετά από μια τετραετία και να δώσει μάχες στα πλέι-οφ κόντρα στους καλύτερους.
Βέβαια, το έργο της μόνο εύκολο δεν είναι, αφού ακόμα και ο Απόλλωνας που μέχρι σήμερα θεωρούταν από πολλούς ότι έχει ως «ταβάνι» την 6η θέση, κέρδισε την Ομόνοια με δέκα παίκτες και έδειξε κι αυτός τις μεγάλες δυνατότητες του, παίρνοντας κι αυτός τρομερό ψυχολογικό μπουστάρισμα...
Πάντως, ακόμα κι αν αυτή η νίκη έχει συνέχεια και δεν αποτελέσει «πυροτέχνημα», η ΑΕΛ θα συνεχίσει κατά τη γνώμη μας, να είναι το αουτσάιντερ στη μάχη για μία θέση στην εξάδα. Αυτό το θεωρούμε δεδομένο, εκτός κι αν μας διαψεύσουν οι παίκτες και ο προπονητής των «κίτρινων»...
Το Λεμεσιανό ντέρμπι της επόμενης Κυριακής (30/11) κόντρα στον Απόλλωνα, θα είναι κομβικό για τη συνέχεια. Ίσως και καθοριστικό, αν και ακόμα είναι νωρίς για να κριθεί οτιδήποτε. Όμως άλλη κουβέντα θα κάνουμε αν η ΑΕΛ κολλήσει δεύτερο τρίποντο σε ντέρμπι και σπάσει μία ακόμη «κατάρα» και παράλληλα ισοβαθμήσει με τον Απόλλωνα περνώντας στην 6η θέση και άλλα θα είναι τα δεδομένα αν νικησει ο Απόλλωνας και ξεφύγει με 6 βαθμούς από την ΑΕΛ.
Βέβαια, ο μεγαλύτερος στόχος της ομάδας του Ούγκο Μάρτινς φέτος, θα είναι να κατακτήσει το κύπελλο και αύριο το πρωί (24/11, 11:00), το μυαλό όλων θα βρίσκεται στην κλήρωση των «16», ευελπιστώντας πως αυτή τη φορά η τύχη θα χαμογελάσει στην ΑΕΛ φέρνοντας στο δρόμο της ένα βατό αντίπαλο, κάτι που σπάνια συμβαίνει τα τελευταία χρόνια.