ΑΠΟΕΛ για Αμπάνια: «Μια δυνατή συναισθηματική στιγμή»
Ο Νταβίντ Αμπάνια επέστρεψε στην αποστολή του ΑΠΟΕΛ μετά απο απουσία αρκετών μηνών.



Ακολουθήστε μας στο Google news
Ο Ρουμάνος μέσος ήρθε στην Ελλάδα σε μια εποχή που το κέντρο του Παναθηναϊκού ήταν γεμάτο ποιότητα, με παίκτες όπως ο Μπασινάς και ο Καραγκούνης, ενώ μόλις είχε αποχωρήσει ο Πάουλο Σόουζα. Η άφιξή του συνοδεύτηκε από προσδοκίες, αλλά και από μια δόση… αμηχανίας.
Από την πρώτη του συνέντευξη, ο Λίνκαρ κατάφερε να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας. Η ατάκα του «Χαίρομαι που ήρθα σε μία παραδοσιακή ποδοσφαιρική ομάδα της Ελλάδας. Αν και δεν θέλω να σας στεναχωρήσω, στη Ρουμανία ο Ολυμπιακός είναι η πιο γνωστή ελληνική ομάδα» προκάλεσε αντιδράσεις, ειδικά σε μια εποχή που οι εφημερίδες τροφοδοτούσαν τον φανατισμό με κάθε ευκαιρία. Δεν ήταν η πιο σοφή αρχή για τον Ρουμάνο, αλλά σίγουρα ήταν ειλικρινής.
Αγωνιστικά, η παρουσία του στον Παναθηναϊκό δεν άφησε ιδιαίτερο αποτύπωμα. Έπαιξε σε δέκα ματς, και ελάχιστοι θυμούνται κάποιο χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του. Παρ’ όλα αυτά, δεν ήταν αμελητέος ως ποδοσφαιριστής: είχε περάσει από τις ακαδημίες της Μπορντό και ήταν μέλος της Εθνικής Ρουμανίας σε τελική φάση Euro, έστω κι αν δεν χρησιμοποιήθηκε.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές της καριέρας του ήταν η αναφορά του στη Ρεάλ Μαδρίτης. Όταν ήταν 20 ετών, αποκάλυψε πως η ισπανική ομάδα είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη μετά από ένα άσχημο παιχνίδι του. «Θυμάμαι ότι είχαν έρθει να με δουν σε ένα παιχνίδι που είχα τη χειρότερη απόδοση και άλλαξαν την άποψή τους. Εγώ το έμαθα ότι ήρθαν μετά το ματς», είχε πει χαρακτηριστικά. Μια στιγμή που δείχνει πόσο καθοριστικό μπορεί να είναι ένα μόνο παιχνίδι στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή.
Η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό έγινε σε μια περίοδο που η ομάδα είχε πραγματοποιήσει μια εντυπωσιακή πορεία στο Champions League, φτάνοντας μια ανάσα από την πρόκριση στα ημιτελικά, αποκλείοντας σχεδόν τη Μπαρτσελόνα. Το καλοκαίρι εκείνο, ο τιτανοτεράστιος Τζίγγερ ενίσχυσε την ομάδα με τον Λίνκαρ και τον Κάρλος Σαϊνιο, ενώ λίγους μήνες αργότερα, στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, προστέθηκε και ο Φώντας Γήττας για να βοηθήσει στην προσπάθεια κατάκτησης του πρωταθλήματος και του UEFA.
Ο ίδιος ο Λίνκαρ, με την πάροδο των χρόνων, έκανε μια ειλικρινή ενδοσκόπηση για την παρουσία του στην Ελλάδα. «Δεν ξέρω αν η μεταγραφή μου έγινε επειδή όντως ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν έναν παίκτη σε εκείνη τη θέση. Δυο ή τρεις παίκτες εκείνο το καλοκαίρι είχαν φύγει. Μπήκα, όμως, σε ένα γκρουπ που μετά από δυο χρόνια κατάφεραν να γίνουν νούμερο 1 στην Ευρώπη», είχε πει. Και συνέχισε: «Ήταν δύσκολα εκεί, να είσαι αναπληρωματικός για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα».
Μετά την αγωνιστική του καριέρα, ο Λίνκαρ ακολούθησε τον δρόμο της προπονητικής, αναλαμβάνοντας ομάδες στη Ρουμανία. Αν και η πορεία του δεν ήταν πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα, καθώς πριν από λίγα χρόνια δέχθηκε επίθεση επειδή πανηγύρισε προκλητικά γκολ της ομάδας του, συνέχισε να υπηρετεί το ποδόσφαιρο.
Ο Έρικ Λίνκαρ μπορεί να μην άφησε ανεξίτηλο στίγμα στα ελληνικά γήπεδα, αλλά η παρουσία του συνοδεύτηκε από στιγμές που αξίζει να θυμόμαστε. Ήταν μέρος μιας εποχής γεμάτης ένταση, προσδοκίες και μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές. Και ποιος ξέρει; Ίσως κάποια στιγμή επιστρέψει στην Ελλάδα, αυτή τη φορά ως προπονητής, για να γράψει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του.
cult24.gr