ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΑΝ και... σήκωσαν στους ώμους τον Λοΐζου!
Δεκάδες οπαδοί της Χάποελ Τελ Αβίβ περίμεναν τον Λοΐζο Λοΐζου στο αεροδρόμιο.
Ακολουθήστε μας στο Google news
Στον κόσμο των supercar έχουμε συνηθίσει ονόματα όπως Ferrari, Lamborghini, Bugatti και Porsche - ίσως ακόμα McLaren, Pagani και Koenigsegg. Όμως, πίσω στα τέλη της δεκαετίας του ’80, γεννήθηκε ένα δημιούργημα που θα μπορούσε να σταθεί δίπλα τους, αν η ιστορία είχε γραφτεί λίγο διαφορετικά. Ο λόγος για την Cizeta-Moroder V16T, ένα αυτοκίνητο σχεδόν μυθικό, που συνδύασε ιταλικό πάθος, εκκεντρικό design και μουσική… ντίσκο.
Η ιστορία ξεκινά με τον Κλάουντιο Τσαμπόλι, έναν μηχανικό και άνθρωπο με μεγάλη εμπειρία στον χώρο των supercars, ο οποίος ήθελε να φτιάξει κάτι εντελώς δικό του. Σε αυτήν την τρελή ιδέα μπήκε συνέταιρος ο διάσημος μουσικός παραγωγός Τζόρτζιο Μορόντερ, γνωστός και ως «πατέρας της disco». Από τον συνδυασμό αυτό προέκυψε η ονομασία: Cizeta από τα αρχικά του Zampolli (C.Z.) και Moroder από τον θρυλικό καλλιτέχνη.
Η Cizeta-Moroder δεν ήταν απλώς ένα ακόμη ιταλικό supercar. Κάτω από το επιθετικό της καπό βρισκόταν ένας V16 κινητήρας 6,0 λίτρων, ουσιαστικά δύο V8 ενωμένοι σε ένα μπλοκ, με την τεχνολογία της εποχής να φτάνει στα όριά της. Η απόδοση ήταν περίπου 540 ίπποι, νούμερο εξωπραγματικό για τα τέλη των ’80s, και η τελική ταχύτητα ξεπερνούσε τα 330 χλμ./ώρα. Το «T» στο όνομα προερχόταν από τη διάταξη του κιβωτίου ταχυτήτων σε σχήμα Τ, δίπλα στον κινητήρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι το αυτοκίνητο έμοιαζε σαν μια πιο εξωτική Lamborghini Diablo. Το σχέδιο είχε την υπογραφή του Μαρτσέλο Γκαντίνι, του θρύλου που σχεδίασε την Miura, την Countach και φυσικά την Diablo. Όμως, στην περίπτωση της Cizeta, ο Γκαντίνι άφησε την έμπνευσή του ανεξέλεγκτη: γωνίες, αναδυόμενοι προβολείς τέσσερις στον αριθμό, τεράστιες εισαγωγές αέρα και μια εμφάνιση που έδειχνε έτοιμη να… καταπιεί την άσφαλτο.
Με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, θα περίμενε κανείς ότι η Cizeta-Moroder θα έμενε στην ιστορία ως μία από τις κορυφαίες στιγμές της αυτοκίνησης. Όμως η πραγματικότητα ήταν πιο σκληρή. Η τιμή της ξεπερνούσε το μισό εκατομμύριο δολάρια (ποσό αστρονομικό για τα δεδομένα της εποχής), η παραγωγή ήταν εξαιρετικά δύσκολη και η συνεργασία με τον Τζόρτζιο Μορόντερ διαλύθηκε πολύ γρήγορα. Έτσι, αντί για εκατοντάδες, κατασκευάστηκαν μόλις… εννέα αυτοκίνητα!
Σήμερα, η Cizeta-Moroder V16T είναι ένα από τα πιο σπάνια και μυθικά supercars που υπάρχουν. Εμφανίζεται πού και πού σε δημοπρασίες ή εκθέσεις, μαγνητίζοντας τα βλέμματα όσων γνωρίζουν την ιστορία της. Δεν έγινε ποτέ εμπορική επιτυχία, αλλά το ότι τόλμησε να υπάρξει είναι από μόνο του ένας θρίαμβος. Ένα «χαμένο κεφάλαιο» της αυτοκίνησης, που δείχνει τι μπορεί να συμβεί όταν η τρέλα συναντά τη δημιουργικότητα.
gazzetta.gr