Ακολουθήστε μας στο Google news
Πώς γίνεται μια πολιτική πρωτοβουλία, η οποία σε άλλες εποχές θα τύγχανε έστω κριτικής αποδοχής, σήμερα να καταδικάζεται αυτοστιγμεί; Το ζήτημα δεν είναι ποιος μίλησε με ποιον, αλλά γιατί δεν μπορούμε πια να ακούμε χωρίς να φωνάζουμε.
Η πρόσφατη συνέντευξη του ευρωβουλευτή και tik toker Φειδία Παναγιώτου με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ερσίν Τατάρ προκάλεσε πολιτικό σεισμό τόσο στα κατεχόμενα όσο και στις ελεύθερες περιοχές. Η Κυβέρνηση και τα κόμματα αντέδρασαν σχεδόν αντανακλαστικά, χαρακτηρίζοντας την ενέργεια «εργαλείο προπαγάνδας» και κατηγορώντας τον Παναγιώτου για πολιτική αφέλεια ή και σκοπιμότητα. Ωστόσο, δεν πρόκειται για ένα γεγονός χωρίς προηγούμενο.
Το 1996, ο Σταύρος Σιδεράς κατάφερε, μετά από μήνες επίμονων προσπαθειών, να πάρει ιστορική συνέντευξη από τον Ραούφ Ντενκτάς. Εκείνη η συνομιλία αποκάλυψε συγκλονιστικά στοιχεία για τα εγκλήματα του 1974 και έγινε αποδεκτή με σεβασμό και θετικό αντίκτυπο από την πολιτική ηγεσία. Αυτό αποδεικνύει πως οι συνεντεύξεις με Τουρκοκύπριους ηγέτες δεν είναι κάτι νέο. Η διαφορά είναι πώς επιλέγουμε να τις διαχειριστούμε, ανάλογα με τη συγκυρία.
Σε αντίθεση με τη δεκαετία του ’90, η σημερινή πολιτική σκηνή είναι σαφώς πιο πολωμένη και ευάλωτη σε εντυπώσεις. Τα κόμματα δεν περίμεναν καν να ακούσουν τη συνέντευξη πριν τη στιγματίσουν. Ο Φειδίας καταδικάστηκε προτού προβληθεί το υλικό, μόνο και μόνο επειδή «τόλμησε» να συνομιλήσει με την άλλη πλευρά. Το φαινόμενο αυτό δεν αντανακλά μόνο έλλειψη ψυχραιμίας, αλλά και μια βαθύτερη πολιτική ανασφάλεια, που τρέφεται από τον φόβο ότι οποιαδήποτε ανοιχτή επαφή μπορεί να εκληφθεί ως υποχώρηση.
Και όμως, η ίδια η συνέντευξη δεν έκρυβε καμία «βόμβα». Ο Τατάρ επανέλαβε θέσεις που έχει διατυπώσει δεκάδες φορές δημόσια: υποστήριξη στη λύση δύο κρατών, ανάγκη παραμονής τουρκικών στρατευμάτων και το γνωστό αφήγημα για τα γεγονότα του 1963–64. Δηλαδή, τίποτα που δεν ακούμε σχεδόν καθημερινά από ΕλληνοΚυπριακό και Τουρκοκυπριακό Τύπο.
Αντίθετα, ο Παναγιώτου φρόντισε να είναι εξαιρετικά προσεκτικός: υπενθύμιζε την τουρκική εισβολή, τις απώλειες του κυπριακού λαού, ενώ είχε θέσει ως όρο η συνέντευξη να γίνει χωρίς την παρουσία συμβόλων, σημαιών ή οποιουδήποτε σκηνικού που θα μπορούσε να προκαλέσει παρερμηνείες. Επιπλέον, απαίτησε να μην γίνει καμία λογοκρισία ή μοντάζ στα λεγόμενα.
Η σφοδρή αντίδραση των κομμάτων εξηγείται περισσότερο μέσα από τον φακό της πολιτικής σκοπιμότητας παρά της ουσίας. Με τις βουλευτικές εκλογές να πλησιάζουν, τα παραδοσιακά κόμματα βρίσκονται σε αμηχανία απέναντι στη δυναμική νέων, ανεξάρτητων πολιτικών προσώπων. Ο Φειδίας, ο οποίος συγκέντρωσε σημαντικό αριθμό ψήφων στις τελευταίες κάλπες, αντιμετωπίζεται πλέον όχι μόνο ως «διαφορετικός», αλλά και ως απειλή για το πολιτικό status quo. Η καταδίκη του, λοιπόν, είναι περισσότερο προεκλογικός αντανακλαστικός πανικός, παρά ψύχραιμη αξιολόγηση της πράξης του.
Την εποχή της συνέντευξης Σιδερά–Ντενκτάς, η πολιτική σκηνή ήταν λιγότερο τοξική. Η αποκάλυψη της αλήθειας αντιμετωπιζόταν ως αναγκαία, ακόμα και αν ήταν σκληρή. Τα κόμματα λειτουργούσαν με πιο καθαρά αντανακλαστικά, και υπήρχε μεγαλύτερος σεβασμός στην έννοια της δημοσιογραφικής ή πολιτικής πρωτοβουλίας. Σήμερα, η ίδια κίνηση μεταφράζεται αυτόματα ως προδοσία ή υποχώρηση. Οι ευαίσθητες ισορροπίες του Κυπριακού δεν αφήνουν περιθώριο για διάλογο ή, τουλάχιστον, έτσι δείχνει η πολιτική ρητορική.
Ο Φειδίας Παναγιώτου δεν έκανε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Δεν αναγνώρισε τον Τατάρ, δεν παραβίασε το διπλωματικό πλαίσιο, δεν έθεσε σε κίνδυνο την Κυπριακή Δημοκρατία ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αντιθέτως, με διαφάνεια και όρους που ο ίδιος έθεσε, επέλεξε να συνομιλήσει με μια πολιτική οντότητα που, είτε το θέλουμε είτε όχι, αποτελεί μέρος του προβλήματος και άρα και μέρος της λύσης.
Ο θόρυβος που προκλήθηκε ήταν υπερβολικός και αποπροσανατολιστικός. Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη συζήτηση. Η νηφαλιότητα, η επιμονή στον διάλογο και η κατανόηση της άλλης πλευράς δεν είναι αδυναμία. Είναι προϋπόθεση για να βγούμε από το αδιέξοδο και σε αυτό, ο Φειδίας φαίνεται πως τόλμησε να κάνει το πρώτο βήμα.
Η συνέντευξη Παναγιώτου–Τατάρ δεν άλλαξε τις θέσεις κανενός. Δεν παρέκαμψε το νομικό ή πολιτικό πλαίσιο, δεν παρουσίασε σύμβολα, δεν πρόσφερε αναγνώριση εκεί που δεν υπάρχει. Αυτό που άλλαξε ή μάλλον φανερώθηκε είναι ο τρόπος που η πολιτική μας τάξη διαχειρίζεται το διάλογο: με καχυποψία, αντανακλαστικές επιθέσεις και ελάχιστη διάθεση να ακούσει. Αν θέλουμε πράγματι να προχωρήσουμε προς μια λύση, ο διάλογος δεν μπορεί να θεωρείται προδοσία. Μπορεί να μην μας αρέσουν πάντα οι απαντήσεις αλλά δεν θα τις έχουμε ποτέ, αν δεν ρωτήσουμε.
Ιδού το περιεχόμενο της συνέντευξης με τίτλο «Ο Ηγέτης ενός Κράτους που Δεν Αναγνωρίζει Κανείς – Ερσίν Τατάρ», η οποία «πυροβολήθηκε» προτού καν προβληθεί. Αξίζει να τη δούμε και να τη κρίνουμε μόνοι μας.
tothemaonline.com
Η ΑΕΚ Λάρνακας κοντράρεται απόψε (19:30) με την Παρτιζάν Βελιγραδίου στην «ΑΕΚ Αρένα», στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι για τον Α' προκριματικό του Europa League και το ThemaSports.com, θα σας μεταφέρει την εξέλιξη του αγώνα.
Ο ιδιοκτήτης συνεργείου αυτοκινήτων στην Αριζόνα καταγγέλλει περιστατικό φάρσας που προκάλεσε αναστάτωση στην επιχείρησή του, μετά από εισβολή ομάδας ατόμων ντυμένων ως μηχανικοί. Το περιστατικό σημειώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο συνεργείο Hyland Auto Repair στο Τέμπε, σύμφωνα με τοπικά μέσα.
Όσο ανεβαίνει ο υδράργυρος, τόσο αναζητάμε απεγνωσμένα λίγη δροσιά. Και ενώ οι περισσότεροι στρέφονται στο κλιματιστικό, κάποιοι πιο… old school – ή απλώς πιο οικονομικοί – ανακαλύπτουν τη μαγεία του ανεμιστήρα. Ναι, αυτό το παλιό καλό μηχάνημα με τις φτερούγες μπορεί να κάνει θαύματα, ειδικά αν το “ξεγελάσεις” λίγο.
Συγκλονισμένη είναι η ελληνική κοινωνία από την ομολογία της Ειρήνης Μουρτζούκου ότι ευθύνεται για τον θάνατο τεσσάρων βρεφών, μεταξύ αυτών δύο δικών της και της αδερφής της. Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές, καθώς πριν τη μεταγωγή της στην Πάτρα, οι αστυνομικοί του Τμήματος Ανθρωποκτονιών κατάφεραν να τη «λυγίσουν» και να της αποσπάσουν την ομολογία της.
Η Ειρήνη Μουρτζούκου υποστήριξε ότι σκότωσε κατά λάθος το δεύτερο παιδί της - Για τις υπόλοιπες περιπτώσεις, έδρασε συνειδητά - Η πρώτη δολοφονία ήταν της αδερφής της όταν ήταν 14 ετών.
Η ιστορία ενός μεσήλικα Κινέζου, ο οποίος μεταμφιεζόταν σε γυναίκα για να βιντεοσκοπεί κρυφά τις συνευρέσεις του με περισσότερους από 1.000 άνδρες και να ανεβάζει τα βίντεο στο διαδίκτυο, έχει γίνει viral στην Κίνα προκαλώντας έντονες αντιδράσεις.
Η Υποδιεύθυνση Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προειδοποιεί για νέα μορφή ηλεκτρονικής απάτης μέσω παραπλανητικών μηνυμάτων (phishing), η οποία εκμεταλλεύεται την περίοδο υποβολής φορολογικών δηλώσεων.
