OMONOIA: Η άφιξη Μπεργκ - Ταραπουλούζη και το μέλλον του Αναστασίου
Ο Χένινγκ Μπέργκ επέστρεψε στην Ομόνοια ζητώντας μάλιστα και την έλευση του Σίμου Ταραπουλούζη με την διοίκηση των πρασίνων να προχωρά στην απόκτηση του.
Ακολουθήστε μας στο Google news
Στον... απόηχο της απογοήτευσης με την εξέλιξη του Final Four της Ευρωλίγκας, οι φίλοι του Παναθηναϊκού βρήκαν γρήγορα έναν λόγο να χαμογελάσουν και πάλι. Ο Τι Τζέι Σορτς προβάρει τα πράσινα, με την ομάδα του Εργκίν Αταμάν να προσθέτει στο ρόστερ της τον καλύτερο παίκτη της φετινής Ευρωλίγκας που δεν λέγεται Κέντρικ Ναν ή Σάσα Βεζένκοφ.
Πρόκειται για μία σπουδαία κίνηση, η οποία, αν επιβεβαιωθεί, θα απογειώσει ένα ούτως ή άλλως σχετικά «έτοιμο» ρόστερ του «τριφυλλιού», που χρειάζεται απλώς... μικροδιορθώσεις ενόψει της νέας σεζόν, έχοντας εξασφαλίσει την παραμονή όλων των πρωταγωνιστών του τουλάχιστον για έναν χρόνο ακόμη. Πάμε να δούμε, επομένως, τα όσα θα προσφέρει ο Αμερικανός γκαρντ στον Παναθηναϊκό.
«Ήταν πολύ δύσκολο να σταματήσουμε τον Σορτς. Από τα πρώτα λεπτά, η Παρί έδειξε ότι άξιζε να κερδίζει. Θέλω να συγχαρώ τον Τι Τζέι, είναι ο καλύτερος playmaker στην Ευρωλίγκα. Ήταν πολύ δύσκολο να τον σταματήσουμε». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Εργκίν Αταμάν, ο οποίος είχε αποθεώσει τον Αμερικανό γκαρντ μετά την ήττα του Παναθηναϊκού από την Παρί λίγες αγωνιστικές πριν το φινάλε της κανονικής περιόδου.
Πράγματι, ο 27χρονος περιφερειακός ήταν ο κορυφαίος πόιντ γκαρντ της φετινής Euroleague, και πιθανότατα θα είχε βγει και ο MVP της διοργάνωσης, αν οι Παριζιάνοι είχαν τερματίσει λίγο ψηλότερα στη βαθμολογία. Προφανώς, κανείς δεν λέει πως ο Κέντρικ Ναν δεν άξιζε το βραβείο, όμως ο Σορτς κατάφερε να «κουβαλήσει» στις πλάτες του ένα σχετικά αδύναμο σύνολο όπως αυτό της Παρί, όντας το απόλυτο επίκεντρο του συστήματος της ομάδας του στην πρώτη του σεζόν στην Ευρωλίγκα.
Αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά τα ίδια τα νούμερα. Ο «κοντοπίθαρος» γκαρντ ήταν πρώτος σε παραγωγή πόντων σε ολόκληρη τη διοργάνωση, καθώς σκόραρε 19 πόντους ανά παιχνίδι και δημιουργούσε άλλους 17,8. Με άλλα λόγια, συμμετείχε σε 36,8 πόντους κατά μέσο όρο για τον Παρί, στο 43% δηλαδή των 85,6 πόντων που πετύχαινε η γαλλική ομάδα κατά μέσο όρο στην Ευρωλίγκα.
Όποιος παρακολουθούσε τα ματς των Παριζιάνων, μπορούσε να διακρίνει εύκολα την αδιανόητη ικανότητα του Σορτς να διαβάζει το παιχνίδι, να αποτελεί το απόλυτο επίκεντρο κάθε επίθεσης της ομάδας του, να επιβάλλει το δικό του τέμπο διαρκώς και να κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες τους, εκμεταλλευόμενος όλα τους τα δυνατά σημεία. Το εντυπωσιακό είναι πως μέσα σε όλα αυτά τα καθήκοντα, είχε τη δυνατότητα να σκοράρει με καλά ποσοστά από κάθε σημείο του παρκέ.
Πράγματι, ο Σορτς σούταρε στη φετινή Ευρωλίγκα με το αξιοπρεπές 36% στα τρίποντα, ενώ είναι και elite σκόρερ από μέση απόσταση. Σε συνδυασμό με την ύπαρξη των Τζέριαν Γκραντ και Κέντρικ Ναν, που επίσης μπορούν να σουτάρουν με καλά ποσοστά από το mid range, ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να βάλει μία άλλη διάσταση στο επιθετικό του παιχνίδι, με ένα είδος σουτ που έχει αρχίσει να... πεθαίνει στην εποχή των τριπόντων.
Παράλληλα, ο Αμερικανός είναι master του pick n' roll, του κυριότερου τρόπου επίθεσης δηλαδή των ομάδων Αταμάν. Η ταχύτητά του, τόσο στην κίνηση όσο και στην αντίληψη, τον βοηθάει να παίρνει τα screen πολύ ψηλά και έπειτα να προκαλεί την... κατάρρευση της αντίπαλης άμυνας, είτε εκτελώντας ο ίδιος είτε δημιουργώντας για τους συμπαίκτες του. Φυσικά, στον Παναθηναϊκό η ικανότητά του αυτή θα φανεί ακόμη παραπάνω, καθώς η ποιότητα των συμπαικτών του θα αυξηθεί πάρα πολύ και οι επιλογές του θα γίνουν περισσότερες και καλύτερες.
Πέρα από τα παραπάνω, η κίνηση του Παναθηναϊκού με Σορτς δείχνει την πρόθεση των «πράσινων» να αφαιρέσουν λίγο από το «βάρος» των δύο σημαντικότερων περιφερειακών τους. Ο Κώστας Σλούκας δεν θα γίνει νεότερος και ήδη παρουσίασε φέτος μία πτώση στην απόδοσή του λόγω ηλικίας, ειδικά στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν. Από την άλλη, ο Κέντρικ Ναν κλήθηκε να τα... κάνει όλα μόνος του στην περιφέρεια, με αποτέλεσμα να φτάσει στο Final Four χωρίς καθαρό μυαλό και με σχεδόν άδειο το «ντεπόζιτο».
Η παρουσία του Τι Τζέι Σορτς θα λύσει τα δύο παραπάνω προβλήματα. Ο Αμερικανός γκαρντ θα μπορέσει να προσφέρει στο ρόστερ το elite playmaking του Σλούκα, δίνοντας στον αρχηγό των «πράσινων» πολύτιμες ανάσες, τις οποίες δεν πήρε φέτος από τον πολύ «άχρωμο» Λορέντζο Μπράουν. Ο έμπειρος γκαρντ δεν θα είναι ο μοναδικός αξιόπιστος περιφερειακός της ομάδας με δημιουργικές αρετές, κάτι που θα του επιτρέψει να κάνει καλύτερη διαχείριση χρόνου και να είναι πιο έτοιμος στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν, όταν ο Παναθηναϊκός θα χρειάζεται δηλαδή τον «ηγέτη» του.
Από την άλλη, ακόμη και ο Κέντρικ Ναν θα απελευθερωθεί από την παρουσία του Σορτς. Παρόλο που η ατάκα που ακούγεται περισσότερο από τη στιγμή που βγήκε η είδηση της επικείμενης απόκτησης του βραχύσωμου γκαρντ είναι πως «θα χρειαστούν δύο μπάλες για να παίξει μαζί με τον Ναν», στην πραγματικότητα μάλλον ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ότι δηλαδή η παρουσία ενός πολύ ικανού χειριστή δίπλα στον πρώην NBAer θα του αφαιρέσει το μεγάλο βάρος να είναι «το άλφα και το ωμέγα» της επίθεσης του Παναθηναϊκού και να πρέπει διαρκώς να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το δικό του σκοράρισμα.
Αντίθετα, ο Ναν θα μπορεί να είναι η... κατάληξη των επιθέσεων της ομάδας και όχι η αρχή τους, και να κάνει αυτό στο οποίο είναι καλύτερος από οποιονδήποτε παίκτη στην Ευρώπη, να σκοράρει, χωρίς να έχει την απόλυτη ευθύνη για την παραγωγή της ομάδας του. Ειδικά μετά από μία χρονιά που ο MVP της Ευρωλίγκας φάνηκε να «λυγίζει» στην τελική ευθεία της διοργάνωσης, όχι τόσο σωματικά αλλά κυρίως πνευματικά, μία τέτοια προσθήκη κρίνεται ως απαραίτητη και θα του κάνει πολύ καλό.
Φυσικά, όπως και η οποιαδήποτε μεταγραφή, έτσι και η κίνηση για τον Σορτς έχει κάποια ερωτηματικά. Τα σημαντικότερα εξ αυτών αφορούν φυσικά την άμυνα, αφού στην επίθεση έχει αποδειχθεί «άλυτος γρίφος» για όλες τις ομάδες της Euroleague. Ο Αμερικανός δεν είναι κάποια τεράστια «τρύπα» στα μετόπισθεν, και μάλιστα βελτίωνε το defensive rating της Παρί όσο βρισκόταν στο παρκέ. Πράγματι, οι Παριζιάνοι δέχονταν κατά μέσο όρο 117,6 πόντους ανά 100 κατοχές, όμως όταν ο Σορτς ήταν στο παρκέ αυτοί μειώνονταν σε 108,7 πόντους ανά 100 κατοχές.
Παρόλα αυτά, δεν χρειάζεται να είναι κανείς... ειδικός του μπάσκετ, για να διακρίνει πως ένας παίκτης ύψους 1,75μ. μπορεί ενδεχομένως να αποτελέσει πρόβλημα στην αμυντική λειτουργεία ενός συνόλου. Οι ομάδες της Ευρωλίγκας με ψηλά ή δυνατά γκαρντ πιθανότατα θα στοχεύσουν τη σωματική αδυναμία του Σορτς, έτσι ώστε να τον εκθέσουν στην άμυνα, κάτι που έχουμε δει στον Παναθηναϊκό να συμβαίνει και με τον Κώστα Σλούκα. Το «μπαλάκι» πηγαίνει, φυσικά, στον Εργκίν Αταμάν, ώστε να βρει τα κατάλληλα σχήματα για να καλύψει τα όποια κενά δημιουργήσει η παρουσία του Αμερικανού γκαρντ.
Μίας και αναφερόμαστε σε σχήματα, πιθανώς ο Τούρκος τεχνικός θα χρειαστεί να περιορίσει τα three guard lineups που του αρέσουν. Πιθανές πεντάδες με Σορτς, Ναν ή Σλούκα και Γκραντ ταυτόχρονα, μπορεί να είναι λειτουργικά στην επίθεση, όμως θα είναι... υπερβολικά «κοντά» για να ανταποκριθούν στην άμυνα, και εύκολα εκμεταλλεύσιμα από την αντίπαλη ομάδα. Στα «χαρτιά», το δίδυμο των Σορτς και Ναν πιθανότατα θα ευνοηθεί από την παρουσία δύο ψηλών και ικανών αμυντικά φόργουορντς, όπως ο Τζέντι Όσμαν και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ.
Το τελευταίο ερωτηματικό για τον Σορτς αφορά την καριέρα του. Από το 2022 και μετά, ο Αμερικανός έχει αγωνιστεί σε Βόννη και Παρί, δύο ομάδες δηλαδή που χτίστηκαν από τον ίδιο άνθρωπο (Τουόμας Ίσαλο), με πολύ παρεμφερείς μπασκετικές φιλοσοφίες και με αρκετούς κοινούς πρωταγωνιστές. Για να το πούμε αλλιώς, ο βραχύσωμος γκαρντ έχει μάθει να παίζει ένα πολύ συγκεκριμένο στυλ μπάσκετ, σε σύνολα που ήταν χτισμένα γύρω του και απόλυτα προσαρμοσμένα στις δικές του δυνατότητες και αδυναμίες.
Επομένως, ο Σορτς θα κληθεί να προσαρμοστεί σε μία ομάδα όπου όχι μόνο δεν θα συμβαίνει το ίδιο, αλλά αντίθετα δεν θα είναι σε καμία περίπτωση το «νούμερο ένα», λόγω της ύπαρξης του Κέντρικ Ναν στο ρόστερ. Ο 27χρονος θα πρέπει να ενσωματωθεί σε μία ομάδα που δεν είναι «σταχτοπούτα», όπως η Παρί, αλλά διεκδικήτρια τίτλου, και να μάθει να μην είναι το... system, αλλά ένας system player. Είδαμε, άλλωστε, πόσο δύσκολο ήταν το ίδιο βήμα για τον Λορέντζο Μπράουν, που έχασε τη «γή κάτω από τα πόδια του» όταν πήγε στον Παναθηναϊκό και απώλεσε τον ηγετικό ρόλο που είχε στη Μακάμπι.
Το θετικό στην περίπτωση του Σορτς, είναι πως βρίσκεται σε καλή ηλικία και σε διαρκώς ανοδική πορεία, ενώ έχει δείξει διάθεση και κίνητρο να κάνει το βήμα παραπάνω. Μέχρι στιγμής, όπου έχει πάει, το έχει πετύχει, κατακτώντας το BCL με τη Βόννη το 2023, το Eurocup με την Παρί το 2024, και όντας υποψήφιος MVP της Ευρωλίγκας το 2025. Ο Παναθηναϊκός θα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του, και έχει όλα τα φόντα για να βγει θριαμβευτής από αυτή...
sport-fm.gr