Ακολουθήστε μας στο Google news
Aντίθετα με την κοινή πεποίθηση, ο Σκοτ ΜακΤόμινεϊ γεννήθηκε στην κεντρική Αγγλία, και πιο συγκεκριμένα στο Λάνκαστερ, προερχόμενος από οικογένεια με σκωτσέζικες ρίζες. Τα περισσότερα παιδιά που γεννιούνται στην ευρύτερη περιοχή του Λάνκασιρ και ξεχωρίζουν για τις ποδοσφαιρικές τους ικανότητες, καταλήγουν στο δίκτυο ακαδημιών της Μάντσεστερ Γιουνάιτνετ, και ο ίδιος δεν αποτέλεσε εξαίρεση, κάνοντας τα πρώτα του βήματα στο αναπτυξιακό κέντρο των «Κόκκινων Διαβόλων» στο Πρέστον.
Αν και σήμερα τον γνωρίζουμε ως μέσο, ο νεαρός Σκοτ είχε έμφυτη την ικανότητα του σκοραρίσματος, με τα νούμερα να είναι παραπάνω από εντυπωσιακά, σκοράροντας 542 (!) φορές σε 698 εμφανίσεις, κατα την 14ετή του πορεία στα «τσικό» της Γιουνάιτεντ. Τέτοια νούμερα, συνοδευόμενα από έναν χαρακτήρα χαμηλών τόνων, αλλά και την αγωνιστική ταυτότητα του σκληροτράχηλου, δεν θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα, ακόμα και στο πιο απαιτητικό περιβάλλον.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ άλλωστε βρισκόταν τότε (στα μέσα των 2010s) στην αναζήτηση διάδοχης κατάστασης για τον χώρο του κέντρου, με τις επιλογές που είχαν δοκιμαστεί ως τότε, να μην έχουν προσφέρει τα αναμενόμενα. Μάλιστα, ήταν τέτοια η φήμη που είχε στα αναπτυξιακά τμήματα της ομάδας, που ο ίδιος ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, είχε συναντήσει προσωπικά την οικογένεια του, καθώς και τον ίδιο, και τους είχε πείσει να επιλέξουν την εθνική ομάδα της Σκωτίας για τον γιο τους, και όχι αυτήν της Αγγλίας, ξεκινώντας μαζί του από νωρίς μία σχέση στοργής. «Κάνε το σωστό και αγωνίσου για τη Σκωτία», ήταν τα ακριβή λόγια που χρησιμοποίησε ο «Φέργκι», με τον γνωστό επιτακτικό του τόνο, και όπως φαίνεται έπιασαν τόπο.
Σε παλαιότερη αναφορά του, ο ΜακΤόμινεϊ έχει αναφέρει πως κάθε φορά που έβλεπε τον μεγάλο Σερ ένιωθε να του κόβονται τα πόδια, με τον Σκωτσέζο τεχνικό απλά να του λέει, «συμπεριφέρεσαι όπως πρέπει;». Σε πρόσφατη συνέντευξή του το 2021, ο Φέργκιουσον είχε δηλώσει πως αν η Γιουνάιτεντ αναζητούσε ένα αστέρι, θα έπρεπε να κοιτάξει προς την πλευρά του συμπατριώτη του, συγκρίνοντάς τον με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, τονίζοντας πως παρά την αργή του σωματική ανάπτυξη στην παιδική ηλικία, κατέληξε να γίνει ένας ολοκληρωμένος αθλητής με τρομερά προσόντα.
Παρά τα διθυραμβικά λόγια του Φέργκιουσον, για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε πως ο οργανισμός που ακούει στο όνομα Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα τελευταία χρόνια, είναι παντελώς ανίκανος να εκμεταλλευτεί τις ποδοσφαιρικές του μονάδες, στις οποίες κιόλας έχει επενδύσει, είτε χρόνο για να τις εξελίξει μέσω των αναπτυξιακών του προγραμμάτων, είτε εκατομμύρια, φέρνοντάς τις ως μεταγραφές από άλλες ομάδες. Ο ΜακΤόμινεϊ αποτελεί ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα κακοδιαχείρισης ποδοσφαιριστή, τόσο από ανωνιστικής πλευράς, όσο κι επενδυτικής.
Αφενός, παρά την αποδεδειγμένη του ευχέρεια στο σκοράρισμα, τόσο στις μικρές ηλικίες, όσο και με την εθνική Σκωτίας, η εμμονή των Σόλσκιερ και Τεν Χαγ να τον χρησιμοποιούν ως εξάρι με αμυντικό προσανατολισμό και όχι ως οχτάρι που πατάει περιοχή, αποδείχτηκε καταστροφική, τόσο για την ποδοσφαιρική εξέλιξη του ίδιου του παίκτη, όσο και για τη συνεισφορά του στην ομάδα, αγωνιστικά. Είναι πραγματικά απορίας άξιο, πως ενώ ο Στιβ Μπρους, ο εκλέκτορας της εθνικής Σκωτίας, είχε καταφέρει να ξεδιπλώσει μεγάλο μέρος από το ταλέντο του ΜακΤόμινεϊ, δίνοντάς του αρχηγικό ρόλο στον αγωνιστικό χώρο, τοποθετώντας τον μπροστά από τους ανασταλτικούς χάφ, τα προπονητικά επιτελεία στο Ολντ Τράφορντ απέτυχαν παταγωδώς να κάνουν μία αντίστοιχη προσαρμογή!
Ο ίδιος, ερωτηθείς, αφού εγκατέλειψε το Μάντσεστερ για την Ιταλία, περί του τί πήγε τόσο στραβά και δεν κατάφερε να κερδίσει τον ρόλο, που όπως αποδεικνύεται περίτρανα άξιζε, παρουσιάστηκε αρκετά μετριόφρων: «Η κατάσταση στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι πάντα περίπλοκη. Δεν μπορώ να κατηγορήσω τους προπονητές. Στην Γιουνάιτεντ πρέπει να είσαι πάντοτε έτοιμος. Μπορεί να έχεις πάρει 50 συμμετοχές, αλλά αν δεν είσαι έτοιμος στην 51η, μπορεί να μην παίξεις ποτέ ξανά. Σίγουρα υπάρχει κάτι που πάει λάθος, αλλά δεν μπορώ να πώ με σιγουριά. Ίσως είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Όσον αφορά πάντως την συμμετοχή μου στην ομάδα, το καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν μπορείς ξαφνικά να παίξεις μπροστά από παίκτες όπως ο Κασεμίρο και Πογκμπά».
Τελικά η θητεία του Σκωτσέζου στους «Κόκκινους Διαβόλους» έληξε άδοξα το περασμένο καλοκαίρι, με την ομάδα να τον πουλάει στην ιταλική Νάπολι για κάτι λιγότερο από 30 εκατομμύρια ευρώ, γεγονός που προξένησε θύελλα αντιδράσεων τόσο για την ίδια την απομάκρυνσή του, όσο και για τη μάλλον χαμηλή τιμή πώλησής του. Το κοντέρ σταμάτησε στις 178 συμμετοχές, με μόλις (όπως φαίνεται εκ των υστέρων) 19 τέρματα, ενώ κατέκτησε ένα Λιγκ Καπ κι ένα FA Cup. Διόλου άσχημα θα έλεγε κάποιος, όμως κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι τα καλύτερα θα έρχονταν τόσο άμεσα μετά τη φυγή του από το Ολντ Τράφορντ.
Από τη μέρα της μεταγραφής του στην Ιταλία, σημειωτέον ανήμερα της deadline, έχουν περάσει κάτι λιγότερο από εννιά μήνες. Κι όμως χθες ο ΜακΤόμινεϊ έκανε την Νάπολη μεθυσμένη πολιτεία, με τον ιταλικό νότο να φλέγεται και τους φίλους των «Παρτενοπέι» να παραληρούν με μία ανέλπιστη, στην αρχή της σεζόν, κατάκτηση πρωταθλήματος, έχοντας ως αδιαμφισβήτητο ηγέτη και MVP της Σέριε Α τον Σκωτσέζο. Οι Ιταλοί, και δη οι νότιοι, δεν φημίζονται ιδιαίτερα για τις ψύχραιμες αντιδράσεις τους, αλλά σίγουρα φημίζονται για το πάθος και την παθολογική αγάπη που έχουν για το καμάρι της πόλης τους, τη Νάπολι.
Κάπως έτσι ο ΜακΤόμινεϊ απολαμβάνει πια… αιώνια ευγνωμοσύνη, σε κάθε στενό, σε κάθε συζήτηση, σε κάθε σύνθημα, σε κάθε τοίχο και σε κάθε καρδιά. Όπως αποτυπώνεται σε αμέτρητα πλέον στενά στη Νάπολη, αλλά και στα πιο «ιερά» μέρη των Ιταλών, τις πιτσαρίες, η πόλη έχει νέο ήρωα: τον «Scott McFratm». Kαι αν αναρωτιέστε τι εστί «fratm», σας έχουμε την απάντηση. Ναπολιτάνικη slang, ιδίωμα που οι ντόπιοι δεν χρησιμοποιούν για όποιον κι όποιον, αλλά μόνο γι’ αυτούς που το έχουν «κερδίσει» και μεταφράζεται ως «αδερφός».
Αυτό είναι πλέον για τους ντόπιους ο ΜακΤόμινεϊ, ένας αδερφός τους που έφερε στον παρακατιανό νότο το σκουντέτο, κόντρα μάλιστα στη μισητή Ίντερ, του ευνοούμενου συχνά βορρά. Τατουάζ, τοιχογραφίες, και μια… πίτσα που μόλις δύο ακόμα άνθρωποι έχουν καταφέρει να ονοματοδοτήσουν. Ποιοί είναι αυτοί; Μα φυσικά ο αξεπέραστος Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, και ο έταιρος εμβληματικός αρχηγός, Μάρεκ Χάμσικ. O «McFratm», μέσα σε ένα χρόνο, με τα δώδεκα τέρματά του, κατάφερε να κερδίσει όσα κάποιοι δεν κατάφεραν σε ολόκληρη τους την καριέρα, τον σεβασμό και τη λατρεία, ενός απίστευτα απαιτητικού κοινού, που θεοποίησε τον Μαραντόνα, και για χάρη του υποστήριξε την Αργεντινή κόντρα στη χώρα τους σε Μουντιάλ. Κι από την αντίθετη το ίδιο κοινό που δεν δίστασε να αποδοκιμάσει την άλλοτε σημαία της ομάδας, Λορέντζο Ινσίνιε, όταν επέλεξε να φύγει για τα δολάρια του MLS.
Δεν ξέρουμε αν πιστεύετε στα «γραμμένα», πάντως η πορεία του Σκωτσέζου στη Νάπολη, έχει κάτι το μοιραίο. To γκόλ του κόντρα στην Ίντερ, το γκόλ που ξεκλείδωσε τη νίκη με τη Μόντσα, οι δύο ασίστ κόντρα στην Τζένοα, και φυσικά το χθεσινό γκολ… πρωταθλήματος με την Κάλιαρι, σαν να έπρεπε να το βάλει αυτός, που έδωσε το έναυσμα για τους πανηγυρισμούς εντός και εκτός γηπέδου. Δεν είναι μεμονωμένες στιγμές, αλλά το επιστέγασμα μιας τέλειας σεζόν, που έκανε τον ΜακΤόμινεϊ ήρωα άμα τη φυγεί του από το Ολντ Τράφορντ. Και η λέξη «ήρωας» δεν είναι υπερβολή, τουλάχιστον στα μάτια των Ναπολιτάνων, που τον έχουν χτυπήσει τατουάζ στα σώματα τους, παραγγέλνουν φαγητό με το όνομά του και βρήκαν στο πρόσωπό του τον άνθρωπο που σήκωσε τον ομάδα στις πλάτες του, μετά την αποκαρδιωτική περσινή σεζόν και την αποχώρηση του «Κβαραντόνα» τους, του Κβίτσα Κβαρατσκέλια.
Mε δώδεκα τέρματα, εκ των οποίων τα έξι τον Απρίλιο, στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος, ο «McFratm» ανακηρύχθηκε σε MVP της Σέριε Α, δικαιώνοντας τον εαυτό του, τον Αντόνιο Κόντε, που τον πίστεψε και τον αξιοποίησε με μαεστρικό τρόπο σε αντίθεση με τους συναδέλφους του στο Νησί και τέλος τον Φέργκιουσον, που διέκρινε την στόφα του ήδη από τα 14 του έτη. Μαζί με τον Άντονι, αλλά και τους Μαλάσια και Χέντερσον, που όλοι γεύτηκαν φέτος τη χαρά ενός τροπαίου, κατέδειξαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο αυτή τη σεζόν, πως η βαριά ασθενής Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα χρειαστεί πολλά παραπάνω από ένα «ηλεκτροσόκ» που θα περιορίζεται στην καρέκλα του προπονητή, για να περισώσει το ξεθωριασμένο της γόητρο.
Για το τέλος, παραθέτουμε τα λόγια του δακρυσμένου ηλικιωμένου φίλου της Νάπολι, που συνοψίζουν όσα ενδεχομένως δεν μπορούμε εμείς με λόγια να αποτυπώσουμε:
Ξανθός, ψηλός και Σκωτσέζος… με το πάθος ενός Ναπολιτάνου.
egglezoi.gr
Με ανακοίνωση που εξέδωσε το Δ.Σ. της εταιρείας ΑΠΟΕΛ, ενημερώνει μεταξύ άλλων, ότι οι συζητήσεις με τους Αμερικανούς επενδυτές συνεχίζονται, αλλά και ότι ο πρόεδρος, Πρόδρομος Πετριδης, βρίσκεται στη Βραζιλία, όπου συνεχίζει επαφές με εταιρείες και οικονομικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στο χώρο του ποδοσφαίρου.
Παραμένει στην Ούτα Αράντ ο Μαρίνος Τζιωνής, ο οποίος αγωνιζόταν ως δανεικός από την Τσουκαρίτσκι!
Ο Νεϊμάρ «έκαψε» τη Σάντος στον αγώνα με την Μποταφόγκο!
Η Κρουζ Αζούλ διέλυσε με 5-0 το Βανκούβερ και κατέκτησε το Champions Cup. Ο Γιώργος Γιακουμάκης αγωνίστηκε και σήκωσε το τρόπαιο με την ομάδα του στο Μεξικό!
Η Κρεμονέζε νίκησε την Σπέτσια με σκορ 3-2 και επιστρέφει πανηγυρικά στη Serie A έπειτα από δύο χρόνια απουσίας!
Η Έλτσε συνέτριψε με 4-0 τη Λα Κορούνια εκτός έδρας και εξασφάλισε την άνοδο στη La Liga μετά από δύο χρόνια απουσίας.
Πάνω από 100 χιλιάδες οπαδοί κατέκλυσαν τα Ηλύσια Πεδία, γιορτάζοντας μαζί με τους παίκτες το πρώτο Champions League της Παρί Σεν Ζερμέν σε μια ανεπανάληπτη ημέρα χαράς.
