Ακολουθήστε μας στο Google news
Τη θυμάστε τη Βασιλεία σωστά; Την ομάδα που έκανε ολοκληρωτικό domination στην Ελβετία, αλλά και κάποιες εντυπωσιακές πορείες στην Ευρώπη από τις αρχές του 2000 έως και τα μέσα της επόμενης δεκαετίας και μας σύστησε παίκτες όπως οι Σαλάχ, Τσάκα και Σακίρι. Μάλλον τη θυμάστε. Θα είχατε προσέξει πως τα τελευταία χρόνια όχι απλώς δεν κατακτά το πρωτάθλημα, αλλά δεν το διεκδικεί καν, αφού χαρακτηριστικά τις δύο πιο πρόσφατες σεζόν έχει τερματίσει εκτός τετράδας.
Η αποχώρηση του προέδρου Μπέρνχαρντ Χέσλερ και η ανάληψη από τον Μπέρνχαρντ Μπούργκενερ είναι το σημείο καμπής, το 2017. Ακατάλληλοι άνθρωποι σε καίριες θέσεις οδήγησαν σε αγωνιστική και αργότερα οικονομική παρακμή την οποία δεν μπόρεσε να κρύψει η κατάκτηση του κυπέλλου δύο χρόνια μετά. Η ομάδα έφτασε ακόμη και κοντά στον υποβιβασμό (!) τη περυσινή σεζόν. Η παρτίδα σώθηκε και ο σχεδιασμός για τη νέα σεζόν ξεκίνησε. Πρώτη μεταγραφή ένας παλιός γνώριμος, ένας παίχτης αγαπητός σε όλη τη χώρα πλέον, ο 33χρονος Σερντάν Σακίρι, ο οποίος έμοιαζε να κολλά τα τελευταία ποδοσφαιρικά ένσημα στη Σικάγο Φάιρ και το MLS.
Παιδί Κοσοβάρων προσφύγων, μετακόμισε οικογενειακώς στην Ελβετία το 1992, περίοδο που στη περιοχή των Βαλκανίων ήταν σε πλήρη εξέλιξη ο Πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας. Όπως πολλά παιδιά φτωχών οικογενειών, έτσι και ο Σακίρι βρήκε διέξοδο στο ποδόσφαιρο. Η Βασιλεία τον εντόπισε σε μικρή ηλικία, όταν ακόμα αγωνιζόταν στην ομάδα της πόλης του την ΣΒ Άουγκστ, εντάσσοντάς τον άμεσα στα τμήματα υποδομής και δίνοντας του τη δέουσα προσοχή.
Στα 18 του χρόνια έγινε μέλος της ανδρικής ομάδας, μαζί με τους επίσης ταλαντούχους Ζόμερ και τα αδέρφια Τσάκα. Εκείνο το εξαιρετικό σύνολο ήταν που ξεκίνησε τη δυναστεία των οχτώ συνεχόμενων πρωταθλημάτων της Βασιλείας. Ο Σακίρι έδειξε το ταλέντο του και φάνηκε πως θα ξεπερνούσε τα ελβετικά σύνορα αρκετά νωρίς. Αυτή που κέρδισε την υπογραφή του ήταν η Μπάγερν Μονάχου που κατέβαλε 11,6 εκατομμύρια ευρώ για να τον φέρει στη Βαυαρία. Στο Μόναχο ουσιαστικά δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί, ειδικότερα με τον Πεπ Γκουαρδιόλα στο τιμόνι της ομάδας. Ωστόσο κατέκτησε όλους τους διαθέσιμους τίτλους και αποχώρησε για το Μιλάνο και την Ίντερ, ελπίζοντας να νιώσει ξανά σημαντικός.
Δυστυχώς στην Ιταλία τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Η Ίντερ ήταν τότε ένας κοιμώμενος γίγαντας, με κάκιστο αγωνιστικό πρόσωπο, ενώ και η διάταξη 4-3-1-2 που επέλεγε ο Ρομπέρτο Μαντσίνι δεν του ταίριαζε. Κάπου εκεί, παρά το γεγονός πως ήταν ακόμη 24 ετών, η καριέρα του παίρνει τη κατιούσα και πωλείται στη συγκριτικά πιο άσημη και ανίσχυρη αγγλική Στόουκ, μια mid-table, μα κυρίως καλτ ομάδα της προηγούμενης δεκαετίας στην Πρέμιερ Λιγκ. Εκεί ο Σακίρι θα παρουσιάσει ξανά ψήγματα του ταλέντου του και θα αποκτήσει ηγετικό ρόλο σε ένα σκληροτράχηλο ρόστερ. Η καλύτερη του χρόνια θα είναι η τελευταία, όπου θα γράψει οκτώ γκολ και εφτά ασίστ, αλλά η απελπιστική μοναξιά του στην επίθεση σε συνδυασμό με την κάκιστη αμυντική λειτουργία της ομάδας δεν θα τη γλιτώσουν από τον υποβιβασμό.
Όντας ένας εκ των καλύτερων παικτών των «Πότερς», ο Σακίρι δεν θα τους ακολουθήσει στην Τσάμπιονσιπ. Ο Γιούργκεν Κλοπ θα εισηγηθεί τη μεταγραφή του, θεωρώντας τον μια value for money εναλλακτική πίσω από τους βασικούς Σαλάχ, Μανέ και Φιρμίνο. Ο βραχύσωμος εξτρέμ θα περάσει τρία χρόνια στη Λίβερπουλ και θα είναι μέλος της ομάδας σπουδαίων επιτυχιών για τους «Κόκκινους», κατακτώντας ξανά το Τσάμπιονς Λιγκ. Μάλιστα θα αγωνιστεί βασικός στον ιστορικό ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα δίνοντας και μια ασίστ, ενώ το όνομα του θα γραφτεί στην ιστορία της Λίβερπουλ, αφού ανήκει στο ρόστερ που πήρε το πρωτάθλημα μετά από 30 πέτρινα χρόνια.
Η συνέχεια δεν θα είναι η ίδια. Έναν χρόνο αργότερα θα αναζητήσει τη φυγή από το Άνφιλντ, ενόψει και του Μουντιάλ που πλησιάζει, με τη Λιόν να σπαταλά περί τα έξι εκατομμύρια ευρώ για την απόκτησή του. Οι Γάλλοι εμφανίζονται αναιμικοί στο πρωτάθλημα (μόνο πέντε νίκες στο πρώτο μισό), με τον Σακίρι να τρώει αρκετό ανάθεμα, ενώ δεν παίζει καν επαρκώς (μόλις έντεκα συμμετοχές). Τότε ακούγεται για πρώτη φορά το σενάριο επιστροφής του στην Ελβετία, για χάρη της Σιόν, όμως ο αριστεροπόδαρος άσσος το… αναβάλλει και επιλέγει τη Σικάγο Φάιρ του MLS. Εκεί πραγματοποιεί καλές σεζόν, όμως η αλήθεια είναι πως μόλις στα 31 του μοιάζει να έχει αδικήσει τρομερά τον εαυτό του.
Παράλληλα στην καριέρα του, πάντα σημαντικό, αν όχι πρωταρχικό, ρόλο είχε η εθνική. Ηγέτης και πάντα παθιασμένος, ξεχωρίζει με το ταλέντο του και διακρίνεται σε κάθε μεγάλη διοργάνωση. Το γκολ του κόντρα στη Σκωτία στο πρόσφατο Euro της Γερμανίας είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα γραφής από σπουδαία γκολ του στο κορυφαίο επίπεδο, έχοντας δώσει παρών σε εφτά μεγάλες διοργανώσεις (Euro και Μουντιάλ). Μια απίστευτη σταθερότητα για τον ίδιο και την εθνική ομάδα, πάντα υπολογίσιμη δύναμη χωρίς όμως το βήμα παραπάνω.
Και φέτος το καλοκαίρι έγινε αυτό που συμβαίνει σχεδόν πάντα. Η ζωή κάνει κύκλο κι έτσι ο Σακίρι αποφασίζει να επαναπατριστεί για χάρη της μεγάλης του αγάπης, της Βασιλείας. Ο ελβετικός σύλλογος, που πλέον μετρά εφτά σεζόν χωρίς πρωτάθλημα, προσπαθεί να κάνει μια νέα αρχή. Ο «Μέσι των Άλπεων», όπως τον είχαν χαρακτηρίσει στην αρχή της καριέρας του, επιστρέφει στη Βασιλεία τον Αύγουστο και άμεσα «βουτά» στη δράση, αφού η ομάδα του έχει κάνει (ξανά) ένα μέτριο ξεκίνημα.
Με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο, έχει γράψει πια 34 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις και μοιάζει αναγεννημένος. Η απόδοση του θυμίζει τον παίκτη που τρέλανε την Μπάγερν το 2012. Είναι πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 15 γκολ, μερικά εκ των οποίων εντυπωσιακά ως συνήθως, ενώ έχει καταγράψει και 20 ασίστ (πρώτος κι εκεί), έχοντας συμμετοχή σχεδόν στα μισά γκολ της ομάδας του. Χαρακτηριστικά σήμερα, στην πρώτη αγωνιστική των πλέι-οφ του πρωταθλήματος, η Βασιλεία φιλοδώρησε με πέντε γκολ τη 2η Σερβέτ, με τον Σακίρι να βάζει ένα τέρμα και να φτιάχνει άλλα τρία για τους συμπαίκτες του!
Η Βασιλεία δεν έχει πανηγυρίσει τίτλο από το 2019. Ο Σακίρι από το 2020. Πια μοιάζει εξαιρετικά πιθανό οι δύο τους να πανηγυρίσουν όχι έναν, αλλά δύο φέτος – ο σύλλογος βρίσκεται και στον τελικό του κυπέλλου, όπου την 1η Ιουνίου θα αντιμετωπίσουν τη Μπιλ Μπιέν της τρίτης κατηγορίας, που έχει αποτελέσει και την απόλυτη έκπληξη του θεσμού. Παράλληλα ήδη από την επόμενη αγωνιστική των πλέι-οφ, αν η ομάδα κερδίσει θα κλειδώσει και μαθηματικά το πρωτάθλημα.
Στο πέρασμα όλων αυτών των χρόνων, κανένας δεν μπόρεσε να αμφισβητήσει το φυσικό ταλέντο του Σερντάν Σακίρι. Αυτού του βραχύσωμου μεν, χτιστού δε, άσσου με το πανίσχυρο αριστερό πόδι, που πολλοί πίστεψαν πως θα γινόταν ο κορυφαίος Ελβετός όλων των εποχών, αν έφτανε στο ταβάνι του. Μάλλον δεν τα κατάφερε. Κάποιες σεζόν ήταν τρομερός, κάποιες άλλες άφαντος. Σίγουρα έπαιζε καλύτερα όταν ένιωθε σημαντικός. Άλλωστε πως το λένε, «η φόρμα είναι προσωρινή, η κλάση όμως παντοτινή»…
egglezoi.gr
Ολοκληρώθηκε απόψε η Εκλογική Συνέλευση του Σωματείου της Νέας Σαλαμίνας με συμμετοχή πέραν των 100 μελών, όπου εκλέχθηκε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο με πρόεδρο τον Πάρη Ανδρέου.
Χαμός στο ξενοδοχείο που έχει καταλύσει η αποστολή της Στεάουα Βουκουρεστίου, ενόψει του αυριανού (11/05, 20:30) εκτός έδρας αγώνα με αντίπαλο την Ουνιβερσιτάτεα Κλουζ, για την 8η αγωνιστική των πλέι-οφ.
Η Άστον Βίλα πέρασε από την έδρα της Μπόρνμουθ (0-1) και πλέον υπάρχει τριπλή ισοβαθμία στην 4η θέση με τις Νιούκαστλ και Τσέλσι.
Μετά από μια τριετία, η Βιγιαρεάλ δείχνει πιο πεπεισμένη από ποτέ για την επιστροφή της στο Champions League μετά και τη νέα νίκη της, με 1-0 στην έδρα της Τζιρόνα.
Ο Παυλίδης… σέρβιρε το 1-1 με μία μαγική ενέργεια, είχε και δοκάρι για την ανατροπή, η Μπενφίκα, όμως, δεν κατάφερε να πάρει κάτι περισσότερο από την ισοπαλία, με τη Σπόρτινγκ να αγκαλιάζει τον τίτλο!
Σε μια βραδιά αφιερωμένη στον Τόμας Μίλερ και στο τελευταίο εντός έδρας ματς του με τη φανέλα της Μπάγερν Μονάχου, οι Βαυαροί επικράτησαν σβηστά 2-0 της Γκλάντμπαχ για την 33η στροφή της Bundesliga!
Με γκολ του Βετσίνο στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων, η Λάτσιο πήρε τον εντός έδρας βαθμό απέναντι στη Γιουβέντους (1-1), παραμένοντας αμφότερες στους 64 βαθμούς, δύο στροφές πριν το φινάλε της Serie A.
