Ο κυνισμός πάνω απ’ το θέαμα: Η 11άδα της Βραζιλίας με Αντσελότι προπονητή

Προσπαθούμε να δούμε το μέλλον μιας επικείμενης συνεργασίας που ιντριγκάρει κάθε ποδοσφαιρόφιλο.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Τι συμβαίνει όταν ο κόουτς με τα περισσότερα Champions League (5), ο μοναδικός επίσης που έχει κατακτήσει και τα 5 μεγαλύτερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία) σμίγει με την πιο πετυχημένη Εθνική ομάδα όλων των εποχών; Την απάντηση, εκτός απροόπτου, θα την μάθουμε λίαν συντόμως. Οι πληροφορίες μιλούν για κατ’ αρχήν συμφωνία ανάμεσα σε Κάρλο Αντσελότι και Βραζιλία…

 

Η «Σελεσάο» αναζητεί τη χαμένη της αίγλη. Έναν άνθρωπο να την καθοδηγήσει, να της δώσει ξανά ώθηση. Πονάει διπλά η τρέχουσα παρακμή καθώς έχει συνδυαστεί με την απόλυτη κυριαρχία της Αργεντινής. Που κορυφώθηκε με εκείνο το εκκωφαντικό 4-1, τον περασμένο Μάρτιο, που οδήγησε στην απόλυση του Ντοριβάλ Ζούνιορ και έκανε περισσότερη ξεκάθαρη από ποτέ την ανάγκη για έναν προπονητή από το πάνω ράφι.

Καιρό αναζητούσε ένα μεγάλο όνομα η εθνική Βραζιλίας για τον πάγκο της. Επί μακρόν επίσης, έπαιζε γερά το όνομα του Κάρλο Αντσελότι. Μάλλον δηλαδή ήταν νομοτελειακό. Απλά θα συμβεί με… χρονοκαθυστέρηση. Κοντά 2 χρόνια έχει που ακούγεται ως σενάριο, περισσότερο ή λιγότερο δυνατό. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, όπως όλα δείχνουν. Τα γρανάζια έχουν τεθεί σε κίνηση για την πρώτη φορά που ο 65χρονος τεχνικός θα κληθεί να διαχειριστεί τις τύχες μιας Εθνικής ομάδας. Είχε πάρει μια κάποια γεύση στα ξεκινήματά του, ως βοηθός του Αρίγκο Σάκι στην Ιταλία (1992-95), στα πρώτα βήματα δηλαδή αυτού που εξελίχθηκε σε μια μυθική καριέρα.

Έχει ενδιαφέρον επίσης πως, αν επιβεβαιωθούν πάντα τα ρεπορτάζ, ο Κάρλο Αντσελότι θα γίνει ο πρώτος ξένος προπονητής της Βραζιλίας μετά από 60 χρόνια. Μετά δηλαδή τον Αργεντινό (!) Φίλπο Νούνιες, που έκατσε για 1 και μόνο ματς στον πάγκο μιας εκ των μεγαλύτερων Εθνικών ομάδων στον κόσμο, το 1965. Για μια χώρα με έντονο ποδοσφαιρικό σοβινισμό, θα πρόκειται για μέγιστη ανατροπή.

Και το εύλογο ερώτημα πια είναι το εξής: Τι θα πρέπει να περιμένουμε με τον «Καρλέτο» επικεφαλής; Τι Βραζιλία θα δούμε και με ποια πρόσωπα ως μπροστάρηδες εντός αγωνιστικών χώρων; Προφανώς και τούτη την ώρα, είναι πολλά που μένουν να συμβούν και πολλές ακόμα οι μεταβλητές ώστε να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα περί του τι έρχεται, περί του τι πρέπει να περιμένουμε. Μπορούμε όμως να επιχειρήσουμε να ρίξουμε μια ματιά στο μέλλον με βάση αυτά που ξέρουμε και δύσκολα θα αλλάξουν.

 

Όπως για παράδειγμα το σύστημα που προτιμάει ο Κάρλο Αντσελότι. Κατά κανόνα παίζει με 4-3-3, αν και στα μεγάλα ματς έχει την τάση να προτιμάει το 4-4-2. Μπορούμε επίσης να υποθέσουμε πως ο Ιταλός κόουτς δεν θα απαρνηθεί το ταλέντο που θα βρεθεί στη διάθεσή του. Το έχει άλλωστε δείξει πολλάκις στην καριέρα του, ότι ξέρει να μιλάει τη γλώσσα των σταρ, να βρίσκει τη χρυσή ισορροπία ανάμεσα στο να τους έχει ικανοποιημένους και παράλληλα να δίνουν αυτά που πρέπει στο γήπεδο, για την ομάδα. Είναι ίσως το μεγαλύτερο ταλέντο του και το «μυστικό» της επιτυχίας του.

Σημαίνει αυτό ότι θα δούμε πραγματική επιστροφή του Νεϊμάρ στη Βραζιλία; Παρότι οι δυο τους έχουν καλές σχέσεις από την κοινή τους θητεία στην Παρί Σεν Ζερμέν, θα πρέπει πρώτα ο «Νέι» να θυμίσει ξανά κανονικό ποδοσφαιριστή και μετά το συζητάμε ξανά. Αυτή τη στιγμή δεν προκύπτει reunion της προκοπής, δεν στηρίζεται σε κάποια αγωνιστική πραγματικότητα. Μόνο σε νοσταλγία και ευχολόγια.

Σε κάθε περίπτωση, ο Κάρλο Αντσελότι, και αυτό επίσης το έχει δείξει πολλάκις, είναι θιασώτης του «όλοι οι καλοί χωράνε». Έχει βάση λοιπόν η υπόθεση εργασίας πως θα δούμε μια 3άδα στην επίθεση με τους Ροντρίγκο, Βινίσιους και Ραφίνια, τους δύο πρώτους τους έχει τώρα παίκτες στη Ρεάλ, τον τρίτο τον έχει βρει κάμποσες φορές απέναντί του, στην Μπαρτσελόνα. Ναι, είναι μια σύνθεση χωρίς καθαρό σέντερ φορ, και λοιπόν; Δεν θα είναι απαραίτητο αν η άνωθεν τριάδα αποκτήσει τη δέουσα χημεία και απελευθερωθεί αγωνιστικά – ψυχολογικά. Και υπάρχουν προφανώς και άλλες εκλεκτές επιλογές μπροστά – για Βραζιλία μιλάμε. ΟΚ, ο Εντρίκ ή ο Εστεβάο Γουίλιαν είναι ακόμα μικροί για να αναλάβουν μεγάλες ευθύνες, αλλά Σαβίνιο και Ζοάο Πέδρο προσφέρουν ποιοτικές εναλλακτικές για τους 3 σταρ από La Liga μεριά. Ο Ματέους Κούνια, ομοίως, αν αναζητείται πιο καθαρόαιμος επιθετικός. 

Ξεκινήσαμε με τους «μπροστά» καθώς η Βραζιλία είναι συνυφασμένη με την επίθεση, όσο κι αν το joga bonito είναι περισσότερο ανάμνηση και μάρκετινγκ παρά πραγματικότητα. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο απαιτεί πολλά περισσότερα, ατομικά, συλλογικά. Και όπως πάντα, η ισορροπία είναι η χρυσή λέξη. Και η αποτελεσματικότητα το ζητούμενο. Με κυνισμό ως μέσο για την πραγμάτωσή του.

Την αρμονία στο κέντρο θα κληθούν λογικά να διασφαλίσουν Ζέρσον και Γκιμαράες, ενώ «παίζει» δυνατά και ο Ζοέλιντον. Με πιο μπροστά τους πιθανότατα τον Έντερσον της Αταλάντα, που όλο και καλύτερος γίνεται. Και στα μετόπισθεν; Είτε με Άλισον είτε με Έντερσον, η θέση κάτω από τα γκολπόστ είναι «ασφαλής». Στα μπακ, Μπεράλντο (αριστερά – παρότι στόπερ είναι η κανονική του θέση, ενώ υπάρχει και ο Γκιγέρμε Αράνα) και Γιάν Κόουτο (δεξιά) θα μπορούσαν να έχουν το προβάδισμα, όπως και οι Μαρκίνιος – Γκάμπριελ Γκιμαλιάες ως δίδυμο στα στόπερ.

Μια πιθανή 11άδα λοιπόν θα μπορούσε να είναι η εξής: Άλισον – Κόουτο, Μαρκίνιος, Γκάμπριελ, Μπεράλντο – Ζέρσον, Γκιμαράες, Έντερσον – Ραφίνια, Βινίσιους, Ροντρίγκο. Ναι, αυτό το team (θα) έχει «επιχειρήματα», είναι γεμάτο ταλέντο. Τον σωστό άνθρωπο ψάχνει για να το καθοδηγήσει στη δόξα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026, να το μετατρέψει σε ομάδα και όχι σε σύνολο εξαιρετικών ατομικοτήτων. Θα είναι αυτός ο Κάρλο Αντσελότι; Όλα δείχνουν πως έρχεται. Για το «μετά» θα πρέπει να περιμένουμε. Κάτι βέβαια που ήδη ιντριγκάρει ως προοπτική.

 

menshouse.gr

BEST OF THEMASPORTS