Το τελευταίο οχυρό: Ο «πεναλτάκιας» Τζολάκης, η παράδοση που δημιουργείται και το αναπάντητο «what if» της απουσίας του!

Η ομάδα σου κερδίζει πέναλτι. Αναλαμβάνεις την εκτέλεσή του και απέναντί σου αντικρίζεις τον Κωνσταντή Τζολάκη. Ενδεχομένως να νικηθεί, αν «σ' το πιάσει» ξέρεις πως... δεν κερδίζεις. Ο νεαρός τερματοφύλακας εξελίσσεται σε κέρβερο των επίδοξων σκόρερ διά της εσχάτης των ποινών και η εντυπωσιακή του επέμβαση στο Περιστέρι το επιβεβαιώνει. Γιατί; Η συμβολή δε σταματά εκεί. Όποτε πανηγυρίζει αυτός σε κάθε του απόκρουση, οι συμπαίκτες του πανηγυρίζουν μαζί του και στο σφύριγμα της λήξης το φινάλε είναι προδιαγεγραμμένο. Το BN Sports παρουσιάζει την ιστορία εν τη γενέσει της, αρχή της οποίας είναι ένας αλησμόνητος ευρωπαϊκός θρίαμβος που φέρει την υπογραφή του. Και, μαζί μ' αυτήν, τις επεμβάσεις του...

Ακολουθήστε μας στο Google news

Ο Τομ Φαν Βέερτ αστοχεί στο 96’, από δυνητικός ήρωας γίνεται μοιραίος και ο Ολυμπιακός αποχωρεί, απρόσμενα ίσως, με το τρίποντο από το Περιστέρι και παραμένει μόνος και πρώτος, με την πολυτέλεια της βαθμολογικής διαφοράς και το πλεονέκτημα μεταφοράς του όποιου άγχους στους διώκτες του. Ειδικά λόγω του τρόπου επίτευξης της νίκης, η οποία, όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι είναι ο ορισμός της απόδρασης. Εξ ου και το δικό μας «απρόσμενα». 

Κάλλιστα ισχύει ό,τι σας γράψαμε για τον Ολλανδό, επίσης ευθέως, όμως, η διατύπωση παίζει το ρόλο της∙ είναι από τις περιπτώσεις που το παιχνίδι με τις λέξεις ξεκαθαρίζει τα πράγματα και τα θέτει στην πραγματική τους διάσταση. Η αξιολόγηση για τον σέντερ φορ του Ατρομήτου και πρώην της ΑΕΚ δεν είναι ψέμα, ωστόσο, δεν προέκυψε από... μόνη της. Οφείλουμε, λοιπόν, να στρέψουμε τους… προβολείς της γραφής μας – όπως και του αγώνα – σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο: στον Κωνσταντή Τζολάκη.  

Τι εννοούμε, με άλλα λόγια; Δεν έχασε ο Φαν Βέερτ το πέναλτι, το έπιασε ο νεαρός Κρητικός. Και μάλιστα εντυπωσιακά. Οι παράγοντες του απογεύματος αυξάνουν την ήδη τεράστια βαθμολογική συμβολή του: πρώτον, η εξέλιξη του αγώνα – πώς ξεκίνησε και πώς άλλαξε η ροή του, μέχρι να τελειώσει, όπως τελείωσε∙ δεύτερον, η διαχείριση του Ολυμπιακού, ο οποίος δεν κατέβασε το πόδι από το γκάζι – έχασε πολλές ευκαιρίες και όχι μόνο με τους Βέλντε και Ελ Κααμπί∙ τρίτον, η φάση της ανατροπής, φυσικά το χρονικό σημείο της και εννοείται ο… Τζολάκης! Αυτή έγινε από το πουθενά, σε μια προβολή του Έσε και ο ορμώμενος προς την περιοχή Αθανασίου έπεσε εντός της – σ’ αυτό το χρονικό σημείο η απόφαση είναι μεγάλη απογοήτευση για την ομάδα που την υφίσταται, ειδικά με τέτοια απόδοση. Ο κίνδυνος να χάσεις «δικό» σου παιχνίδι είναι ορατός. 

Ανεξάρτητα αν επιστράτευσε κάποιο mind game ή όχι στον Αμρ Ουάρντα, «ψάρεψε» ιδανικά τον Ολλανδό επιθετικό με βηματάκι, εκτινάχθηκε και σταμάτησε απέκρουσε με το δεξί του χέρι, προτού ξεσπάσει σε πανηγυρισμούς, όπως και η… μισή ενδεκάδα του Ολυμπιακού. Απολύτως δικαιολογημένα. ο μικρός εξελίσσεται σε «πεναλτάκια»! Ή μήπως είναι ήδη τέτοιος; 

Δεν μένουμε πλέον σε… συγκυριακούς επαίνους, αλλά μας οδηγεί στο συμπέρασμα μια παραδοχή, αποδεικνυόμενοι από τους πάντα… φιλαλήθεις (εξ ορισμού, όπως λένε) σ’ ανάλογες περιστάσεις αριθμούς. Τρεις αναμετρήσεις, πέντε επεμβάσεις, μια καθοριστική νίκη, μια ισοπαλία που διατηρεί τις ευρωπαϊκές ελπίδες και μια θριαμβευτική πρόκριση ο απολογισμός της επίδρασης από την άσπρη βούλα! Φενέρμπαχτσε, Τβέντε και Ατρόμητος βλέπουν τον Τζολάκη, όχι μόνο να αποκρούει, αλλά και να καθορίζει τις ισορροπίες. Αφετηρία του χρονικού – πώς αλλιώς – το ψυχοβγαλτικό έπος του περασμένου Απριλίου στη ρεβάνς της Τουρκίας, όπου μέσα στο «Σουκρού Σαράτσογλου» ο Τζολάκης είπε… «hayır» (σ.σ. «όχι» στα τούρκικα) στους Ντούσαν Τάντιτς, Τζεγκίζ Ουντέρ και Λεονάρντο Μπονούτσι έγραψε με γράμματα ανεξίτηλα το όνομά του στην «ερυθρόλευκη» ιστορία και αυτήν της… Φενέρμπαχτσε, χάρη στο ρεσιτάλ που έδωσε στη «ρώσικη ρουλέτα» και, χάρη σ’ αυτό, την πρόκριση στα ημιτελικά του Conference League. Η κατάληξη γνωστή…  



Μεσολαβούν από τότε συνολικά τέσσερις εκτελέσεις (μαζί με την σημερινή) με μοιρασμένο αποτέλεσμα – δύο γκολ δέχθηκε, δύο αποσόβησε. Στις 19 του περασμένου Μαϊου στη Λεωφόρο για τη 10^η και τελευταία αγωνιστική των play off της Stoiximan Super League, ο Τάσος Μπακασέτας ανοίγει το σκορ στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους (45+5’) διά της εσχάτης των ποινών, σ’ ένα ματς που ο βαθμός του τελικού 2-2 εξασφάλιζε την τρίτη θέση και τα προκριματικά του Europa League, αντί του Conference, στους «ερυθρόλευκους». Πέντε μήνες αργότερα, έχουμε ένα ακόμη 2-2, αυτή τη φορά «γκέλα», όμως, που κλόνισε τότε την ομάδα. Στις 20 Οκτωβρίου ο Λεβαδειακός αποδρά από το Φάληρο με ένα «παλικαρίσιο» βαθμό, αν και βρέθηκε να χάνει με 2-0. «Κλειδί» το γκολ του Όσμπολτ στο 45+1’ από την άσπρη βούλα – ο Γιαννιώτας σώπασε το γήπεδο στο 57’.

Περνάμε στην άλλη πλευρά, στο θετικό πρόσημο, που δημιουργεί αισίως μια παράδοση. Στις 12 του περασμένου Δεκεμβρίου, στο 9’ ο Ρίκι Φαν Βολφσβίνγκελ αντικρίζει τον Έλληνα τερματοφύλακα να τον νικά στην μονομαχία των 11 μέτρων, πέφτοντας στην δεξιά του γωνία. Η ειρωνεία; Στο 40’ οι ρόλοι άλλαξαν και ο Ελ Κααμπί έγινε «θύμα» του Ούνερσταλ. Μεταφερόμαστε στο σήμερα, 38 μέρες μετά, και στην επέμβαση στα χασομέρια, που επανέφερε τους… παλμούς στις «ερυθρόλευκες» καρδιές και διατήρηση, τόσο της απόστασης από τον δεύτερο, όσο και της πρωτιάς.

Ομολογουμένως, λοιπόν, ο Τζολάκης πιστώνεται αποκλειστικά ο ίδιος μια παράδοση, την οποία μαρτυρούμε εν τη γενέσει της. Συνεχόμενη μπορεί να μην είναι εξ αρχής, όπως είδαμε, αλλά γίνεται πλέον και υπάρχει: Κάθε φορά που αποκρούει πέναλτι ο Ολυμπιακός σίγουρα δεν ηττάται. Για να δούμε πόσο θα διατηρηθεί. Μάκαρι να αποτελέσει και… οιωνό πρωταθλήματος, ειδικά αν συνυπολογίσουμε τη συνεισφορά των έτερων «Βενιαμίν» Κωστούλα – Μουζακίτη. Ο πρώτος ήδη καθορίζει παιχνίδια.  Άρης και ΠΑΟΚ το ξέρουν καλά. Και ο δεύτερος με την αθόρυβη ποιότητά του συμβάλλει σ' αυτό. Οι «μικροί» μεγαλώνουν και είναι μόνο στην ηλικία τέτοιοι. Ποδοσφαιρικά είναι κατά πολύ ωριμότεροι. Αλήθεια, πόσοι βαθμοί θα έλειπαν αν δεν υπήρχαν οι δυο τους; Και φυσικά στα πέναλτι ο Τζολάκης... 

bnsports.gr

BEST OF THEMASPORTS