«Οι ποδοσφαιριστές είμαστε υπερεκτιμημένοι…»

Ένας άνθρωπος που έγραψε τη δική του ιστορία στο ποδόσφαιρο, σε Γερμανία αλλά και Ελλάδα, Ισπανία και Ρουμανία, γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1953.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Ο λόγος για τον Έβαλντ Λίνεν, που διέπρεψε εντός των τεσσάρων γραμμών με τη φανέλα των Αρμίνια Μπίλεφελντ, Γκλάντμπαχ και Ντούισμπουργκ, προτού περάσει σχεδόν τρεις δεκαετίες στους πάγκους.

«Το ποδόσφαιρο μου έσωσε τη ζωή όταν ήμουν παιδί», έχει πει ο Γερμανός, εξηγώντας πως «έχασα τη μητέρα μου σε μικρή ηλικία και ο πατέρας μου δεν ήξερε πώς να συμπεριφερθεί ως πατέρας. Οπότε βρήκα μια δεύτερη οικογένεια στην μπάλα».

Ρομαντικός και επαναστάτης, προτίμησε να παίξει μέχρι τα 21 του χρόνια στην ομάδα της γενέτειράς του, τη Σλος Χόλτε επειδή του φαινόταν απίστευτο το να φύγει για να παίξει αλλού!

Εντέλει, μεταξύ 1974 και 1992 πηγαινοερχόταν αρχικά από το Μπίλεφελντ στο Μενχενγκλάντμπαχ, προτού κρεμάσει τα παπούτσια του μετά από μια πενταετία στο Ντούισμπουργκ.



Σε ηλικία 28 ετών, το 1981, έγινε πρωταγωνιστής σε ένα από τα πιο περιβόητα περιστατικά στην ιστορία της Bundesliga, όταν είδε μια ουλή δέκα εκατοστών να ανοίγει στο πόδι του μετά από μαρκάρισμα του Νόρμπερτ Ζίγκμαν σε ματς με τη Βέρντερ Βρέμης.

Με το πόδι του κατακρεουργημένο, έτρεξε κουτσαίνοντας προς τον προπονητή των «πρασίνων», Ότο Ρεχάγκελ, για να διαμαρτυρηθεί, καθώς θεώρησε πως ο μετέπειτε πρωταθλητής Ευρώπης με την Ελλάδα είχε δώσει την οδηγία στον παίκτη του να κάνει το σκληρό φάουλ.

Παρότι αγωνίστηκε ως επαγγελματίας για μια 20ετία, ποτέ δεν χώνεψε ιδιαίτερα τον χώρο. «Οι ποδοσφαιριστές είμαστε υπερεκτιμημένοι, μας έχουν μετατρέψει σε ημίθεους. Και πολλοί πιστεύουν πως είναι όντως ημίθεοι», είχε πει. Το 1985 δε, είχε συμμετάσχει και σε καμπάνια αριστερού κόμματος στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία.

Σαν προπονητής, ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στη Β' ομάδα της Ντούισμπουργκ όταν ήταν ακόμα παίκτης. Μεταξύ 1993 και 1994 κάθισε στον πάγκο των... μεγάλων, προτού αποδεχτεί την πρόταση του Γιουπ Χάινκες στο τεχνικό του επιτελείο στην Τενερίφη.

Επέστρεψε στη Γερμανία το 1997, αναλαμβάνοντας κατά σειρά Χάνσα Ροστόκ και Κολωνία, προτού περάσει ως πρώτος προπονητής από την Τενερίφη για λίγο το 2002. Ακολούθησε ένα επίσης σύντομο πέρασμα από την Γκλάντμπαχ και το Ανόβερο, προτού έρθει στα μέρη μας για χάρη του Πανιωνίου το 2006. Μετά από 2,5 επιτυχημένα χρόνια , κατά τα οποεία οδήγησε τους «κυανέρυθρους» στους ομίλους του Κυπέλλου UEFA, επαναπατρίστηκε και δούλεψε στη Μόναχο 1860.



Το καλοκαίρι του 2010 βρέθηκε ξανά στην Ελλάδα αλλά δεν μακροημέρευσε στον Ολυμπιακό, από τον οποίον αποτέλεσε παρελθόν μετά τον αποκλεισμό από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στα προκριματικά του Europa League.

Η επιστροφή στη Γερμανία και την Αρμίνια Μπίλεφελντ δεν πήγε καλά, όπως δεν τράβηξε και η πορεία του στην ΑΕΚ τη σεζόν του πικρού υποβιβασμού, 2012/13.

Για λίγους μήνες, ο Λίνεν βρέθηκε στη Ρουμανία για να καθίσει στον πάγκο της Οτελούλ Γκαλάτσι, προτού επαναπατριστεί για τελευταία φορά, για χάρη της Σεντ Πάουλι. Έμεινε στο Μίλερντορ για 2,5 χρόνια, προτού βάλει τέλος στην πλούσια προπονητική του καριέρα το 2017.

Γυρνώντας στα γήπεδα της Γερμανίας αλλά και των Βαλκανίων και της ιβηρικής, ο Γερμανός έκανε αρκετούς φίλους. Σήμερα πάντως, αποφάσισε να περάσει τα 70ά του γενέθλια, ήσυχα, με την οικογένειά του. «Έκανα αρκετές μεγάλες γιορτές, αυτή δεν χρειάζεται να είναι έτσι», τα λόγια του.

BEST OF THEMASPORTS