Το είδε και ο Βιτόρια: Οι 2 θέσεις που βγάζει μάτι ότι θέλει ενίσχυση ο ΠΑΟ

Και θα αναρωτηθεί κανείς, είναι δυνατόν να μιλάμε για κενά στο ρόστερ μετά από ένα τέτοιο μεταγραφικό ντεμαράζ το καλοκαίρι; Η απάντηση είναι ναι, ειδικά αν σκεφτούμε και τις αλλαγές προπονητών. Υπό την έννοια ότι κάθε… επόμενος δουλεύει με ό,τι του άφησε ο… προηγούμενος και πολλές φορές οι απόψεις και η προσέγγιση του καθενός στο παιχνίδι μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική.

«Πονάει» στα αριστερά

Στο ρόστερ αυτή τη στιγμή υπάρχουν παίκτες που ανανέωσαν επί Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την πράσινη φανέλα επί ΦατίχΤερίμ. Και φυσικά και όλοι εκείνοι οι οποίοι αποκτήθηκαν μετά από εισήγηση του Ντιέγκο Αλόνσο. Με όλους αυτούς καλείται να φέρει αποτελέσματα ο Ρουί Βιτόρια. Ο μόνος, δηλαδή, που δεν είχε κανένα λόγο στη μετακίνησή τους.

Πλέον, έχοντας αρκετά μεγάλο δείγμα γραφής για να κρίνουμε, η ομάδα εμφανίζει αδυναμίες. Οι οποίες επικεντρώνονται στα αριστερά. Εδέησε ο θεός και είδαμε τον εξαφανισμένο Μαξ, έστω και ως αλλαγή, μπας και πάρει μια ανάσα ο… καψερός Μλαντένοβιτς. Βέβαια, παρά το ανάθεμα που έχει πέσει στον Σέρβο μπακ, η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν σχετίζεται με το άκρο της αμυντικής γραμμής του, αλλά στα στόπερ.

Εκεί δηλαδή που λάμπει δια της απουσίας του ένας κλασικός αριστεροπόδαρος στόπερ. Μια κατάσταση που τραβάει καιρό. Δοκιμάστηκε εκεί ο Γεντβάι, πρώτα ως παρτενέρ του Σένκενφελντ & στη συνέχεια του Ίνγκασον. Στα τελευταία ματς βλέπουμε τον Ισλανδό να καλύπτει τη συγκεκριμένη θέση. Στο ρόστερ υπάρχουν, αλλά περισσότερο ως ονόματα, οι Πάλμερ-Μπράουν και Μάγκνουσον. Και οι δύο προέρχονται έτσι κι αλλιώς από πολύμηνη απουσία, ενώ μόνο ο δεύτερος εξ αυτών διαθέτει αριστερό πόδι. Αν, όμως, ο Μάγκνουσον ήταν σε θέση να αγωνιστεί, μάλλον θα τον είχαμε δει κιόλας. Η μόνιμη απουσία του ακόμη και από την αποστολή «φωνάζει» ότι πρέπει να αποκτηθεί αριστεροπόδαροςστόπερ… χθες.

Δεν υπάρχει κλασικός αριστερό εξτρέμ

Κι εδώ τα πράγματα είναι απλά. Με εισήγηση του Ντιέγκο Αλόνσο οι πράσινοι έφεραν στην Ελλάδα τον Φακούντο Πελίστρι. Ο Ουρουγουανός θεώρησε ότι ο συμπατριώτης του θα ήταν σε θέση να καλύψει το αριστερό άκρο της επίθεσης. Ουσιαστικά πόνταρε σε μια… αναβίωση της Μπάγερν Μονάχου, την εποχή που Ριμπερί και Ρόμπεν κάλυπταν τα πλάγια και έκαναν κίνηση με το ανάποδο πόδι. Μόνο που στον Παναθηναϊκό αυτό θα συνέβαινε με τον Πελίστρι και τον Τετέ. Αλλά ενώ ο Βραζιλιάνος ανταποκρίθηκε σε αυτό το ρόλο, δεν συνέβη το ίδιο και με τον πρώτο. Όχι ότι υστερεί, αλλά η αλήθεια είναι πως ως τώρα δεν έχει κάνει τη διαφορά.

Ευτυχώς για το τριφύλλι κατάφερε να κάνει το stepup ο ΦίλιπΤζούρισιτς, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Ο Σέρβος, παρά την εξαιρετική σεζόν που διανύει, δεν παύει να μην είναι ένας παίκτης που παίζει πάνω στη γραμμή. Αυτό πρακτικά μεταφράζεται στο ότι μπορεί να προσφέρει πολλά κάθε φορά που συγκλίνει προς το κέντρο ή πατάει περιοχή, αλλά αυτό ορισμένες φορές δεν είναι αρκετό.

Υπό την έννοια πως εξ ορισμού δεν μπορεί να δώσει επιπλέον πλάτος στην επίθεση του Παναθηναϊκού, όταν οι πράσινοι θέλουν να ανοίξουν τις αντίπαλες άμυνες. Το κακό για το τριφύλλι ότι δεν υπάρχει κανένας παίκτης, ανεξαρτήτως αξίας, που να μπορεί να το κάνει. Η ανισσοροπία μεταξύ δεξιάς και αριστερής πτέρυγας βγάζει «μάτι» και είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί με προσθήκη παίκτη.

Το ζήτημα του φορ

Μέχρι πέρυσι ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να έχει πιάσει τζακ ποτ στην κορυφή της επίθεσης. Ο Ιωαννίδης τα έβαζε από παντού κάνοντας χρονιά καριέρας. Ο Σπόραρ, παρά το κράξιμο, ήταν αρκετά συνεπής στο σκοράρισμα. Και ο Γερεμέγεφ σχεδόν κάθε φορά που ερχόταν από τον πάγκο, έβρισκε δίχτυα.

Η φετινή σεζόν μοιάζει με απόλυτη καταστροφή. Το νούμερο 1 πρόβλημα είναι προφανώς η αφλογιστία του Έλληνα φορ, για τον οποίο οι πράσινοι είπαν «όχι» σε προσφορές κοντά στα 30 εκατομμύρια. Ο Σπόραρ αποτελεί ουσιαστικά μια τελειωμένη υπόθεση. Με καταρρακωμένη ψυχολογία και ένα μόνιμο συννεφάκι από πάνω του, θα είναι θαύμα αν μπορέσει να προσφέρει οτιδήποτε πια. Και για τον Γερεμέγεφ μάλλον τελείωσαν οι αυταπάτες.

Στην πραγματικότητα ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάει σε μια ολική αναδιάρθρωση της επιθετικής γραμμής. Προφανώς δεν μιλάμε για παραχώρηση Ιωαννίδη την συγκεκριμένη περίοδο. Κάτι όμως πρέπει να συμβεί με τους άλλους δύο. Πίσω από τον βασικό φορ πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός. Και αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο το απόλυτο χάος