Σωφρόνης καλεί.... ΦΑΜΠΙΑΝΟ!
Ο ομοσπονδιακός τεχνικός θέλει τον Φαμπι στην Εθνική
Ακολουθήστε μας στο Google news
Ανάμεσα σε άλλα, ο Λευκορώσος τεχνικός είπε:
Για το παρθενικό πρωτάθλημα του Άρη τη σεζόν 2022-2023: «Η κατάκτηση του τίτλου και η ανάδειξη μου σε κορυφαίο προπονητή της χρονιάς, με έκαναν φυσικά πολύ περήφανο, αλλά και ακόμη πιο πεινασμένο για περισσότερα πράγματα. Ήταν μία μεγαλειώδης σεζόν με μία ομάδα και ένα προπονητικό επιτελείο, που από την αρχή μέχρι το τέλος της σεζόν τα έδωσαν όλα».
Για το ρόλο των ΜΜΕ: «Και στη Λεμεσό γράφονται πολλά στα ΜΜΕ και υπάρχουν και αρκετές εφημερίδες. Στη Γερμανία φυσικά είναι ακόμη περισσότερα τα ρεπορτάζ. Ωστόσο η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης σε σκληραίνει και δεν επιτρέπει σε πολλά να σε αγγίζουν τόσο πολύ. Αυτό είναι επίσης σημαντικό, προκειμένου να εξελιχθείς σε αυτόν τον κλάδο».
Για τη θητεία του ως προπονητής στις ακαδημίες της Λειψίας: «Αυτή η ενιαία σκέψη, η ευαισθησία για τη λεπτομέρεια και το ξεκάθαρο DNA, αυτή είναι μια φιλοσοφία που προσπαθώ να φέρνω στη δουλειά μου καθημερινά. Ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο δεν εκπλήσσομαι καθόλου που πρώην προπονητές στη Λειψία είναι πλέον κορυφαίοι σε παγκόσμιο επίπεδο. Από το Α έως το Ω ο σύλλογος κάνει άριστη δουλειά»
Για την πρώτη επαφή με τον ιδιοκτήτη του Άρη: «Ήδη από τη θητεία μου στο Καζακστάν, όπου από το 2019 έως το 2021 ήμουν προπονητής της Καϊράτ Αλμάτι, με είχε ρωτήσει, αν μου περνούσε από το μυαλό να οδηγήσω τον Άρη στην Α’ κατηγορία του κυπριακού πρωταθλήματος. Τότε όμως αυτό δεν ήταν θέμα. Μόλις είχα αναδειχθεί πρωταθλητής με την Καϊράτ. Παρ’ όλα ήταν μια πολύ καλή συζήτηση».
Για τη μετακίνησή του στην Άουε: «Όταν πρωτομίλησα με το αφεντικό του συλλόγου, διαπίστωσα ότι αυτή η προοπτική θα ήταν πολύ καλή για το μέλλον μου, ωστόσο ο σύλλογος με ήθελε άμεσα. Μια πρόταση από την Μπούντεσλιγκα ή από την Τσβάιτελιγκα ήταν πάντα το όνειρο μου, γι’ αυτό και την αποδέχτηκα. Για διάφορους λόγους τα πράγματα δεν κύλησαν τόσο καλά, όπως τα είχαμε σκεφτεί στην αρχή. Φυσικά δεν μετανιώνω για την απόφαση μου, έμαθα πάρα πολλά από εκείνη τη θητεία. Το όνειρο της Μπούντεσλιγκα παραμένει. Κάποια στιγμή θέλω οπωσδήποτε να πάω εκεί. Αλλά δεν επείγει. Έζησα σχεδόν 30 χρόνια στη Γερμανία και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο της χώρας, είναι το μέγιστο δέλεαρ για εμένα. Επί του παρόντος όμως είμαι πολύ χαρούμενος στην Κύπρο. Όλοι μαζί έχουμε χτίσει κάτι, το οποίο δεν το παρατάς με τη μία για την επόμενη καλύτερη προσφορά».
Για την έλευση του στον Άρη: «Τον Ιανουάριο του 2022 ήρθα σε επαφή με τον ιδιοκτήτη του Άρη και τον συνάντησα κατ’ ιδίαν στην Κύπρο. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Το αρχικό πλάνο ήταν να αναλάβω το καλοκαίρι, ωστόσο η ομάδα δεν είχε νικήσει σε έξι διαδοχικά παιχνίδια, οπότε έπιασα άμεσα δουλειά. Βγήκαμε στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ και την επόμενη χρονιά στεφθήκαμε πρωταθλητές για πρώτη φορά μετά από 94 χρόνια. Ήταν ένα πραγματικό παραμύθι, όπως ο φοίνικας που αναγεννάται από τις στάχτες. Λίγα χρόνια πριν ο σύλλογος ήταν σχεδόν νεκρός και το Νο3 στη Λεμεσό, οπότε αυτό το επίτευγμα έκανε πραγματικά μεγάλη αίσθηση».
Για την πορεία στην Ευρώπη: «Η είσοδος στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ ήταν μια τεράστια επιτυχία για την ομάδα μας. Η εκτός έδρας ισοπαλία και η εντός έδρας νίκη με τη Ρέιντζερς ήταν τα χάιλαϊτς, έστω κι αν δεν ήταν αρκετά για την πρόκριση στον επόμενο γύρο. Ως μικρός Κυπριακός σύλλογος ωστόσο, σε όλα τα παιχνίδια κοιτάξαμε στα μάτια την ευρωπαϊκή ελίτ».
Για το όραμα στον Άρη: «Ο πρόεδρος θέλει να ανανεώσει καινοτόμα τον σύλλογο, περίπου στο στιλ της Λειψίας. Να εξελίσσει νεαρούς ταλαντούχους παίκτες και μετά να τους πωλεί. Με τα έσοδα εκατομμυρίων από τις πωλήσεις, γίνονται στον Άρη πολύ μεγάλες επενδύσεις σε επίπεδο υποδομών. Υπό κατασκευή βρίσκονται ένα καινούργιο αποδυτήριο, ένα επαγγελματικό γυμναστήριο και ένας χώρος αποκατάστασης και αναζωογόνησης των παικτών. Σε ότι αφορά τις υποδομές, η επιτυχία ήρθε υπερβολικά γρήγορα για τον σύλλογο, όμως αυτή τη στιγμή αλλάζουν τα πάντα. Πραγματικά το απολαμβάνεις εδώ».
Για τον χαρακτήρα του: «Είμαι συναισθηματικός τύπος, θέλω να δίνω στους παίκτες και σε όλο τον κόσμο στο σύλλογο την αίσθηση ότι είμαι πάντα εκεί γι’ αυτούς. Θέλω να είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου και ένα πρότυπο. Θυσιάζομαι απόλυτα για τους άλλους, αλλά συνάμα είμαι απαιτητικός και επιχειρώ διαρκώς να παράγω ενέργεια. Θεωρώ πως το προπονητικό επιτελείο μου κι εγώ είμαστε υπεύθυνοι για να βελτιώνουμε κάθε παίκτη και να δίνουμε στην ομάδα ιδέες για όλες τις φάσεις του παιχνιδιού».