Στις 29 Αυγούστου του 1990 ο Ανδρέας Βαρίκας σε ηλικία μόλις 45 ετών φεύγει από την ζωή αφήνοντας ένα αναντικατάστατο κενό στον κόσμο του μπάσκετ. Ο μεγάλος… διανοούμενος του Πανιωνίου δεν πρόλαβε να δει το σπουδαίο όραμά του να παίρνει «σάρκα και οστά».
Ο ΑνδρέαςΒαρίκας ήταν από τους παράγοντες που σημάδεψαν όχι μόνο τον «Ιστορικό» αλλά και το μπάσκετ γενικότερα στην Ελλάδα. Είχε ως όνειρο να δημιουργήσει μια ομάδα που θα επικεντρωνόταν στις ακαδημίες της και θα έφερνε νέα παιδιά να μεγαλουργήσουν αναδεικνύοντας το ταλέντο τους. Κι έτσι ακριβώς έκανε.
Το 1977, ορίστηκε αρχηγός αποστολής της ομάδας του Πανιωνίου για τον ευρωπαϊκό αγώνα του ΚυπέλλουΚόρατς με την ελβετική Πιγί. Ήταν ο λόγος που ο Πανιώνιος μεσουρανούσε στο ελληνικό μπάσκετ στη δεκαετία του 1980 ακολουθώντας το πλάνο του.
Οι «κυανέρυθροι» έχοντας μόλις ξεπηδήσει από τα… χαλάσματα του υποβιβασμού στη Β’ Εθνική και μπόρεσαν να κάνουν τον Βαρίκα περήφανο συμμετέχοντας στον τελικό των play offs το 1987. Ωστόσο αυτό που δεν μπόρεσε να χαρεί ο στοχαστής και συνάμα υλοποιητής του «νέου» Πανιωνίου, ήταν η κατάκτηση του μοναδικού τίτλου στην ιστορία του, του ΚυπέλλουΕλλάδας απέναντι στον ΠΑΟΚ το 1991, μόλις οκτώ μήνες από τον θάνατό του.
Φυσικά και αυτή η σπουδαία κατάκτηση αφιερώθηκε στον άνθρωπο που οραματίστηκε και πραγματοποίησε αυτά τα όνειρα για την ιστορική ομάδα της Νέας Σμύρνης. Μπορεί να μην ήταν εκεί μαζί τους να γιορτάσει, αλλά τους έβλεπε και τους καμάρωνε από ψηλά…
Ο ΑνδρέαςΒαρίκας μπορεί να «έφυγε» νωρίς χωρίς να μπορέσει να δει όλη την πορεία του «Ιστορικού» μέχρι και την κορύφωσή της, όμως η ομάδα της καρδιάς του δεν τον ξέχασε ποτέ. Στη μνήμη του ο Πανιώνιος ονόμασε «Κλειστό γήπεδο Ανδρέας Βαρίκας» το παλιό κλειστό γήπεδο που χρησιμοποιούσαν τα τμήματα υποδομής στο Στάδιο Νέας Σμύρνης.
Ακόμη, οι φίλοι του «Ορφέα» έφτιαξαν ένα συναισθηματικό ντοκιμαντέρ που αναφέρεται στη ζωή και το πάθος του σπουδαίου παράγοντα για τον Πανιώνιο. Σ’ αυτό πολλοί από τον ευρύτερο χώρο (και όχι μόνο) του μπάσκετ, όπως ο ΦάνηςΧριστοδούλου (μία από τις σπουδαιότερες μεταγραφές στο ελληνικό μπάσκετ που ο ίδιος ο Βαρίκας έκλεισε) και ο ΓιώργοςΓάσπαρης, προκαλούν ρίγη συγκίνησης περιγράφοντάς τον.
Και φυσικά το περίφημο τουρνουά που φέρει το όνομά του, που θα «αναστηθεί» μετά την παύση του από το 2009, και αναβιώνει τις θύμησες του σπουδαίου παράγοντα.
Αυτό ήταν το ανεξίτηλο αποτύπωμα που άφησε ο μεγαλύτερος… οπαδός των «κυανέρυθρων» σε βαθμό που ακόμη και τώρα, δεκαετίες μετά τον χαμό του, οι συνεχιστές του ανησυχούν για το πώς ο Βαρίκας θα έπραττε κάτω από ορισμένες συνθήκες. Όλοι τον μνημονεύουν όπως του αξίζει, ως τον άνθρωπο που ήθελε να αλλάξει τα δεδομένα του ελληνικού μπάσκετ και το κατάφερε!
Μπορεί η φράση «να δείξει ότι το θέλει περισσότερο» να είναι... χιλιοειπωμένη κυρίως πριν από σημαντικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες και να θεωρείται κλισέ, όμως πολλές ομάδες της δίνουν «σάρκα και οστά» και αποδεικνύουν τη μεγάλη σημασία της πνευματικής προετοιμασίας κρίσιμων αναμετρήσεων, όπως για παράδειγμα ο τελικός κυπέλλου.
Οι Νικς το έκαναν ξανά! Παρά το -20 στο σκορ, πέτυχαν επική ανατροπή για δεύτερο συνεχόμενο ματς απέναντι στους Σέλτικς και με το 91-90 πήραν προβάδισμα 2-0 στη σειρά των ημιτελικών της Ανατολής.
Ο Σάι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ ήταν ασταμάτητος, η Οκλαχόμα Σίτι διέλυσε τα κοντέρ με 149-106 απέναντι στο Ντένβερ και ισοφάρισε σε 1-1 τη σειρά των ημιτελικών της Δύσης!
Ο Παναθηναϊκός έπαιξε σκυλίσια άμυνα με αδιανόητο πάθος, έπνιξε 75-67 την Εφές στη... λάβα του ΟΑΚΑ και έκανε check-in για Άμπου Ντάμπι, βάζοντας πλώρη για το όγδοο αστέρι!