Ολυμπιακοί αγώνες: Γιατί απέτυχε η πρώτη απόπειρα για βιώσιμο φαγητό στους αθλητές

Φαίνεται ότι κανείς δεν είχε προετοιμάσει όχι μόνο τους αθλητές αλλά ούτε και τις εθνικές αντιπροσωπίες για ότι θα συνέβαινε. Άλλωστε όλοι αυτοί πήγαν στο Παρίσι όχι για να μυηθούν της φημισμένης γαλλικής κουζίνας αλλά για να συμμετάσχουν στην κορυφαία και για πολλούς μοναδική ίσως διοργάνωση τέτοιου μεγέθους στη ζωή τους. «Πειράματα με τα αυγά θα κάνουμε τώρα» σκέφτηκαν. Έτσι την τρίτη ημέρα, έφτασε με εντολή του ίδιου του CEO της διοργάνωσης στην κουζίνα του Ολυμπιακού χωριού μια παλέτα φρέσκα αυγά και μία φιλέτο κρέας για να σταματήσει η γκρίνια. Η βιωσιμότητα πήγε περίπατο!

Το θέμα δεν σταμάτησε να απασχολεί τους αθλητές αλλά και πολλά μέσα σε όλη τη διάρκεια των αγώνων, παρόλο που έγινα πάραυτα στροφή προς πιο συμβατικές λύσεις. Ο Charles Guilloy, ο επικεφαλής σεφ των 200 Γάλλων μαγείρων του Ολυμπιακού χωριού, παρομοίασε τους μάγειρες του με τους αθλητές: «Τρέχουν κι αυτοί να ετοιμάσουν φαγητό για 15.000 αθλητές» είπε στους New York Times.

Προφανώς έγιναν και διαχειριστικά λάθη από τη πλευρά των διοργανωτών, αλλά αυτά αφορούν άλλες στήλες. Εμάς εδώ θα μας απασχολήσει το μέλλον του βιώσιμου φαγητού, αυτού δηλαδή που θέλησαν να προβάλουν οι Γάλλοι και τα θαλάσσωσαν. Προφανώς δεν ήταν άσχετοι και είχαν υπολογίσει τις ημερήσιες ανάγκες των αθλητών σε θερμίδες, πρωτεΐνες και ότι άλλο ήταν αναγκαίο για ένα ολοκληρωμένο διατροφικό πρόγραμμα. Αλλά στην πράξη αποδείχθηκε ότι οι αθλητές δεν θέλησαν να αντικαταστήσουν τις ζωικές με τις φυτικές τροφές, παρόλο που εγγυημένα είχαν όλα όσα χρειάζονταν. Ήταν άραγε η συνήθεια; Ήταν η διαφορετική γεύση; Ήταν ο φόβος ότι δεν ήταν αυτό που χρειάζονταν; Ήταν όλα μαζί;

Ότι και να ήταν, το πρώτο μεγάλο παγκόσμιο πείραμα για την βιώσιμη διατροφή δεν τα πήγε καλά! Ίσως να μην ήταν και ο καταλληλότερο χώρος. Ίσως να μην έγινε σωστή ενημέρωση των ομάδων. Ίσως, ίσως, ίσως! Το γεγονός είναι ότι η δίαιτα βασισμένη σε φυτικές πρώτες ύλες - αν και στα πλαίσια μιας τόσο φημισμένης κουζίνας - δεν έγινε αποδεκτή.

Το ταξίδι της τροφής προς τη βιωσιμότητα, φαίνεται ότι θα εμφανίσει διάφορα εμπόδια και σκαμπανεβάσματα τόσο από μεριάς κατανάλωσης όπως και παραγωγής. Θα μπορούσε για παράδειγμα η ευρύτερη περιοχή των παγκόσμιων μητροπόλεων, όπως το Παρίσι, να εξασφαλίσει τροφή για τα εκατομμύρια των κατοίκων και επισκεπτών; Και τι θα γίνει τότε ή απομακρυσμένη περιφέρεια; Θα απαρνηθούμε γεύσεις ή ακόμη και εθνικές κουζίνες που συνηθίσαμε την εποχή της άκρατης παγκοσμιοποίησης; Ένα σωρό ερωτήματα.

Βιώσιμη τροφή δεν είναι μόνο αυτή που έχει αποδεσμεύσει λίγο CO2. Υπάρχουν ένα σωρό άλλες παράμετροι, όπως οι κοινωνικές, οι πολιτισμικές (δείτε τι γίνεται αυτές τις ημέρες σε εμάς με πανηγύρια χωρίς προβατίνες…), εθνικές κλπ.

Αυτό που φάνηκε καθαρά στην περίπτωση του Παρίσι 2024, είναι ότι οι μεγάλες καινοτομίες στην εποχή μας, χρειάζονται μεγάλη προετοιμασία και ενημέρωση του κοινού που απευθύνονται. Κανείς δεν πρόκειται να συμφωνήσει να φάει φυτικές πρωτεΐνες εάν δεν έχει πειστεί για το σκοπό που θα το κάνει. Και στο πεδίο αυτό της ενημέρωσης του κοινού είμαστε ακόμη πολύ μακρυά.

insider.gr