Μαχητές: «Θα προσπαθήσουμε σαν περήφανοι ΑΜΜΟΧΩΣΤΙΑΝΟΙ και γνήσιοι να το κάνουμε ξανά»
Ανάρτηση από τους Μαχητές για την κακή οικονομική κατάσταση της Ανόρθωσης αλλά και την δική τους στήριξη
Ακολουθήστε μας στο Google news
Η Γελένα Μούχινα γεννήθηκε στη Μόσχα το 1960. Έζησε σχεδόν όλη της τη ζωή με τη γιαγιά της, καθώς η μητέρα της πέθανε όταν ήταν δύο ετών, και ο πατέρας της δεν ήθελε να ασχοληθεί μαζί της.
Το 1977, βρέθηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ενόργανης στην Πράγα. Δεν ήταν η κορυφαία αθλήτρια της Σοβιετικής Ένωσης, όμως είχε θέληση και πίστη στις δυνάμεις της. Τελικά, τα κατάφερε, και για πρώτη φορά, στο ξεκίνημα της ενήλικης ζωής της, χαμογελούσε. Είχε κατακτήσει τρία χρυσά μετάλλια, στη δοκό ισορροπίας αλλά και στις ασκήσεις εδάφους.
Την χρονιά που ακολούθησε, το αστέρι της Ρουμανίας, η επίσης ανερχόμενη Νάντια Κομανέτσι, είχε βρεθεί μπροστά στην πρώτη μεγάλη πρόκληση της καριέρας της. Η Γελένα την ανταγωνιζόταν στα ίσια για την κατάκτηση της κορυφής στην ενόργανη γυναικών. Κι όμως, το 1978 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Στρασβούργου, η Σοβιετική Ένωση είχε καταφέρει να κυριαρχήσει σε ένα ακόμα άθλημα, με την Γελένα Μούχινα να κερδίζει ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο.
Το 1979, η Γελένα έσπασε το πόδι της, κατά τη διάρκεια προπονήσεων, επί αγγλικού εδάφους. Ο προπονητής της, Μιχαήλ Κλιμένκο ζήτησε από τους γιατρούς της να αφαιρεθεί ο γύψος από το πόδι της τέσσερις βδομάδες νωρίτερα. Το πρόγραμμα της προετοιμασίας της νεαρής αθλήτριας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν ασφυκτικό.
Ο Μιχαήλ δεν είχε σταματήσει να πιέζει την Γελένα Μούχινα ώστε να προπονείται συνεχώς, σε αντίξοες συνθήκες, και να δοκιμάζει το σώμα της διαρκώς σε νέα άκρα.
Οι γιατροί που είχαν αναλάβει την αποκατάσταση της νεαρής αθλήτριας αρχικά δεν έδωσαν το οκ για να γυρίσει σε προπονήσεις. Οι ακτινογραφίες έδειξαν πως η πληγή στο οστό του ποδιού της δεν είχε «δέσει» ακόμα. Όμως ο Κλιμένκο επέμεινε, και άσκησε εκ νέου πιέσεις. Η Έλενα τελικά, επέστρεψε στις προπονήσεις.
Αυτή ήταν η πρώτη απάντηση του Κλιμένκο όταν η Έλενα του διαμαρτυρήθηκε πως αν επιχειρούσε το φημισμένο "Thomas Salto" ήταν να διαλυθεί το σώμα της σαν ένα παιχνίδι Lego που γίνεται κομμάτια. Το Thomas Salto είναι μια άσκηση εδάφους που παρουσίασε για πρώτη φορά ο Αμερικάνος αθλητής Κερτ Τόμας, ένα περίπλοκο σύστημα από άλματα και περιστροφές, το οποίο η παγκόσμιο ομοσπονδία ενόργανης γυμναστικής αργότερα απαγόρευσε, λόγω της επικινδυνότητας του για τη σωματική ακεραιότητα των αθλητών. Ο Κλιμένκο ήθελε να είναι η Έλενα Μούχινα, η πρώτη γυναίκα αθλήτρια που θα το επιχειρούσε. Η Έλενα προπονούνταν διαρκώς, με μοναδικό σκοπό να το πετύχει. Στην τελική της προπόνηση, λίγο πριν ριχτεί στη «μάχη» των Αγώνων της Μόσχας, η Μούχινα προσγειώθηκε με το κεφάλι, έσπασε το λαιμό τη και διέλυσε τη σπονδυλική της στήλη. Σε ηλικία 20 ετών έμεινε παράλυτη, από τους ώμους και κάτω.
«Πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες πάλευα με τους τραυματισμούς μου. Δεν ήμουν έτοιμη να κάνω το συγκεκριμένο άλμα, αλλά έκανα ό,τι μου είπε ο προπονητής μου και έσπασα την σπονδυλική μου στήλη. Το μόνο που με ενόχλησε απ' όλα αυτά, ήταν η αδυναμία μου να πω όχι στον προπονητή μου» είπε αργότερα η Έλενα.
Ο κορυφαίος νευροχειρούργος Αρκάντι Βλαδιμίροβιτς Λίβσίτζ ήταν ο γιατρός που κλήθηκε να σώσει τη ζωή της. Η εγχείρηση της Γέλενα είχε πετύχει. Δεν θα περπατούσε ποτέ ξανά, αλλά τουλάχιστον είχε μείνει ζωντανή. Ο χρόνος που ακολούθησε, στην κλινική Κρασνάγια Πρέσνιγια της Μόσχας, ήταν αφιερωμένος στην αποκατάσταση της. Η φυσιοθεραπεύτρια της Γέλενα, Νίνα Λεμπέντεβα, περιέγραψε πως εξελίχθηκε αυτή η θεραπεία. «Ως μέρος της θεραπείας αποκατάστασης, έπρεπε να ασκήσω πίεση στο σώμα της, κυρίως στους ώμους, κάθε μέρα. Πονούσε διαολεμένα. Ούρλιαζε».
Στο τέλος της χρονιάς, η Γελένα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κουτάλι. Το όνειρο της ήταν να μπορέσει να χρησιμοποιήσει μολύβι. Λάτρευε την ποίηση. Συχνά έγραφε και στίχους. Στα τέλη του 1981, έλαβε το παράσημο του Ολυμπιακού Τάγματος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, μια σπάνια διάκριση, που απονέμεται σε αθλητές που έχουν ξεχωριστή συνεισφορά στον αθλητισμό και το Ολυμπιακό Ιδεώδες. Ο Αφροαμερικάνος Ολυμπιονίκης Τζέσι Όουενς, που διακρίθηκε στους Αγώνες του Βερολίνου (1936), ήταν ένας εξ' αυτών.
Η Γελένα ευχαρίστησε τον Αντόνιο Σάμαρανκ με ένα γράμμα. Χρειάστηκε δύο μέρες για να το γράψει.
Η Γελένα Μούχινα έζησε ως την ηλικία των 56 ετών. Πέθανε το 2006 από επιπλοκές που οφείλονταν στην τετραπληγία.
reader.gr