O κορυφαίος sweeper στην ιστορία του ποδοσφαίρου…

«Έφυγε» πριν μερικές μέρες, όμως αυτά που έκανε εντός των τεσσάρων γραμμών θα «ζουν» για πάντα.

Ακολουθήστε μας στο Google news

 

 

Ένας legend της Μπάγερν Μονάχου, κάποιος που έγινε συνώνυμο με την ιστορία της και θα βρίσκεται για πάντα στις πρώτες σελίδες των βιβλίων της, λίγο έλειψε να μην φορέσει ποτέ τη φανέλα της. Σαν πιτσιρικάς, ο Φραντς Μπεκενμπάουερ έπαιζε στην Μόναχο 1906 και σε έναν αγώνα μικρών τμημάτων, η ομάδα του είχε τσακωμό με την αντίστοιχη της Μόναχο 1860, της οποίας μάλιστα ήταν οπαδός.

Εκείνη τη στιγμή τα πιτσιρίκια από την Μόναχο 1860 δεν μπορούσαν να το γνωρίζουν, όμως άλλαζαν μια για πάντα την ιστορία στην πόλη και στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Το σκηνικό νευρίασε πολύ τον μικρό, ο οποίος στα 14 του αποφάσισε να γραφτεί στην Ακαδημία της Μπάγερν.

Η Μπάγερν, τότε, δεν ήταν η εύκολη επιλογή. Δεν είχε καμία σχέση με το απολυταρχικό κτήνος που ζούμε στην εποχή μας, που δεν αφήνει τίτλο ούτε στην κακή της χρονιά και που περισσότερα Champions League έχουν μόνο Ρεάλ Μαδρίτης και Μίλαν. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ο σύλλογος που σήμερα είναι μεγαθήριο, έμεινε εκτός των δύο πρώτων σεζόν στην νεοσύστατη τότε, Bundesliga, αφού στη μεγάλη κατηγορία μπορούσε να παίζει μόνο μια ομάδα από μια πόλη και είχε προτιμηθεί, ω ναι, η Μόναχο 1860.

 

Χωρίς συμμετοχή στα σαλόνια, η Μπάγερν αναγκάστηκε να παραχωρήσει τους καλύτερους παίκτες της και να δώσει τόπο στα νιάτα. Ο Μπεκενμπάουερ τότε ήταν ακόμα μέσος και στη δεύτερη και τελευταία σεζόν του εκτός Bundesliga, πέτυχε 17 γκολ.

Με όπλα την ταχύτητα, τον έλεγχο της μπάλας και την ικανότητα στις πάσες, ο Μπεκενμπάουερ, από ένας σπάνια προικισμένος χαφ, μεταμορφώθηκε πιθανότατα στον κορυφαίο sweeper όλων των εποχών, αυτό που στην Ελλάδα λέμε «λίμπερο». Μια θέση στην οποία δύσκολα θα υπάρξει ποτέ κάποιος καλύτερος, αφού η εξέλιξη του ποδοσφαίρου και ο χρόνος που έχουν on-the-ball οι παίκτες στον 21ο αιώνα, την έχει εξαφανίσει.

Όντας ο ίδιος κορυφαίος και με συμπαίκτες που αποδείχθηκε ότι κάθε άλλο παρά τυχαίοι ήταν, ο Μπεκενμπάουερ κατάφερε με την Μπάγερν να εξασφαλίσει την «άνοδο» και τη βοήθησε να κατακτήσει το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1967 και την πρώτη της Bundesliga το 1969 – μόλις το δεύτερο πρωτάθλημα της ιστορίας της.

 

Αυτή του ’70 ήταν σαφώς η πιο επιτυχημένη δεκαετία του. Κατέκτησε 3 τίτλους στην Bundesliga [1972, 1973, 1974], με τον τελευταίο από αυτούς να συνδυάζεται με το πρώτο από τα 3 σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών [1974, 1975, 1976] αλλά και την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974 εντός έδρας, σε έναν τελικό που ήταν αρχηγός στη νίκη με 2-1 κόντρα στην Ολλανδία του Γιόχαν Κρόιφ.

Δύο χρόνια πριν τον θρίαμβο στο Mundial, αφού είχε ήδη πάρει το περιβραχιόνιο της National Mannschaft, την οδήγησε στην κατάκτηση του Euro 1972, μια επιτυχία που του χάρισε την πρώτη του Χρυσή Μπάλα και τον έκανε μόλις τον δεύτερο Γερμανό που πετυχαίνει κάτι ανάλογο, μετά τον «άνθρωπο-γκολ» και Νο1 σκόρερ ever, Γκερντ Μίλερ.

 

Τις επόμενες τέσσερις σεζόν κατέκτησε ακόμα μια φορά τον σπουδαίο ατομικό τίτλο [1976] και δύο ήταν δεύτερος στη λίστα [1974, 1975].

Κατά τη διάρκειας μιας καριέρας που με ελάχιστες μπορεί να συγκριθεί, ο Γερμανός μύθος πήρε το παρατσούκλι ‘Der Kaiser’ για έναν λόγο που δεν έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο. Αυτό έγινε όταν ένα περιοδικό τον ανέφερε με αυτό το προσωνύμιο λόγω της ομοιότητάς του με τον Αυτοκράτορα Λουδοβίκο Β’ [Kaiser Ludwig II] και αφού αργότερα, σε ένα φιλικό στην Βιέννη, πόζαρε δίπλα στο άγαλμα του Franz-Josef, πρώην Αυτοκράτορα της Αυστρίας. Η φωτογραφία εξαφανίστηκε, όμως το Kaiser έμεινε.

Αφού σήκωσε ό,τι σηκώνεται, ο Μπεκενμπάουερ έγινε το 1977 ο πρώτος Γερμανός που παίρνει μεταγραφή στο πρωτάθλημα της Αμερικής. Εκεί, φόρεσε τη φανέλα της New York Cosmos και έχοντας συμπαίκτη τον Πελέ, πανηγύρισε 3 πρωταθλήματα και μπήκε στο Hall of Fame. Το γεγονός ότι βρέθηκε στις ΗΠΑ, κάθε άλλο παρά σήμαινε ότι η πορεία του είχε τελειώσει. 

Τον Μάιο του 1980 υπέγραψε στο Αμβούργο και δύο χρόνια μετά, το βοήθησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, βάζοντας τις βάσεις για την ομάδα που πήρε το Κύπελλο Πρωταθλητριών στην Αθήνα το 1983. Κατά τη διάρκεια αυτής της αδιανόητης καριέρας, ο Μπεκενμπάουερ έπαιξε σε 424 αγώνες στην Bundesliga, 396 με την Μπάγερν και 28 με το Αμβούργο.

Κρέμασε τα παπούτσια του έπειτα από μία ακόμα σεζόν στην Νέα Υόρκη, πριν πάρει τον δρόμο της προπονητικής με την Εθνική Γερμανίας έπειτα από το καταστροφικό Euro στην Γαλλία το 1984. Κόντρα στα προγνωστικά, την οδήγησε στον τελικό του Mundial του 1986 και τέσσερα χρόνια αργότερα, στην Ιταλία, έγινε μόλις ο δεύτερος στην ιστορία που κατακτά το Παγκόσμιο Κύπελλο σαν παίκτης και προπονητής.

Τίτλο ως τεχνικός πήρε και σε επίπεδο συλλόγων, το 1991 το πρωτάθλημα Γαλλίας με την Μαρσέιγ και το 1994 την Bundesliga με την Μπάγερν, της οποίας στη συνέχεια ήταν πρόεδρος για 15 σερί χρόνια. Πέρα από τον ρόλο του στους Βαυαρούς, ήταν αντιπρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδίας από το 1998 μέχρι το 2010.

Χάρη στη δική του παρουσία η χώρα φιλοξένησε το Mundial του 2006, όμως στο πλαίσιο αυτό ήρθε η πιο μαύρη σελίδα της γενικότερης θητείας του στον κόσμο του ποδοσφαίρου καθώς το όνομά του μπλέχτηκε σε σκάνδαλο περί χρηματισμού και διαφθοράς, με την κουβέντα για έρευνες και κατηγορίες να παραμένει μέσα στα χρόνια.

Το τι συνέβη πραγματικά δεν μπορούμε να το ξέρουμε, όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο. Τίποτα δεν μπορεί να αφαιρέσει από τον Kaiser τη θέση του στο Πάνθεον του αθλήματος, ως ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών. Ο Φραντς Μπεκενμπάουρ θα ζει για πάντα και αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να αμφισβητηθεί…

menshouse.gr

BEST OF THEMASPORTS