«Σήμερα Αγαπημένη μας, κλείνεις τα 103 σου χρόνια!»

Ποστάρισμα από την Αναγέννηση Δερύνειας...

Ακολουθήστε μας στο Google news

 

Ενενήντα τρία χρόνια «Αναγέννηση Δερύνειας»

Βρισκόμαστε σε μια εποχή μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Σ' ολόκληρη την Κύπρο επικρατούσε μεγάλη φτώχεια. Οι συνθήκες ζωής πολύ δύσκολες. Στο μικρό, τότε, χωριό της Δερύνειας δεν μπορούσε να υπάρξει αλλιώτικη εικόνα της ζωής. Συγκάτοικος της φτώχειας ήταν η αγραμματοσύνη. Ελάχιστοι ήταν οι κάτοικοι που ήξεραν να διαβάζουν.

Οι λέξεις ραδιόφωνο, τηλεόραση, τηλέφωνο, ήταν άγνωστες στην τότε εποχή. Η μόνη που υπήρχε ήταν η εφημερίδα, αλλά ούτε κι αυτή έφτανε μέχρι τη Δερύνεια. 

Στη Δερύνεια λειτουργούσε αυτή την εποχή ένα μοναδικό δημοτικό σχολείο και σ' αυτό διορίστηκε για να υπηρετήσει ο πρώτος Δερυνειώτης δάσκαλος, που ήταν ο Ελευθέριος Ιακώβου.

Ο δάσκαλος ενδιαφερόταν για τα νέα της Κύπρου και της Ελλάδας γι' αυτό φρόντιζε να του φέρνουν από το Βαρώσι, τη μοναδική τότε εβδομαδιαία εφημερίδα, την «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Τα βράδια ο δάσκαλος γυρνούσε τα καφενεία, διάβαζε τα νέα στους θαμώνες , που τα άκουγαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και την επόμενη μέρα τα μετέδιδαν από στόμα σε στόμα σ' όλο το χωριό.

Το ενδιαφέρον για τα νέα της εφημερίδας άρχισε να φουντώνει κι όλο περισσότεροι μαζεύονταν τα βράδια στα καφενεία για ν' ακούσουν το δάσκαλο ή κάποιον άλλο να τους διαβάζει την εφημερίδα.

Ο νόμος τότε απαγόρευε τη συγκέντρωση πέραν των πέντε ατόμων χωρίς άδεια. Γι' αυτό ο δάσκαλος έκανε την εισήγηση να ιδρύσουν ένα αναγνωστήριο, που θα λειτουργούσε νόμιμα, με την άδεια της Αγγλικής Διοίκησης. Είπε τότε χαρακτηριστικά ο δάσκαλος Ελευθέριος Ιακώβου: «ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΙΔΡΎΣΟΥΜΕΝ ΤΖΙ' ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ». Η δίψα αρκετών κατοίκων της Δερύνειας για μάθηση, ο πόθος τους για ένα νέο κόσμο, για μια νέα ζωή, τους έφεραν αγκαλιά με το δάσκαλο στην υλοποίηση της προοδευτικής του ιδέας.

Στα τέλη του 1920 αποστέλλεται στο Διοικητή Αμμοχώστου αίτηση για την ίδρυση του Συλλόγου με την επωνυμία « ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ ΟΜΟΝΟΙΑ».Το όραμα του δασκάλου Ελευθέριου Ιακώβου και των συνεργατών του γίνεται πραγματικότητα την 1η Δεκεμβρίου 1920.

Η Δερύνεια αποκτά το δικό της Σύλλογο, «ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ ΟΜΟΝΟΙΑ», που έμελλε να διαδραματίσει το σημαντικότερο ρόλο στην πολιτική, πολιτιστική και κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της Δερύνειας. Ήταν πράγματι ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός για τη Δερύνεια.

Αμέσως μετά την ίδρυσή του το Αναγνωστήριο «ΟΜΟΝΟΙΑ» κάνει τα πρώτα του βήματα κι αναπτύσσει μια πρωτοφανή για την εποχή δραστηριότητα σε τομείς όπως η μελέτη, αγώνες στίβου και θέατρο. Βιβλία έφερναν από τα σπίτια τους τα μέλη του Συλλόγου. Επίσης. αγοράστηκαν αρκετά βιβλία από το ταμείο του Αναγνωστηρίου και αυτοί που ήξεραν ανάγνωση, διάβαζαν στους υπόλοιπους. Παράλληλα με τη μελέτη βιβλίων, γεννιέται και το ενδιαφέρον για το θέατρο κι έτσι αναπτύσσεται μια πλούσια δραστηριότητα των μελών και στο θεατρικό τομέα. Με ηγέτη τον πρόεδρό τους, δάσκαλο Ελευθέριο Ιακώβου, προχωρούν πολύ γρήγορα στην οργάνωση των πρώτων αγώνων «στίβου». Οι πρώτοι αγώνες οργανώθηκαν το 1921!! Οι φτωχοί και αγράμματοι εργάτες και αγρότες ενός μικρού χωριού αρχίζουν να ενδιαφέρονται για τη μελέτη , το θέατρο, τον αθλητισμό και παράλληλα να πολεμούν τις κακές συνήθειες, που για την τότε εποχή ήταν το χαρτοπαίγνιο και η χρήση οινοπνευματωδών ποτών.

Στη δεκαετία του '30 , άρχισαν να καλλιεργούνται και ομαδικά αθλήματα με τη δημιουργία ποδοσφαιρικής και πετοσφαιρικής ομάδας. Η επίσημη ομάδα ποδοσφαίρου της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» με ομοιόμορφες φανέλες ιδρύθηκε το 1929-1930, οπότε άρχισαν και επίσημες συναντήσεις με γειτονικά χωριά. Από τότε το ποδοσφαιρικό τμήμα της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» αναπτύσσεται και δημιουργεί μια από τις ισχυρότερες ομάδες της περιοχής. Ταυτόχρονα, από τη χρονιά 1937- 1938 αρχίζει να αναπτύσσεται και το άθλημα της πετόσφαιρας στην «ΟΜΟΝΟΙΑ» κι ας μην υπήρχαν τότε σοβαροί αντίπαλοι. Έμελλε να γίνει το άθλημα αυτό το πιο αγαπητό και το πιο παραδοσιακό σ' όλες τις εποχές για ολόκληρη τη Δερύνεια. Το άθλημα της πετόσφαιρας δοξάστηκε στη Δερύνεια αλλά κι αυτό με τη δική του σειρά δόξασε τη Δερύνεια.

Αξιοσημείωτη περίοδος στην ιστορία του Σωματείου είναι η περίοδος της Παλμεροκρατίας, κατά την οποία ο Σύλλογος πέρασε μια από τις σοβαρότερες κρίσεις και απειλήθηκε με διάλυση. Τα κατάφερε όμως

Το Αναγνωστήριο «ΟΜΟΝΟΙΑ» έχοντας στις γραμμές του τους φιλοπρόοδους αγρότες πήρε την πρωτοβουλία για ίδρυση ενός Αγροτικού Συλλόγου για προώθηση των πολλών αγροτικών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν τότε. Το οίκημα του Γεωργικού Συλλόγου, που ονομάστηκε «ΔΗΜΗΤΡΑ», χτίστηκε στα νότια της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου.

Δημιουργείται η χορωδία της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», που το πέρασμα των χρόνων την βρήκε να εξελίσσεται στη σημερινή χορωδία του Δήμου Δερύνειας και αποτελεί καμάρι για όλους τους Δερυνειώτες.

Το Σεπτέμβριο του 1939 ξεκινά ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αγοράζεται ραδιόφωνο για ν' ακούν τα μέλη, τα νέα του πολέμου. Tον Ιούνιο του 1943, έντεκα από τα πιο διαλεχτά μέλη του Συλλόγου, ανταποκρινόμενα στην έκκληση του ΑΚΕΛ, για εθελοντική συμμετοχή στον αντιφασιστικό αγώνα, κατατάγονται στις δυνάμεις του Συμμαχικού Στρατού.

Μετά το τέλος του πολέμου άρχισε μια πιο ενεργή περίοδος στο Σύλλογο. Στην αίθουσα τοποθετήθηκαν τραπέζι για μπιλιάρδο, επιτραπέζια αντισφαίριση, ντάμα κ.ά. Έγιναν σκηνικά για ανέβασμα θεατρικών έργων, γίνονταν πιο συχνά θεατρικές παραστάσεις, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, γιορτές, διαλέξεις, διαγωνισμοί κ.ά. Η χορωδία και τα χορευτικά συγκροτήματα ήταν στις δόξες τους.

Με την έναρξη της δράσης της Ε.Ο.Κ.Α., η αποικιακή κυβέρνηση κήρυξε παράνομους όλους τους προοδευτικούς Συλλόγους. Ο Σύλλογός μας το Αναγνωστήριο «ΟΜΟΝΟΙΑ», δεν μπορούσε ν' αποτελέσει εξαίρεση. Σε τέσσερις μήνες, όμως, με τα ίδια μέλη και στελέχη και καταστατικό που είχε τους ίδιους σκοπούς και στόχους μ' αυτούς της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», εξασφαλίζεται άδεια ίδρυσης και λειτουργίας του Συλλόγου με μόνη αλλαγή στην ονομασία. Η αίτηση κατατέθηκε στις 11 Απριλίου του 1956 και υπογράφηκε και από αρκετά νεαρά μέλη. Το Αναγνωστήριο «ΟΜΟΝΟΙΑ» συνεχίζει τη ζωή και τη δράση του με την ονομασία Μορφωτικός Σύλλογος «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» Δερύνειας. Και πάλι τα κατάφερε

Με την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ξεκινά για την «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» μια νέα περίοδος. Δραστηριοποιούνται και λειτουργούν πάνω σε μόνιμη βάση Θεατρικός Όμιλος, χορευτικό συγκρότημα και χορωδία. Δίνεται μεγάλη σημασία και προωθούνται εκδηλώσεις με σκοπό να διατηρήσουμε και να κρατήσουμε στη ζωή τη λαϊκή πολιτιστική μας κληρονομιά, τα ήθη και τα έθιμά μας. Καθιερώνονται αρκετές εκδηλώσεις πάνω σε ετήσια βάση, που γίνονται μέχρι σήμερα: Η χριστουγεννιάτικη και πρωτοχρονιάτικη γιορτή, οι καλύφες της Λαμπρής με τα πατροπαράδοτα παιχνίδια, χοροεσπερίδες και χοροί και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Οι αθλητικές επιδόσεις, τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο και στην πετόσφαιρα μεγάλωναν. Το 1975 δηλώνεται για πρώτη φορά το γήπεδο στο οίκημα του Σωματείου, ως έδρα της πετοσφαιρικής ομάδας της Αναγέννησης. Η γωνιά αυτή του Συλλόγου, έμελλε να ζήσει τις πιο συγκινητικές στιγμές, τις πιο φλογερές συγκρούσεις, τις πιο ανεπανάληπτες μονομαχίες, οι οποίες γράφτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη και στη συνείδηση του κάθε Δερυνειώτη. Οι εργασίες για τη δημιουργία του σταδίου ποδοσφαίρου προχωρούσαν κι άρχισε παράλληλα το χτίσιμο, με εθελοντική εργασία της περίφραξης.

Το 1974 γράφεται η τραγικότερη σελίδα της Κυπριακής Ιστορίας, με το προδοτικό πραξικόπημα και την Τουρκική Εισβολή. Οι αίθουσες του Συλλόγου, που στις πρώτες μέρες του πραξικοπήματος λεηλατήθηκαν, μετατράπηκαν σε αρχηγείο της Αντισυνταγματικής αταξίας από τους πραξικοπηματίες. Μετά τη Β' Φάση της Τουρκικής Εισβολής και, αφού καταλήφθηκε η Αμμόχωστος, τα τουρκικά στρατεύματα προωθήθηκαν μέχρι την Κάτω Δερύνεια κι έφθασαν μέχρι τα πρώτα σπίτια του χωριού, το 75% της Δερυνειώτικης γης καταλήφθηκε. Μέσα σ' αυτές λοιπόν τις συνθήκες ξανάρχισε η δουλεία στο Σωματείο της Δερύνειας. Τα κατάφερε, για άλλη μια φορά.

Η πετοσφαιρική ομάδα της Αναγέννησης, γίνεται μια από τις ισχυρότερες ομάδες της Κύπρου. Στέφεται κυπελλούχος για δυο συνεχείς χρονιές, στα έτη 1976 και 1977, ενώ το 1978 αγωνίζεται στον τελικό και δυστυχώς χάνει. Τερματίζει στη δεύτερη θέση για πέντε συνεχή χρόνια. Το 1987 η Αναγέννηση αγωνίζεται για πρώτη φορά στο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Α' Κατηγορίας, για να επιστρέψει το 1988 και πάλι στα γνωστά λημέρια της Β' Κατηγορίας. Έκτοτε, οι πρωταγωνιστικοί στόχοι βρίσκονται σε προτεραιότητα και το ανεβοκατέβασμα από τη Β΄ στην Α΄ Κατηγορία έχει γίνει αρκετές φορές.

Λειτουργεί η ακαδημία ποδοσφαίρου και πετόσφαιρας . Η ακαδημία αριθμεί σήμερα 250 παιδιά, ηλικίας από 6 ως 14 χρονών. Αγοράζεται νέο σύγχρονο θερμαινόμενο μπιλιάρδο και οργανώνεται Όμιλος Μπιλιάρδου. Το Σωματείο διαθέτει ιδιόκτητες αθλητικές εγκαταστάσεις, τόσο πετόσφαιρας όσο και ποδοσφαίρου. Έχει αποπερατωθεί το βοηθητικό γηπέδου, με τεχνητό χορτοτάπητα, με τη συμπαράσταση του Κ.Ο.Α. Το 2012 τελείωσε επίσης, η ανακατασκευή του φυσικού χορτοτάπητα στο υφιστάμενο γήπεδο. Βρίσκεται υπό μελέτη η γενική αναδόμηση των αθλητικών εγκαταστάσεων.

Σήμερα η Αναγέννηση δίνει τη δική της μάχη ενάντια σε χίλιες δυο δυσκολίες και αντιξοότητες και μέσα σε φοβερή οικονομική στενότητα, με προσωπικές θυσίες όλων ανεξαίρετα των μελών του Δ.Σ., και με τη βοήθεια και άλλων μελών και φίλων.

 

BEST OF THEMASPORTS