Ας ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, πως είναι εντελώς ανούσια, κάθε προσπάθεια σύγκρισης ανάμεσά τους.
Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα μεγάλωσε σε έναν κόσμο διαφορετικό. Τόσο χρονικά, όσο και ως προς τις παραστάσεις. Αλλιώς ήταν η Αργεντινή των '70s και των '80s και αλλιώς η Ισπανία και το προστατευμένο περιβάλλον της Μασία, στον 21ο αιώνα.
Ο φύσει επαναστάτης Μαραντόνα, ίσως δεν άντεχε λεπτό στην κοινωνία που άνθρωποι αποθεώνονται ή αποκαθηλώνονται, μέσω των social media. Ο Λιονέλ Μέσι ίσως δεν άντεχε λεπτό, στα ποδοσφαιρικά «σφαγεία» προηγούμενων εποχών.
Υπάρχουν, όμως, ορόσημα στην καριέρα τους, που άθελά τους, τους τοποθετούν στην ίδια «συζήτηση». Και από τον Δεκέμβριο του 2022, στην κορυφή της λίστας, βρίσκεται το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Δεν τίθεται προς συζήτηση, ποιος ήταν ο απόλυτος ηγέτης της Αργεντινής, στο Μουντιάλ του 1986. Δεν τίθεται προς συζήτηση, ποιος ήταν ο απόλυτος ηγέτης της Αργεντινής, στο Μουντιάλ του 2022.
Στις δύο τελευταίες «κατακτήσεις» του κόσμου από την «αλμπισελέστε», οι δύο κορυφαίοι ποδοσφαιριστές που γέννησε η συγκεκριμένη χώρα, μέσα από διαφορετικές καταστάσεις και συνθήκες, έφτασαν την εθνική ομάδα στο ίδιο σημείο.
Πριν την κατάκτηση ενός Μουντιάλ από τον Λιονέλ Μέσι, ακουγόταν πως είναι το κομμάτι που λείπει από το «παζλ», για να τοποθετηθεί δίπλα στον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ή και να τον ξεπεράσει στα μάτια τους. Και τώρα που το πήρε;
Πιθανότατα, η συγκεκριμένη συζήτηση δεν θα λήξει ποτέ. Όπως αυτή ανάμεσα στον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Λιονέλ Μέσι. Τι να κάνουμε; Έτσι είναι η φύση των ανθρώπων. «Ζουν» για αυτές τις συζητήσεις.
Πάντως, είναι τουλάχιστον καρμικό, πως την ημέρα της γέννησης του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα (30/10), ο Λιονέλ Μέσι αναμένεται να πάρει στα χέρια του την 8η «Χρυσή Μπάλα» της καριέρας του. Έναν αριθμό που δεν έφτασε ποτέ κανείς, και πιθανότατα, δύσκολα θα φτάσει.
Σαν μια «υπενθύμιση», πως οι συγκρίσεις είναι ανούσιες. Όσοι απόλαυσαν τον Μαραντόνα, ας νιώθουν ευγνώμονες. Όσοι απολαμβάνουν τον Μέσι, το ίδιο.
Όσοι είδαν και τους δύο, είναι ευλογημένοι και επιφορτισμένοι με την υποχρέωση, να μην τους «μπλέκουν» στην ίδια συζήτηση.
Πάντα, υπάρχει και θα υπάρχει το υποκειμενικό. Η προτίμηση. Δεν αρέσουν σε όλους τα ίδια είδη μουσικής, ούτε οι ίδιοι ζωγράφοι, ούτε οι ίδιοι ποιητές. Η σπουδαιότητα και η μοναδικότητα του καθενός, όμως, δεν νοείται να αλλοιώνεται στον «βωμό» του υποκειμενικού.
Άλλωστε, μορφή τέχνης είναι και το ποδόσφαιρο. Πόσω μάλλον σε περιπτώσεις, όπως αυτές του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και του Λιονέλ Μέσι.
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
Ακολουθήστε το Themasports.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Ματς-υπερπαραγωγή στο «Ολντ Τράφορντ»: Γιουνάιτεντ και Μπόρνμουθ σε ροντέο με οκτώ γκολ, 37 τελικές και… τρέλα μέχρι το τέλος, με τον Λάμενς να κρατά το 4-4 με δύο σωτήριες επεμβάσεις στα χασομέρια!
