Ζλάταν: Άνοιξε τα χέρια κι αγκάλιασε τον μεγαλύτερο φόβο του

Από τον… τρόμο για το φινάλε και την απόφαση που πήρε κρυφά από τη γυναίκα του, στις πιο σοβαρές σκέψεις, την απόσυρση και την προοπτική για το επόμενο βήμα. Ο Ζλάταν χρειάστηκε να γίνει φίλος με τον χρόνο και την ωριμότητα, προτού ρίξει τους τίτλους τέλους…

Ακολουθήστε μας στο Google news

«Είμαι Θεός, αλλά ένας Θεός που γερνάει». Και κάπως έτσι σε βάζει στο κλίμα. Στο βιβλίο του με τίτλο «Αδρεναλίνη», το οποίο επίτηδες έγραψε και εξέδωσε όσο ακόμα ήταν εν ενεργεία ποδοσφαιριστής απλά και μόνο για να κάνει την διαφορά, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς φανερώνει τον τρομερό χαρακτήρα του. Από την καλή και την ανάποδη. Και η ατάκα που διαβάσετε παραπάνω, είναι το πιο ταιριαστό χαρακτηριστικό του. Τα απόλυτα άκρα. Όπως είχε συνηθίσει να ζει την ποδοσφαιρική του ζωή. Μέχρι πριν λίγα χρόνια.

Τότε που επέστρεψε στην αγαπημένη του Μίλαν μετά το «ναυάγιο» των διαπραγματεύσεων με την Νάπολι και την νοοτροπία πως: «Είμαι εδώ για να δώσω κι όχι για να πάρω, πλέον. Για να βοηθήσω. Τώρα με ενδιαφέρει να εμπνεύσω τους άλλους και να τους κάνω να γίνουν πιο δυνατοί», έλεγε για τα τελευταία χρόνια της θητείας του στους «ροσονέρι», σχολιάζοντας παράλληλα πώς κατάφερε μέσα από συνομιλίες στις προπονήσεις και … προσωπικούς στόχους, να βελτιώσει τους συμπαίκτες του, όπως τον Τσαλχάνογλου – προτού μεταγραφεί στην Ίντερ – και τον Λεάο που άργησε, αλλά έμαθε.

Ακόμα κι όταν ανέφερε την λέξη «ισορροπία», με την οποία φρόντισε τα τελευταία χρόνια να βιώνει την κάθε του ημέρα, δίπλα θα υπήρχε και η «αδρεναλίνη». Και οι σκέψεις για τους τρόπους με τους οποίους θα την έβρισκε όταν θα έφτανε το πλήρωμα του χρόνου για την απόσυρση. Όπως τώρα…

Έβαλε τέλος στην αναβολή που ερχόταν από φόβο …

Το πήρε απόφαση, άκουσε περισσότερο σώμα του, σκέφτηκε ότι έχει αλλάξει πλέον ως άνθρωπος και έχει διαφορετικές σκέψεις για το ποδόσφαιρο και τον ρόλο του σε αυτό, με αποτέλεσμα πριν από λίγο καιρό ν’ αποχαιρετήσει το άθλημα. Τουλάχιστον ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Ο Ζλάταν, ανέβαλε αυτή τη σκέψη που τριγυρνούσε στο μυαλό του τα τελευταία δυο – τρία χρόνια. «Πολλοί ποδοσφαιριστές στο τέλος της καριέρας τους πέφτουν σε κατάθλιψη. Τί θα κάνω στη ζωή μετά από τόσες θυσίες; Η ελευθερία είναι μια τεράστια θάλασσα που σε τρομοκρατεί.

Κάθε μέρα φοβάμαι ολοένα και περισσότερο. Έρχομαι πιο κοντά στην στιγμή να σταματήσω» ανέφερε ο «Ίμπρα», που προσπαθούσε να βρει από τη μία τη βάση στην οποία θα κινείται πια, αλλά και τους τρόπους που θα του προσφέρουν την αδρεναλίνη. Άλλωστε, οι βραδιές με 80.000 κόσμο στο «Σαν Σίρο» με την αγαπημένη του Μίλαν, διατηρούν ξεχωριστή θέση στο μυαλό του.

Τα παιδιά του και η παρορμητική απόφαση της ανανέωσης

Ο Μάξι και ο Βίνσεντ είναι όλη του η ζωή. «Τα μεγαλώνω ως Ζλάταν, όχι ως Ιμπραΐμοβιτς» τονίζει, για να κάνει αισθητή την ανάγκη που είχε να τους παρουσιάσει την ανθρώπινη πλευρά του και τον ρόλο του πραγματικού μπαμπά, αντί για εκείνον του σούπερ σταρ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Κι όμως, ο διακόπτης στο μυαλό του πολλές φορές δεν γυρίζει αυτόματα.

«Κάθε τόσο τους συμπεριφέρομαι σαν να πρόκειται για ποδοσφαιριστές κι όχι σαν να είναι παιδιά. Και η Χελένα με προειδοποιεί. Έχει δίκιο, χρειάζεται ισορροπία. “Μπαμπά μου λείπεις”. Στην αρχή, όταν ο Βίνσεντ μου το είπε, ήθελα να τρέξω αμέσως στο σπίτι, γιατί έτσι κι αλλιώς, στον αγωνιστικό χώρο δεν έχω πλέον ν’ αποδείξω τίποτα.

«Το ποδόσφαιρο, όμως, είναι η ζωή μου. Είμαι άδειος χωρίς αυτό. Με τρομοκρατεί το να μπω σε μια ζωή κανονική. Ανανέωσε για άλλον ένα χρόνο το συμβόλαιό μου με τη Μίλαν χωρίς καν να συμβουλευτώ την Χελένα» ανέφερε για το καλοκαίρι του 2021. Και η λέξη «τρόμος» για τη σκέψη του… κενού που θ’ ακολουθούσε μετά την απόσυρση, όταν θα την αποφάσιζε, επαναλαμβανόταν συνεχώς…

Η Παρί και η πρώτη σκέψη για την επόμενη μέρα

Προτού ανανεώσει με την Μίλαν το 2021 και πορευτεί για να χαρίσει στους «ροσονέρι» το πρωτάθλημα το 2022 όντας θριαμβευτής στην πόλη όπου πλέον είχε βάλει φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του, ο Ιμπραΐμοβιτς για πρώτη φορά είχε σκεφτεί το … next step. Και το έκανε μόνος του.

«Έκανα πρόταση στην Παρί, είναι αλήθεια, αλλά όχι ως ποδοσφαιριστής. Κάλεσα τον Αλ – Κελαΐφι και του πρότεινα: “Αν δεν ανανεώσω με την Μίλαν, έρχομαι και σου φτιάχνω ομάδα. Ο ρόλος του διευθυντή θα ήταν το σωστό μέλλον». Ήταν η πρώτη ένδειξη πως θέλει να συνεχίσει ν’ ασχολείται με το ποδόσφαιρο.

Αποκρούει οποιοδήποτε σενάριο να γίνει τηλεσχολιαστής, ενώ και για προπονητής θα το συζητήσει μόνος αν το κάνει… από το μηδέν, καθώς είναι της άποψης πως ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής δεν σημαίνει πως αμέσως θα γίνει και εξαιρετικός προπονητής. Παρ’ όλα αυτά, δεν ευδοκίμησε ποτέ, τότε, η ιδέα του.

«Το σχέδιο μου άρεσε, αλλά δεν αρκούσε για να μου διώξει τον φόβο και τον πανικό που με κυρίευε στη σκέψη ότι θα σταματούσα να παίζω. Θα πήγαινα στο Παρίσι, θα παρακολουθούσα τις προπονήσεις και θ’ αναρωτιόμουν ξανά και ξανά “γιατί σταμάτησες να παίζεις;”» έλεγε. Και όλα αυτά, μόλις δυο χρόνια νωρίτερα! Μέχρι την σεζόν 2022-2023, που πλέον δεν μπορούσε να προσφέρει. 

Μπορούσε να το κάνει από την άκρη του πάγκου με οδηγίες και φωνές προς τους συμπαίκτες του, όχι όμως ως ποδοσφαιριστής πια. Και συμβιβάστηκε. Συνήθισε. Το πήρε απόφαση. Δεν γινόταν άλλο. Και αποχώρησε στο γεμάτο «Σαν Σίρο», με δάκρυα συγκίνησης και με… ατακάρα προς τους αντίπαλους οπαδούς που τον αποδοκίμασαν. Γιατί τα… λιοντάρια, δεν θα πρέπει να τα περιγελάς, ούτε την τελευταία στιγμή της δράσης τους…

www.bnsports.gr

BEST OF THEMASPORTS