Ακολουθήστε μας στο Google news
Στο σπίτι υπήρχαν παντού φωτογραφίες από κλειστά γήπεδα. Φωτογραφίες από μπασκέτες. Όμως δεν ήταν οι φωτογραφίες που φαντάζεσαι… Γεννήθηκε και μεγάλωσε με αθλητικές αρχές – επιμονή, σκληράδα, πειθαρχία. Η οικογένειά του μοχθούσε, άλλοτε ως κομμάτι της Σοβιετικής Ένωσης και άλλοτε στην ανατολή της νέας εποχής και στο ξεκίνημα της δικής του ζωής, να βγάλει τα προς το ζην. Μην αμφιβάλλετε στιγμή: Η Λιθουανία στις αρχές της δεκαετίας του ’90 δεν ήταν αστεία υπόθεση και η ανεξαρτησία από την Σοβιετική Ένωση όση περηφάνια κι αν πρόσφερε, δεν πρόσφερε και ευημερία. Ο Αρτούρας το γνώριζε καλά. Ήταν το πρώτο παιδί στην οικογένεια και ήταν αγόρι. Οι ώμοι έπρεπε να είναι δυνατοί. Το σώμα του έπρεπε να είναι γερό. Η ανατροφή του έπρεπε να είναι σκληρή. Και οι οικογενειακές φωτογραφίες έπρεπε να είναι το παράδειγμα που θα ακολουθούσε.
«Η εποχή ήταν δύσκολη για την Λιθουανία, και οι παλαιστές ουδέποτε πληρώνονταν καλά. Ο πατέρας μου έλειπε για ώρες από το σπίτι. Νωρίς το πρωί έφευγε και αργά το βράδυ επέστρεφε, ώστε να προσφέρει τα πάντα στην οικογένειά του. Ήταν οδηγός ταξί και την ίδια στιγμή ήταν αφοσιωμένος στο άθλημά του. Δεν τον έβλεπα πολύ, ωστόσο γνωρίζω ότι έκανε το καλύτερο για μένα». Ο πρεσβύτερος Αρτούρας Γκουντάιτις ήταν παλαιστής, ο οποίος κατέκτησε δεκάδες πρωταθλήματα στην Λιθουανία. Ο Γιόνας Γκουντάιτις ήταν, επίσης, παλαιστής. Κατέκτησε δεκάδες τίτλους στην Σοβιετική Ένωση. Ο μικρός Αρτούρας τι θα γινόταν;
«Όταν ήμουν παιδί, πήγαινα συνέχεια στις προπονήσεις του μπαμπά μου. Είμαι σίγουρος ότι θα ήθελε να γίνω κι εγώ παλαιστής και να συνεχίσω την οικογενειακή παράδοση, όμως εγώ μεγάλωσα παρακολουθώντας μπάσκετ. Κάθε μέρα το αγαπούσα και περισσότερο και αυτό ήθελα να ακολουθήσω. Μου στάθηκε – ουδέποτε προσπάθησε να μου αλλάξει γνώμη. Και είναι προς τιμήν του, διότι οι περισσότεροι γονείς πιέζουν τα παιδιά τους να κάνουν εκείνο που οι ίδιοι θέλουν».
Ο Αρτούρας είχε το μέγεθος. Είχε τον χαρακτήρα. «Ο πατέρας μου με μεγάλωσε σαν άντρα, σαν πολεμιστή. Κι έπειτα έχουμε και τα γονίδια: Όλοι στην οικογένεια είναι ψηλοί και δυνατοί». Τι έλειπε; Ο τρόπος… Τα ερεθίσματα. Ένα καλοκαιρινό πρωινό ήρθαν και εκείνα!
Αθήνα, 2004. 21 Αυγούστου. Στο παρκέ υπάρχουν αρκετοί παίκτες με τους οποίους θα μπορούσε και θα έπρεπε να ταυτιστεί. Σήμερα, μπορεί και ο ίδιος να απορεί με τον εαυτό του. Να είναι ο Τιμ Ντάνκαν στο παρκέ κι εσύ να χαζεύεις τον point guard; Ποιος, όμως, δεν χάζεψε με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους εκείνο το απόγευμα; Σίγουρα ο 11χρονος Γκουντάιτις και ακόμα πιο σίγουρα οι Αμερικανοί…
(short version)
(long version)
(arturas version)
«Θυμάμαι κι εγώ να βλέπω το παιχνίδι στον καναπέ μου και να χοροπηδάω σε κάθε τρίποντο του έβαζε ο Γιασικεβίτσιους, όταν κερδίζαμε την Αμερική».
Ο Σάρας έβαλε εκείνο το βράδυ εφτά. 28 πόντους με 7/12 τρίποντα. Έτσι, για την αλητεία δήλωνε μετά το ματς «αν 30 ομάδες λένε ότι δεν μπορείς να παίξεις, τότε προφανώς δεν μπορείς να παίξεις», σχετικά με την αποτυχία του να γίνει ντραφτ το 1998. Η Λιθουανία κέρδιζε 94-90 την Dream Team. Και ο Αρτούρας που χοροπηδούσε στον καναπέ του ήξερε ότι δεν υπάρχει άλλο άθλημα για εκείνον. Στη χειρότερη των περιπτώσεων, έπρεπε να βρει ένα τρόπο να αποδείξει ότι μπορεί και στο μπάσκετ να χωρέσει η πάλη.
Στις 7 Ιανουαρίου του 2021 έκανε ατομικό ρεκόρ πόντων στην ευρωλίγκα: 25 απέναντι στον Παναθηναϊκό. Στις 24 Οκτωβρίου του 2017 έκανε ατομικό ρεκόρ κοψιμάτων στην ευρωλίγκα: 4 εναντίον της Ρεάλ. Στις 6 Δεκεμβρίου του 2018 έκανε ατομικό ρεκόρ index στην ευρωλίγκα: 32 με αντίπαλο την Γκραν Κανάρια. Στις 6 Δεκεμβρίου του 2018 έκανε ατομικό ρεκόρ επιθετικών ριμπάουντ στην ευρωλίγκα: 10 με αντίπαλο την Γκραν Κανάρια. Στις 25 Δεκεμβρίου του 2018 έκανε ατομικό ρεκόρ αμυντικών ριμπάουντ στην ευρωλίγκα: 8 με αντίπαλο την Χίμκι. Την 1η Φεβρουαρίου του 2019 υπέστη ρήξη χιαστών. Δεν ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα του. Ήξερε πώς να επανέλθει και θα το έκανε. Σημασία δεν έχει πόσες φορές θα πέσεις στο ταπί, αλλά να μην προλάβει να χτυπήσει το χέρι του ο διαιτητής!
Η πορεία του Αρτούρας Γκουντάιτις ήταν πάντα λίγο αντισυμβατική. Έξω από το κουτί. Σα να ήθελε να σοκάρει. Έγινε ντραφτ στο ΝΒΑ το 2015, ωστόσο δε δοκίμασε ποτέ την τύχη του ούτε σε αμερικάνικο κολέγιο, ούτε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Έπαιξε στη Ζαλγκίρις 19 χρονών και στα 20 έπαιζε ευρωλίγκα, αλλά επειδή δεν του αρκούσε ο χρόνος συμμετοχής του έφυγε και πήγε στην Λιέτουβος Ρίτας. Έβαλε τη λιθουανική ομάδα να πληρώσει τη ρήτρα του και έπειτα από δύο χρόνια ήθελε άρον-άρον να φύγει. «Το μπάσκετ είναι μπάσκετ, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά. Θέλω κάτι διαφορετικό, άλλο πρωτάθλημα, νέες προκλήσεις. Έμεινα δύο χρόνια στο Βίλνιους, ήρθε ο καιρός να φύγω».
Δεν έφυγε για την Τουρκία ή τη Ρωσία, απ’ όπου ήταν οι πρώτες προτάσεις αλλά πήγε στο Μιλάνο. Εκεί, θα ωρίμαζε. 24 ετών πλέον, νυμφευμένος και έτοιμος για το καλύτερο μπάσκετ της ζωής του. Έτοιμος να κάνει πράξη όσα ο πατέρας του, του είχε διδάξει. «Για να είσαι καλός αθλητής, πρέπει να είσαι καλός συναθλητής, να μη σε νοιάζει μόνο η δική σου απόδοση. Πρέπει να σέβεσαι τους ανθρώπους που σε βοηθούν να γίνεσαι καλύτερος. Είμαι πάντα σκληρός με τον εαυτό μου, γιατί δε θέλω να απογοητεύω όσους με εμπιστεύονται. Αυτό είναι το μάθημα που πήρα από παιδί, αυτή είναι η νοοτροπία μου».
Ο πατέρας του, ο οποίος πλέον παρακολουθεί κάθε του ματς και είναι λάτρης του μπάσκετ, θα ήταν περήφανος. Ο παππούς του το ίδιο. Ο σύζυγος, η οποία αποστήθισε τους κανονισμούς για να μπορεί να βλέπει τα παιχνίδια, δε λείπει από το γήπεδο ποτέ. Ο Αρτούρας Γκουντάιτις ήταν στα καλύτερά του στο Μιλάνο, όταν ήρθε το χειρότερο. Δεν το έβαλε κάτω. «Υπήρχαν πραγματικά δύσκολες στιγμές, πιστέψτε με. Όταν περνάς πολύ χρόνο χωρίς μπάσκετ είναι δύσκολο. Όμως επανέρχεσαι μετά από τέτοιους τραυματισμούς. Και δεν εννοώ μόνο σωματικά. Κυρίως ψυχολογικά, γίνεσαι δυνατότερος».
Επέστρεψε και εκείνος στο υψηλότερο επίπεδο. Πρώτα στο Μιλάνο και αργότερα στην Αγία Πετρούπολη, όπου ο Τσάβι Πασκουάλ τον «έψησε» να την προτιμήσει από τη Μαδρίτη. Εκεί βρήκε χρόνο να εξασκήσει τα ρωσικά του, να δει τις αγαπημένες του ρωσικές ταινίες, και να εκτιμήσει την Αγία Πετρούπολη, πριν αποχωρήσει τον περασμένο Μάρτιο λόγω του πολέμου. Τι του έλειψε; Εκείνος τα είχε πει…
- Οι πιο φωνακλάδες οπαδοί, οι οποίοι είναι στην Ελλάδα, στην Τουρκία και στην Σερβία (checked).
- Και ο ήλιος (checked).
sdna.gr
Ο Κώστας Σλούκας ήταν εξαιρετικός ΚΑΙ στα δύο πρώτα ματς της σειράς των playoffs ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Μακάμπι.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος επέστρεψε στο ΟΑΚΑ μετά από δύο χρόνια για το ματς με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και ο ισχυρός άνδρας του Παναθηναϊκού AKTOR το έζησε έντονα από την αρχή μέχρι το τέλος και τη νίκη των πράσινων.
Ο Κώστας Σλούκας πήρε στις... πλάτες του τον Παναθηναϊκό AKTOR και χάρη σε μια σπουδαία εμφάνιση στο πρώτο 20λεπτο, έστειλε τους «πράσινους» στα αποδυτήρια μπροστά στο σκορ με 51-39!
Ο Παναθηναϊκός είχε τον έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος του τέταρτου τελικού με τον Ολυμπιακό, επικράτησε με 60-50 και έστειλε τη σειρά σε πέμπτο παιχνίδι, όπου θα κριθεί ο πρωταθλητής της Α1 Γυναικών.
Η EuroLeague Basketball εξέδωσε ανακοίνωση με αφορμή τις δημόσιες τοποθετήσεις του Εργκίν Αταμάν μετά από το Game 1 του Παναθηναϊκού AKTOR με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Ο Παναθηναϊκός AKTOR υποδέχεται στο κατάμεστο ΟΑΚΑ τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι για τα playoffs της Ευρωλίγκας.
