Ακολουθήστε μας στο Google news
Το ποδόσφαιρο για εκείνον είναι συναίσθημα. Η γεμάτη κερκίδα. Ο παλμός. Ο ενθουσιασμός. Η αγανάκτηση. Ο εκνευρισμός. Η απογοήτευση. Ο πόνος. Η απόγνωση. Η αναγέννηση. Η ταχυκαρδία. Η αγωνία. Το γκολ. Η λύτρωση. Η φωνή. Η ελευθερία. Και δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να εκτιμήσει περισσότερο την ελευθερία από εκείνον που την έχει στερηθεί…
«Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά απόψε», ξεκίνησε να λέει εκείνο το βράδυ που πρωταγωνίστησε απέναντι στον ΠΑΟΚ. Είχε πετύχει ένα εκπληκτικό γκολ - το πρώτο του σε ολόκληρη τη σεζόν μέχρι τώρα. Και γιατί ήταν καλή η βραδιά; Η νίκη προφανώς. Το γκολ του σίγουρα. Όμως για τον Χουάν Κάρλος Πέρεθ Λόπεζ σημασία είχε η κερκίδα. «Το γήπεδο ήταν γεμάτο κόσμο» πρόσθεσε και καλώς ήρθατε στον ρομαντικό κόσμο του Ισπανού παίκτη, ο οποίος γνώρισε με τον πιο άσχημο τρόπο την επαγγελματική εκδοχή του σύγχρονου ποδοσφαίρου, ώστε να λατρεύει όσα συνεπάγονται της απλής αγάπης για το άθλημα.
Ακόμα και την τρέλα της Ελλάδας. Διόρθωση: Κυρίως την τρέλα της Ελλάδας. Κι εκεί που οι περισσότεροι γυρίζουν το κεφάλι με αποστροφή, γουρλώνουν τα μάτια και τρέχουν ψάχνοντας την πόρτα, εκείνος κολλάει το κεφάλι στην οθόνη, φλέγεται μέσα του, νιώθει ζωντανός και ζητάει περισσότερα. «Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι τρελό. Ακόμα και αν ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις, έχοντας παρακολουθήσει πολλά βίντεο από την παιδική σου ηλικία, η πραγματικότητα ξεπερνά τις προσδοκίες σου. Μπορεί να σε εκπλήξει. Είναι σαν να σου λένε καλώς ήρθες στην κόλαση και κάτι παραπάνω. Οι οπαδοί ζουν τους αγώνες με πολύ μεγάλη ένταση. Και όχι μόνο το ποδόσφαιρο, αλλά όλα τα σπορ. Το ίδιο συμβαίνει και στο μπάσκετ, το βόλεϊ και το χάντμπολ. Τα στάδια γεμίζουν σε κάθε σπορ. Δεν είναι μόνο ότι ζουν πολύ έντονα όλα τα αθλήματα, αλλά και ότι νιώθουν τον σύλλογο σαν κάτι πολύ δυνατό, σχεδόν σαν αδερφό. Τώρα λόγο του κορωνοϊού αυτό συμβαίνει σε μικρότερο βαθμό, αλλά η αλήθεια είναι πως πρόκειται για κάτι εντυπωσιακό. Είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορείς να το περιγράψεις με λέξεις. Μόνο αν το ζήσεις θα καταλάβεις ακριβώς αυτό που γίνεται».
Ο Ισπανός αμυντικός το ζει εδώ και δύο χρόνια. Το απολαμβάνει. Το διασκεδάζει. Φέτος, περισσότερο από πέρυσι. Λογικό, αν σκεφτούμε ότι επί Λάζλο Μπόλονι δεν έμοιαζε και τόσο διασκεδαστικό αυτό που έπαιζε ο Παναθηναϊκός στον αγωνιστικό χώρο. Δεν έμοιαζαν και τόσο διασκεδαστικά τα νεύρα, οι αντιδράσεις, η εσωστρέφεια, οι φωνές… Τους τελευταίους μήνες ήταν σταθερά στους διακριθέντες του Παναθηναϊκού, τους τελευταίους μήνες είχε ανοίξει και δε έλεγε να κλείσει και η συζήτηση για το συμβόλαιό του. Εκείνος επαναλάμβανε ότι θέλει να μείνει στην Ελλάδα. Όμως ποιος τους πιστεύεις τους ποδοσφαιριστές; Ειδικά όταν αφήνουν το «αλλά» να τρυπώσει στις δηλώσεις τους…
Βάσει νόμου εδώ και μήνες είχε το δικαίωμα να διαπραγματευτεί και να συμφωνήσει με άλλη ομάδα. Θέλει να μείνει στον Παναθηναϊκό. Το δείχνει, το λέει, το επαναλαμβάνει. Βρήκε στην Ελλάδα όσα έψαχνε φεύγοντας από την Ισπανία. Λίγη απλή και αγνή αγάπη…
«Όπως έχω πει πολλές φορές, δυστυχώς σήμερα το ποδόσφαιρο είναι περισσότερο δουλειά παρά συναισθήματα. Αυτό είναι το σημαντικότερο πράγμα που θα ήθελα να πάρω από το ποδόσφαιρο του παρελθόντος. To γεγονός ότι και οι φίλαθλοι το βλέπουν εδώ έτσι σε κάνει πολύ χαρούμενο και σου δίνει κίνητρο».
Η αγάπη ήταν το σημείο κλειδί. Και δεν ήταν όταν σκόραρε απέναντι στον ΠΑΟΚ και πήρε βραβείο για το καλύτερο γκολ, ούτε όταν αργότερα σκόραρε στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα, ούτε καν όταν κατέκτησε το κύπελλο. Το σημείο κλειδί, το ορόσημο ήταν όταν αποβλήθηκε στα Γιάννινα. Το ορόσημο ήταν το «πάντα απέναντι σε όλα». Μέχρι τότε η παραμονή του ήταν επιθυμία του κόσμου. Μετά, έγινε απαίτηση!
Είναι εύκολο να μιλάμε σήμερα για τον Χουανκάρ και να αποθεώνουμε ένα από τα καλύτερα μπακ του πρωταθλήματος. Το δύσκολο ήταν τότε. Το δύσκολο ήταν στις 9 Σεπτεμβρίου του 2020, όταν ο Παναθηναϊκός ανακοίνωνε για δύο χρόνια την απόκτηση του Ισπανού. Στην επιλογή ήταν ο… «έξω από ‘δω». Μια ακόμα επιλογή του «έξω από ‘δω», η οποία δύο χρόνια μετά όχι απλά τον δικαιώνει (σ.σ. διότι μπορεί ο νεκρός να δεδικαίωται, αλλά ο απολυμένος ποτέ), αλλά είναι ανάμεσα στους βασικούς λόγους της πορείας του Παναθηναϊκού. Θα σκεφτείτε το: Ο Καρλίτος στο ξεκίνημα της σεζόν. Ο Αϊτόρ και ο Χουανκάρ. Όλοι επιλογές του Τσάβι Ρόκα. Όπως και ο Ντάνι Πογιάτος, οπότε η συζήτηση θα σταματήσει εδώ. Σταμάτα ενώ προηγείσαι, που λένε…
Η ανακοίνωση του Ισπανού αμυντικού έφερε στην επιφάνεια όλα τα «ναι μεν, αλλά» του κόσμου. Κάτι σαν ένα ετήσιο συνέδριο ενδοιασμών. Ναι, ήταν το ταλέντο που το 2007 απέκτησε η Ρεάλ Μαδρίτης για τις ακαδημίες της και τη δεύτερη ομάδα. Ναι, ήταν εκείνος που το 2010 έκανε ντεμπούτο με τη «βασίλισσα» και του έδωσε χρόνο συμμετοχής ο Ζοσέ Μουρίνιο. Ναι, αλλά μετά; Μετά ήρθε μια εταιρία μάνατζερ να αγοράσει τα δικαιώματά του και εδώ κάνει την πρώτη παρέμβαση το «αλλά». Μπράγκα-Σαραγόσα. Μπράγκα-Μπέτις. Μπράγκα-Γράναδα. Μπράγκα-Μάλαγα. Ούτε το… ΚΤΕΛ Πορτογαλίας δεν έκανε τόσο συχνά τα δρομολόγια στην ιβηρική χερσόνησο.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν υπήρξε ποτέ, κανένα δρομολόγιο. Η Μπράγκα ήταν πινέζα στο χάρτη. «Δεν έπαιξα ποτέ ούτε ένα παιχνίδι με την Μπράγκα. Δεν επισκέφτηκα καν την πόλη. Λένε ότι είναι όμορφο μέρος, το έχω δει μόνο από το ίντερνετ. Μπορεί κάποια στιγμή να την επισκεφτώ στο μέλλον, δεν ξέρω». Ο Χουανκάρ είχε γίνει ο σύγχρονος σκλάβος του μοντέρνου ποδοσφαίρου. Πήγαινε από ‘δω. Πήγαινε από ‘κει. Αποφάσιζαν άλλοι για εκείνον, ένα πιόνι σε ένα παιχνίδι σκάκι… Γνωρίζοντας ότι δε του επιτρέψουν ποτέ να είναι κάτι περισσότερο από αναλώσιμος.
Η απόδοσή του δεν μπορούσε να σταθεροποιηθεί. Και πώς να συμβεί αυτό όταν κάθε χρόνο άλλαζε περιβάλλον; Θυμηθείτε, μιλάμε για έναν ρομαντικό του ποδοσφαίρου. Από το 2011 ως το 2015, δηλαδή από τα 21 ως τα 25 του, άλλαζε κάθε χρόνο ομάδα. Στα χρόνια που θα έπρεπε να δημιουργήσει την υπεραξία του, εκείνος πάσχιζε να βρει μια σταθερότητα για να μπορέσει να δείξει την αξία του. Και δεν ήταν ότι δεν έπαιζε. Τουναντίον! Βασικός ήταν κάθε χρόνο σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου. Μέσα του, όμως, δεν ήταν ήρεμος. Μέσα του ήθελε συναίσθημα – θύμωνε να είναι τυχοδιώκτης, να είναι ο παίκτης του ετησίου συμβολαίου. Στα 25 του το πήρε απόφαση.
«Όταν ήρθε στην Μάλαγα ήταν απεγνωσμένος, καθώς δεν είχε βρει το… λιμάνι του. Μετά τις ακαδημίες της Ρεάλ Μαδρίτης πήγε στην Μπράγκα, όπου δεν κατάφερε να παίξει, καθώς η πορτογαλική ομάδα τον έδινε συνεχώς δανεικό σε ισπανικούς συλλόγους. Όταν έγινε επίσημα παίκτης της Μάλαγα μας είπε: «Θα παίξω για χρόνια στην Μάλαγα». Η αλήθεια είναι ότι αυτό έκανε. Έπαιξε για πολλά χρόνια εδώ. Στην Μάλαγα ήταν πολύ χαρούμενος, αλλά οι καταστάσεις τον οδήγησαν στο να αποχωρήσει».
Κανένα λιμάνι δεν ήταν πάντα ήρεμο. Αλλά είναι λιμάνι, γι’ αυτό και όλοι το αναζητούν. Είναι σα να πιστεύεις ότι στην Ιθάκη δεν έβρεξε ποτέ… Φυσικά και έβρεξε, φυσικά και είχε κακές μέρες, αλλά όταν νιώθεις ασφάλεια μπορείς όλα να τα ξεπεράσεις. Ο Χουανκάρ έμεινε πέντε χρόνια στη Μάλαγα. Έζησε σπουδαίες στιγμές, έζησε και πόνο. Πολύ πόνο. Υπέστη ρήξη χιαστών στις 25 Νοεμβρίου του 2017. Μήνες αφότου επιτέλους είχε απελευθερωθεί από τα αόρατα δεσμά της Μπράγκα και καθόριζε ο ίδιος το μέλλον του. Επέστρεψε τον Αύγουστο του 2018. Τραυματίστηκε ξανά τον Νοέμβριο. Ίδιος τραυματισμός. Ίδιο πόδι. Έπαιξε πριν φύγει η σεζόν. Δούλεψε εκείνο το καλοκαίρι και έκανε μια γεμάτη χρονιά με τη Μάλαγα τη σεζόν 2019-2020.
Όμως ήταν καιρός να βρει άλλο λιμάνι. «Η αλήθεια είναι ότι έπρεπε να έρθει κάποια πρόταση που θα με έπειθε για να φύγω απ' την Ισπανία. Όλοι ξέρουμε πόσο μεγάλος σύλλογος είναι ο Παναθηναϊκός. Μου πήρε λιγότερο από πέντε λεπτά, από τη στιγμή που έφτασε η πρόταση του Παναθηναϊκού για να αποφασίσω. Μπορώ να πω, πως δεν το σκέφτηκα καν».
Ήρθε στην Ελλάδα αρχές Σεπτεμβρίου με το σύννεφο των ενδοιασμών. Έπαιξε 75 λεπτά με τη Λάρισα και 90 με τον Άρη. Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε κανένα από τα δύο ματς ήταν εκείνη τη στιγμή το μικρότερο κακό. Μόλις το όνομά του μπήκε στο ιατρικό δελτίο ξεκίνησαν όλοι οι συνειρμοί, πλήθυναν τα σύννεφα, αυξήθηκε η αμφιβολία, κέρδιζαν οι ενδοιασμοί. Μέχρι το τέλος του έτους είχε παίξει πέντε ματς. Μόλις δύο 90λεπτα! Δεν ήταν καν «ναι μεν, αλλά». Ήταν ένα σκέτο «αλλά» και ας μην ξεχνάμε ότι τον είχε φέρει ο «έξω από ‘δω».
Ο Χουανκάρ, όμως, το ένιωθε. «Η αλήθεια είναι ότι δεν γνώριζα πως θα είναι η προσαρμογή μου, όμως βρέθηκα σε μια πολύ όμορφη χώρα όπως είναι η Ελλάδα, με πολύ ωραίους ανθρώπους και εξαιρετικούς συμπαίκτες». Όταν άρχισε να παίζει περισσότερο, εκτοξεύτηκε. Πάτησε γκάζι και απομακρύνθηκε από το «αλλά», φύσηξε και διέλυσε το σύννεφο πάνω από το κεφάλι του. Ήταν πάντα παίκτης ψυχολογίας, εξάλλου στη Μάλαγα επισκεπτόταν συχνά-πυκνά και το δήλωνε δημοσίως (σ.σ. και καλά έκανε) την ψυχολόγο της ομάδας. Σταδιακά έγινε απαραίτητος. Κυρίως, δε, έγινε παίκτης που νιώθει τον Παναθηναϊκό. Κι αυτό μερικές φορές κάνει όλη τη διαφορά του κόσμου. Ή, στην περίπτωσή του, μπορεί να μειώσει όλη τη διαφορά του κόσμου, ώστε να ανανεωθεί ένα συμβόλαιο.
sdna.gr
Η Πάφος FC αντιμετωπίζει σήμερα (14:30) την Ομόνοια Αραδίππου στο «Στέλιος Κυριακίδης» για την 9η αγωνιστική του πρωταθλήματος και το ThemaSports.com θα σας μεταφέρει ζωντανά την εξέλιξη της αναμέτρησης. Θυμίζουμε ότι το ματς ήταν ορισμένο να διεξαχθεί χθες, αλλά αναβλήθηκε λόγω διαφόρων προβλημάτων που προκλήθηκαν από την κακοκαιρία...
Έπαιξε με τη… φωτιά ο αναποτελεσματικός Ολυμπιακός, αλλά επικράτησε 2-1 του Πανσερραϊκού και επιστρέφοντας στις νίκες στο πρωτάθλημα πάει με ψυχολογία στη Ρέιντζερς.
Εθνική… παράνοια. Εξαντλήθηκαν τα εισιτήρια της Ελλάδας για το ματς με την Αγγλία στο ΟΑΚΑ για το Nations League.
Διαβάστε τι ανέφερε στην παρουσίαση του από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός ο νέος του προπονητής, Ρούι Βιτόρια.
Διαβάστε τι απάντησε ο Ρουί Βιτόρια για την αγωνιστική του φιλοσοφία.
Τα εισιτήρια για την αναμέτρηση της Εθνικής Ελλάδος με την Αγγλία φεύγουν σε τρομερή ταχύτητα, καθώς σε λιγότερο από πέντε ώρες έχουν ήδη εξαφανιστεί πάνω από 30.000 από αυτά.
Δείτε το VIDEO που έστειλε η ΑΕΚ στην ΚΕΔ, μαζί με την επιστολή της, στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει πως θα ήταν λανθασμένη μία τιμωρία στον Τάσο Σιδηρόπουλο.
