Το derby με την Μίλαν ήταν το κλειδί. Οχι γιατί η Ιντερ επικράτησε και πλησίασε. Ηταν ένα must-win ματς στο οποίο οι Nerazzurri του δεν μπόρεσαν να πάρουν τους τρεις βαθμούς, όμως ήταν οι νικητές της βραδιάς. Γιατί έπαιξαν εξαιρετικά και σε αυτό αντιλήφθηκαν ποια είναι η ποιότητά και τους ότι μπορούν να το ξανακάνουν. Χωρίς τους Λουκάκου και Χακίμι, αλλά πολύ πιο απελευθερωμένοι, επιθετικοί και ομαδικοί, με τον Σιμόνε Ιντζάγκι στο τιμόνι.
Από εκείνο το σημείο και μετά, περισσότερο δυνατή πνευματικά, η Ιντερ σταμάτησε να δέχεται γκολ, έκανε μόνο νίκες με μικρούς και μεγάλους και αφού είδε Μίλαν και Νάπολι να κάνουν τη μία γκέλα μετά την άλλη, πλέον μπορεί να νιώθει ξανά φαβορί ούσα και στο Νο1 από την κορυφή του Campionato. Οπως και πέρυσι, οι πρωταθλητές αρχίζουν και πατάνε καλύτερα αφού πέρασε το 1/3 του πρωταθλήματος, όμως φέτος έχουν και το boost από το Champions League, όχι μόνο επειδή ήρθε η πρόκριση στους «16» για πρώτη φορά σε 4 χρόνια αλλά γιατί οι αριθμοί τους στην κορυφαία διοργάνωση δείχνουν ότι κάποια πράγματα γίνονται σωστά...
Αμυνα. «Το Champions League είναι μια διοργάνωση που βάζει τις ομάδες στη θέση τους» μπορεί να έχεις διαβάσει κάπου. Και η θέση της Ιντερ στις αμυντικές επιδόσεις, είναι πολύ ψηλά. Οι Nerazzurri διαθέτουν την 5η καλύτερη άμυνα στην κορυφαία διοργάνωση με παθητικό 5 γκολ, όσα και οι Αγιαξ, Σεβίλλη, ενώ καλύτερη επίδοση έχουν μόνο οι Ρεάλ Μαδρίτης (3), Μπάγερν Μονάχου (3), Τσέλσι (4), Λιλ (4). Από αυτές της Serie A, η ομάδα του Σιμόνε Ιντζάγκι που έχει εκπροσωπήσει καλύτερα το δυνατό σημείο των Ιταλών, αφού Γιουβέντους (6), Μίλαν (9) και Αταλάντα (10) έχουν δεχθεί περισσότερα τέρματα. Πέρα όμως από τα λίγο γκολ που έχει δεχθεί, η Ιντερ μπορεί να χαίρεται για το γεγονός ότι έχει επιτρέψει μόλις 15 σουτ προς την εστίας της, ένα fact που τη βάζει στην 4άδα της σχετικής λίστας.
Επίθεση. Ενθαρρυντικά είναι τα πράγματα για την Ιντερ και στην απέναντι πλευρά του γηπέδου. Με 117 προσπάθειες είναι η ομάδα που έκανε περισσότερες τελικές στη φάση των ομίλων, ούσα μπροστά από τις Ρεάλ Μαδρίτης (110), Μάντσεστερ Σίτι (108), Μπάγερν Μονάχου (107). Οι πρωταθλητές βρίσκονται στην 6η θέση με τις ομάδες με τις περισσότερες on-target προσπάθειες με 37, ενώ κανένας παίκτης δεν επιχείρησε πιο πολλά από τα 25 σουτ του Λαουτάρο Μαρτίνες στη φάση των ομίλων, ενώ ο Τζέκο ήταν πρώτος σε αυτά στον στόχο (12). Ενα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο, το οποίο αποδεικνύει την ποιότητα των ευκαιριών της Ιντερ, είναι ότι οι τελικές ήταν κοντά στην εστία, κατά μέσο όρο στα 13.62 μέτρα. Μόνο η Βιγιαρεάλ επιχειρούσε να σκοράρει από πιο κοντινή απόσταση (12.71).
Μεταβιβάσεις. Πάμε σε ένα χαρακτηριστικό των πραγματικά μεγάλων ομάδων. Αυτό που όταν αποφασίσουν, δεν δίνουν την μπάλα στον αντίπαλο. Εντάξει, δεν παίζει η Ιντερ το tiki-taka του Γκουαρδιόλα, ούτε είναι η καλύτερη μηχανή που έχουμε δει ποτέ. Μπορεί όμως να λέει ότι από τις ιταλικές ομάδες είναι εκείνη που είχε την μεγαλύτερη κατοχή στο Champions League με επιτυχημένο ποσοστό στις πάσες 88/3%, ενώ από τους παίκτες του Ιντζάγκι, ξεχωρίζει ο Μπρόζοβιτς με 407, αριθμός που τον βάζει στο Νο2 της σχετικής λίστας. Πέρα από τις μεταβιβάσεις, οι Nerazzurri, τα πάνε καταπληκτικά και στις σέντρες, καθώς είναι η ομάδα που έχει τις περισσότερες ολοκληρωμένες με 54 και την ακολουθεί η Τσέλσι (44). Από τις 18 που έχει δοκιμάσει ο φορμαρισμένος, Χακάν Τσαλχάνογλου, οι 12 έχουν βρει συμπαίκτη, κάτι που δημιουργεί ποσοστό 73.3%. Οσον αφορά την κατοχή στους αγώνες, ο μέσος όρος είναι 51.7%, στατιστικό που τη βάζει στο Νο12 του CL.
Τρέξιμο. Αυτό, θέλοντας και μη, φέρνει στο μυαλό τον Αντόνιο Κόντε. Τον άνθρωπος που είναι «άρρωστος» με τη δουλειά μέσα στους αγώνες και που δουλεύει τους παίκτες του στα κόκκινα προκειμένου να προσφέρουν και στις δύο φάσεις του παιχνιδιού. «Μπορεί να τρέχει για δύο σερί 90λεπτα» λένε κάποιοι για τον Νικολό Μπαρέλα και παρότι υπερβολή, ο Ιταλός μέσος αποδεικνύει και με τους αριθμούς ότι είναι μηχανάκι. Ο 24χρονος έτρεξε 64.2 χλμ στους αγώνες των ομίλων και βρίσκεται στο top-10, τη στιγμή που κανένας παίκτης ιταλικής ομάδας δεν έχει κάνει κάτι ανάλογο. Μόλις 100 μέτρα πιο πίσω είναι ο Μαρσέλο Μπρόζοβιτς (64.1), οπότε εύκολα καταλαβαίνει κανείς πόσο δυνατό είναι το κέντρο των Nerazzurri.
sdna.gr
