Χουάν Κάρλος Ναβάρο: Η πρώτη μπομπίτα που γέννησε έναν μύθο

Η πορεία του Χουάν Κάρλος Ναβάρο με την Μπαρτσελόνα από τις 23 Νοεμβρίου 1997, όταν έκανε το ντεμπούτο του με τους «μπλαουγκράνα» κόντρα στην Γρανάδα έχει όλη την αφηγηματική χάρη μιας σελίδα της Wikipedia. Με τη μόνη διαφορά ότι οι δικές της στιγμές είναι γυρισμένες με μια απίθανη καρτποσταλική ομορφιά και δοσμένες με μπόλικη αίσθηση αυθεντικότητας. Από τα εντυπωσιακά σκηνικά που στήθηκαν στις 23 απονομές του σε συλλογικό επίπεδο ως τα τελευταία μέτρα μια απίθανης διαδρομής που ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2018, όταν αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση... Το παιχνίδι του Ναβάρο δεν πρόσφερε κάτι το επαναστατικό ή το καινοτόμο όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ο La Bomba δεν ήταν ο παίκτης που θα πασάρει χωρίς να κοιτάει ή θα καρφώνει στα μούτρα των ψηλών. Τα αθλητικά προσόντα δεν μπήκαν ποτέ στην εξίσωση ενώ τα τελευταία χρόνια της καριέρας του έπαψε να είναι κομβικός για την Μπαρτσελόνα. Σε κάθε περίπτωση, ο Ναβάρο πέρασε στη μυθιστορία ως σύμβολο μιας ομάδας και, παράλληλα μιας γενιάς που σάρωσε τα πάντα στον διάβα της και ουχί ως ο βετεράνος που ζει με τα κατορθώματα του παρελθόντος. Μαζί με τον κολλητό του, Πάου Γκασόλ και τον Φελίπε Ρέγιες έφτασαν στο σημείο να κοντράρουν δις την Team USA σε Πεκίνο και Λονδίνο, κατακτώντας συνολικά 10 μετάλλια με τη «ρόχα» σε Ολυμπιακούς Αγώνες, EuroBasket και Παγκόσμια Κύπελλα. Με την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα πανηγύρισε τις δυο EuroLeague του κλαμπ σε Βαρκελώνη και Παρίσι, οκτώ πρωταθλήματα Ισπανίας, το Κύπελλο Κόρατς του '99, επτά Copa del Rey και πέντε Supercopa. Πλέον στα 41 του χρόνια, υπηρετεί τους «μπλαουγκράνα» ως τιμ μάνατζερ και ουδέποτε θα ξεχάσει εκείνο το ματς με τη Γρανάδα. Σαν σήμερα, πριν από 24 χρόνια. Όταν η ιστορία άρχισε να γράφει...