Ινιάκι Γουίλιαμς: «Οι γονείς μου περπάτησαν την έρημο, η μητέρα μου δεν γνώριζε ότι κυοφορούσε»

Άλλοι άνθρωποι έμειναν πίσω μη μπορώντας να συνεχίσουν. Άλλους τους έθαψαν εκεί. Είναι επικίνδυνο γιατί στην έρημο παραμονεύουν ληστές, βιαστές, απατεώνες που προσποιούνται ότι σε βοηθούν και απλά σε παρατούν δίχως νερό και φαγητό σε κάποια ερημιά. Κανείς από τους πρόσφυγες δεν ξέρει αν θα καταφέρει το στόχο του.

Έφτασαν στην Μελίγια (σ.σ. αυτόνομη πόλη της Ισπανίας, στη βορειοδυτική ακτή της Αφρικής, στα σύνορα με Μαρόκο), σκαρφάλωσαν τον φράχτη κι εκεί συνελήφθησαν. Η μητέρα μου δεν ήξερε καν ότι ήταν έγκυος σε εμένα και μου είπε πως αν το γνώριζε δεν θα ξεκινούσε καν όλο αυτό το ταξίδι.

Εκεί στην Μελίγια αν δεν έχεις χαρτιά και είσαι πρόσφυγας σε στέλνουν πίσω. Οι γονείς μου έλαβαν συμβουλές από έναν δικηγόρο που ανήκε σε οργάνωση Καθολικών κι αυτός τους είπε να τονίσουν πως έφυγαν από χώρα που βρισκόταν σε πόλεμο. Έσκισαν τα χαρτιά της Γκάνας και είπαν πως ήταν από την Λιβύη και αναζητούσαν άσυλο. Κάπως έτσι έφτασαν στο Μπιλμπάο...».

gazzetta.gr