
Ο Λάουντα πριν από αυτόν τον αγώνα είχε ξεκινήσει εκστρατεία για να ακυρωθεί για λόγους ασφαλείας, αλλά οι υπόλοιποι οδηγοί δεν τον υποστήριξαν και ο αγώνας ξεκίνησε κανονικά. Στο 2ο γύρο του όμως συνέβη ένα τρομερό ατύχημα. Ο Λάουντα γλίστρισε και βγήκε εκτός πίστας, χτύπησε σε ένα ανάχωμα και το μονοθέσιο της Ferrari έπιασε φωτιά. Το φλεγόμενο μονοθέσιο επέστρεψε στην πίστα και έπεσε πάνω σε εκείνο που οδηγούσε ο Μπρετ Λούνγκερ.

Ο Λούνγκερ βγήκε γρήγορα από το δικό του μονοθέσιο, αλλά ο Λάουντα ήταν παγιδευμένος μέσα στα συντρίμμια της φλεγόμενης Ferrari. Οι υπόλοιποι οδηγοί που έφτασαν στο σημείο σταμάτησαν και έτρεξαν να βοηθήσουν τον Λάουντα. Ο Ιταλός Αρτούρο Μερτζάριο ήταν εκείνος που κατάφερε να λύσει τη ζώνη ασφαλείας του Αυστριακού και να τον βγάλει μέσα από τις φλόγες
Τα σοβαρά εγκαύματα
Ο Λάουντα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, με πολύ σοβαρά εγκαύματα στην αριστερή πλευρά του κεφαλιού. Αν και είχε τις αισθήσεις του όταν βγήκε από το μονοθέσιο, αργότερα έπεσε σε κώμα και στο νοσοκομείο πίστευαν ότι δεν θα τα καταφέρει και κάλεσαν ιερέα για να τον «διαβάσει». Ο Αυστριακός όμως αποδείχτηκε πολύ σκληρότερος από ό,τι νόμιζαν.

Ο Λάουντα επέζησε. Υποβλήθηκε σε μια σειρά πλαστικών χειρουργικών επεμβάσεων για να αποκατασταθεί το βλέφαρο του ματιού του και όσο από το δέρμα μπορούσε να σωθεί. Οι τραυματισμοί αυτοί του άφησαν εμφανή σημάδια για όλη την υπόλοιπη ζωή του. Επίσης, είχε υποστεί ζημιά στους πνεύμονες από την εισπνοή καυτού αέρα και τοξικών αερίων.

Τίποτα όμως δεν μπορούσε να υποτάξει το μαχητικό πνεύμα του Νίκι Λάουντα. Ήταν τόσο αποφασισμένος που έδωσε τα πάντα στην προσπάθεια αποκατάστασης και λιγότερο από 1,5 μήνα αργότερα, στις 10 Σεπτεμβείου 1976 μπήκε ξανά στο μονοθέσιο για το GP Ιταλίας στη Μόντζα. Εκείνη τη χρονιά τερμάτισε 2ος στη βαθμολογία του Πρωταθλήματος, μόλις 1 βαθμό πίσω από τον Χαντ. Την επόμενη χρονιά, το 1977, πήρε τον τίτλο, κάτι που επανέλαβε το 1984.
Η κληρονομιά του Νίκι Λάουντα
Στη μνήμη των ανθρώπων που έμαθαν για τη ζωή και τα κατορθώματά του, ο Νικι Λάουντα έχει μείνει ως σύμβολο μαχητικότητας και αποφασιστικότητας, Ο Αυστριακός θρύλος έζησε μέχρι τα 70 του, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο στις 20 Μαΐου 2019. Ήταν όμως εκείνη η μέρα, η 1η Αυγούστου του έτους 1976, που ο Λάουντα κοίταξε στα μάτια το θάνατο και με εκείνο το διάσημο γελάκι τού είπε: «Όχι σήμερα, φίλε».
gazzetta.gr