Ολυμπιακοί Αγώνες 1972: Η μεγάλη σφαγή του Μονάχου

Το Σεπτέμβρη του 1972 οι καλύτεροι αθλητές του κόσμου πήγαν στο Μόναχο για να αναμετρηθούν ο ένας με τον άλλον και όλοι μαζί με τις επιδόσεις τους. Τους Ολυμπιακούς Αγώνες τη συγκεκριμένη χρονιά διεκδίκησαν τέσσερις πόλεις: Μόναχο, Μόντρεαλ, Ντιτρόιτ και Μαδρίτη. Η πρωτεύουσα της Βαυαρίας κέρδισε τη διοργάνωση στη δεύτερη ψηφοφορία (26 Απριλίου 1966), κατά τη διάρκεια της 64ης συνόδου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ), που έγινε στη Ρώμη. Στο Μόναχο καθιερώθηκε ο Ολυμπιακός όρκος και για τους κριτές, ενώ δημιουργείται η πρώτη μασκότ των Αγώνων με την έγκριση της ΔΟΕ. Είναι ένα πολύχρωμο σκυλάκι κι λέγεται Βάλντι. Στους Αγώνες πήραν μέρος 7.170 αθλητές (6.075 άνδρες και 1.095 γυναίκες) από 121 χώρες. ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΠΟΥ... ΤΑ ΕΣΠΑΣΑΝ Στη μάχη των μεταλλίων επικράτησε η Σοβιετική Ένωση με 99 (50-27-22, έναντι 94 των ΗΠΑ (33-31-30) και 66 της Ανατολικής Γερμανίας (20-23-23). Μορφές των αγώνων, ο αμερικανός κολυμβητής Μαρκ Σπιτς, με ένα μοναδικό επίτευγμα (7 χρυσά και ισάριθμα παγκόσμια ρεκόρ) και ο σοβιετικός σπρίντερ Βαλερί Μπορζόφ, ο οποίος έσπασε την κυριαρχία των Αμερικανών, με 2 χρυσά στα 100 μ. και 200 μ. Μεγάλη μάχη μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων έγινε και στο μπάσκετ, όπου η ΕΣΣΔ νίκησε τις αήττητες σε Ολυμπιακούς Αγώνες ΗΠΑ με 51-50, με καλάθι του Μπέλοφ στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Ήταν ένας αγώνας που έμεινε στην ιστορία. Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ Οι αγώνες έχουν μεγάλο ενδιαφέρον και η πόλη ήταν άριστα προετοιμασμένη για να υποδεχτεί αθλητές και κοινό. Όχι όμως και γι αυτό που συνέβη. Τα ξημερώματα της 5ης Σεπτεμβρίου τα πάντα αλλάζουν, όταν μέλη της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης», εισβάλουν στο Ολυμπιακό Χωριό του Μονάχου και πιάνουν 11 μέλη της αποστολής του Ισραήλ ως ομήρους. Από τα πυρά έχασαν επί τόπου τη ζωή τους δυο μέλη της ισραηλινής αποστολής. Αίτημα των ανταρτών ήταν η απελευθέρωση περισσότερων από 200 φυλακισμένων Παλαιστινίων. Η προηγούμενη διετία έχει σημαδευθεί από γεγονότα που έχουν βάλει και πάλι φωτιά στη Μέση Ανατολή, με επίκεντρο αυτή την φορά την Ιορδανία. Ο πόλεμος των έξι ημερών έχει αλλάξει άρδην τις ισορροπίες και έχει αναφλέξει την περιοχή, φουντώνοντας και τα εξτρεμιστικά αραβικά κινήματα. Μέσα από εκεί, το 1971 θα ξεπεταχτεί μια οργάνωση, που θα αποτελέσει βραχίονα της παλαιστινιακής Φατάχ. Το όνομά της οργάνωσης ήταν Μαύρος Σεπτέμβρης και θα γινόταν διάσημη για το πιο παράτολμο και αιματηρό χτύπημα στο δυτικό κόσμο. Ο τραγικός απολογισμός της επίθεσης ήταν εννιά Ισραηλινοί αθλητές, δύο ακόμη μέλη της αποστολής τους και ένας Γερμανός αστυνομικός νεκροί, αλλά και πέντε από τους οκτώ τρομοκράτες, σε μια μαύρη ημέρα, που θα μείνει στην ιστορία ως «Η σφαγή του Μονάχου» και θα σημαδέψει για πάντα τους Ολυμπιακους Αγώνες. Παράλληλα, θα σημάνει ένα νέο είδος απειλής για το δυτικό κόσμο, ο οποίος σοκαρισμένος αντιλαμβάνεται ότι κανείς και πουθενά δεν είναι απόλυτα ασφαλής.