Περνάς δίπλα τους αδιάφορα. Μοιάζουν ρημαγμένα. Κακοποιημένα από τον χρόνο που τα βρήκε ανήμπορα να αντισταθούν και τα διέλυσε. Κάποια είναι εκθεσιακοί χώροι. Ή τίποτα. Κάποια είναι συναυλιακοί χώροι. Ή τίποτα. Κάποια είναι εμβολιαστικά κέντρα. Ή τίποτα. Κάποια υπολειτουργούν. Ή δεν λειτουργούν. Κάποια μισοπεθαμένα και επικίνδυνα, συνεχίζουν να υποδέχονται αθλητές. Λίγα είναι ακόμα ζωντανά. Σα να προσπαθούν να πουν μια ιστορία που τείνει να ξεχαστεί. Σα να προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανό ένα παραμύθι που ζήσαμε πριν 17 χρόνια. Πλησίασε λίγο πιο κοντά. Πλησίασε και κλείσε τα μάτια. Σκέψου. Νιώσε. Θυμήσου. Άκου. Κοίτα…
«Ολυμπιακοί Αγώνες Καλώς Ήρθατε σπίτι σας». Αθήνα, 2004.
Το όνειρο για την εκατονταετή επέτειο των Ολυμπιακών Αγώνων, εκείνων του 1996, δεν έγινε πραγματικότητα, όμως οκτώ χρόνια μετά η Ελλάδα και η Αθήνα έγιναν και πάλι το κέντρο του κόσμου. Το χρίσμα που πήρε η χώρα μας το 1997 από τον Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ θα έπρεπε να λειτουργήσει από εκείνο το δευτερόλεπτο που ανακοινώθηκε το περίφημο «the city who will have the honor and responsibility to organize the Olympic games of 2004 is Athens» ως εφαλτήριο για να τεθεί το χρονοδιάγραμμα των έργων και των αλλαγών που έπρεπε να υπάρξει στην πρωτεύουσα, ωστόσο πήρε μερικά χρόνια παραπάνω που πανηγυρίζαμε και λιγότερα που προγραμματίζαμε. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα, λιγότερο μαραθώνιος προετοιμασιών και περισσότερο ένα απίστευτο, πανικόβλητο σπριντ στους τελευταίους μήνες, διοργανώθηκαν από τις 13 ως τις 29 Αυγούστου.
Το κόστος ποικίλλει. Επισήμως, ανέρχεται γύρω στα 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ, ανεπίσημα μπορείς να το βρεις από τα έξι ως τα 27 χωρίς να είναι μέχρι και σήμερα ξεκάθαρο πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε στη μετέπειτα χρεοκοπία της χώρας. Για 16 μέρες, ωστόσο, ουδείς ένιωθε χρεοκοπημένος. 201 διαφορετικά κράτη κάτω από την ομπρέλα των πέντε κύκλων, 28 αθλήματα, 6.296 άντρες αθλητές, 4.329 αθλήτριες, 5.501 μέλη αποστολών συμμετείχαν στους αγώνες σε Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Βόλο, Αρχαία Ολυμπία και Πάτρα. 74 χώρες κέρδισαν τουλάχιστον ένα μετάλλιο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κυριάρχησαν στον πίνακα με 101 μετάλλια συνολικά, 36 εκ των οποίων χρυσά, 40 αργυρά και 25 χάλκινα. Δεύτερη σε συνολικά μετάλλια ήταν η Ρωσία με 90, δεύτερη στα χρυσά μετάλλια η Κίνα με 32. Στα μεθεόρτια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και μέσα σε βάθος χρόνου εννέα ετών, αφαιρέθηκαν για λόγους ντόπινγκ εννέα Ολυμπιακά μετάλλια. Θεσπίστηκαν 33 νέα παγκόσμια ρεκόρ και επιπλέον αυτών, 16 Ολυμπιακά Ρεκόρ.
Θυμηθείτε τις καλύτερες στιγμές των αγώνων σε ΑΥΤΟ το σύντομο βίντεο!
Οι σύγχρονοι ήρωες!
Ολυμπιακοί Αγώνες σημαίνει γιορτή. Μάρκετινγκ ναι, αλλά και γιορτή. Σημαίνει περηφάνεια. Χορηγοί ναι, αλλά και περηφάνεια. Σημαίνει προετοιμασία. Ψυχική και σωματική. Προπόνηση. Επιμονή. Πόνος. Υπομονή. Ανοχή. Αντοχή. Δέκα δευτερόλεπτα, ένα λεπτό, μια ώρα ή μια μέρα που μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή. Να τα κάνει όλα να αξίζουν ή να τα κάνει όλα να μοιάζουν μάταια. Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το βάθρο. Είναι η απονομή. Είναι ο Εθνικός Ύμνος. Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα ήταν ο Μάικλ Φελπς, ήταν ο Βάντερλέι ντε Λίμα, ήταν ο Λιου Ξιανγκ, ήταν σε υποσημείωση και με μικρά γράμματα ο Γιουσέιν Μπολτ γιατί ήταν η πρώτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν η Εθνική Αργεντινής στο μπάσκετ, ήταν πρωτίστως ο Χισάμ Ελ Γκερούζ.
1. Χισάμ Ελ Γκερούζ
Η αθλητική καριέρα του δεν ξεκίνησε στην Αθήνα. Δεν ήταν σαν τον Μάικλ Φελπς που έλαμψε για πρώτη φορά, σαν τον Γιουσέιν Μπολτ που έτρεξε για πρώτη φορά ή σαν την Ινσιμπάγεβα που κι εκείνη πρώτη φορά πρωταγωνίστησε σε Ολυμπιακούς Αγώνες κι ας μην χώρεσε στη λίστα. Η αθλητική καριέρα του Χισάμ Ελ Γκερούζ ολοκληρώθηκε στην Αθήνα. Ολοκληρώθηκε με δύο χρυσά μετάλλια, παρότι δεν έμοιαζε να είναι η καλύτερη χρονιά για εκείνον. Ολοκληρώθηκε με χρυσό μετάλλιο στα 1.500 και στα 5.000, με τον Μαροκινό να γίνεται μόλις ο δεύτερος άντρας σε 80 χρόνια που κατορθώνει να κερδίσει και τα δύο αγωνίσματα, κατόπιν μάλιστα μιας επικής κούρσας με αντίπαλο τον Κενενίσα Μπεκέλε.
2. Ο Μάικλ Φελπς
Η ερώτηση ποιος είναι ο αθλητής που έχει τα περισσότερα μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, άλλαξε το 2004 απάντηση. Ο Μάικλ Φελπς, 19 ετών εκείνο το καλοκαίρι, θα συμμετάσχει για δεύτερη φορά στη ζωή του σε Ολυμπιακούς Αγώνες και θα κερδίσει το πρώτο του μετάλλιο. Και το δεύτερο. Και το τρίτο. Και το τέταρτο. Και για να μην το κουράζουμε, θα σταματήσει στα οκτώ! Έξι χρυσά και δύο χάλκινα μετάλλια, και το όνομά του μπήκε σε εκείνο το συμπατριώτη του, Μαρκ Σπιτς. Επίσης, κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 400 μέτρα μεικτή ατομική.
3. Εθνική Αργεντινής
1992: Χρυσό. 1996: Χρυσό. 2000: Χρυσό. 2008: Χρυσό. 2012: Χρυσό. 2016: Χρυσό. 2004: Αργεντινή! Η Dream Team των Ηνωμένων Πολιτειών πήρε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας ρεπό και υποκλίθηκε στο ταλέντο της χρυσής γενιάς των Αργεντινών. Ο Λάρι Μπράουν είχε στη σύνθεσή του παίκτες όπως ο Άλεν Άιβερσον, ο Στεφόν Μάρμπουρι, ο Ντουέιν Ουέιντ, ο Καρμέλο Άντονι, ο Λεμπρόν Τζέιμς, αλλά αρκετά με τους ηττημένους. Η Αργεντινή σόκαρε τον κόσμο στις 27 Αυγούστου κερδίζοντας στον ημιτελικό τις ΗΠΑ και προχωρώντας να κατακτήσει στο χρυσό μετάλλιο. Με πρωταγωνιστές τους Τζινόμπιλι, Ομπέρτο, Σκόλα, Νοτσίονι, Βολκοβίτσκι και Σάντσεθ, η Αργεντινή – αν και δεν ήταν η πρώτη που κέρδισε τις ΗΠΑ στο τουρνουά – κατάφερε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις που έχουν γίνει ποτέ σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
4. Λιου Ξιανγκ
Το 2008 ένα εισιτήριο για να τον παρακολουθήσεις στο Πεκίνο κόστιζε… πολλά μηνιάτικα. Ο τραυματισμός του στα προκριματικά θεωρήθηκε σχεδόν προδοσία για το «χρυσό αγόρι» της Αθήνας και βύθισε τη χώρα στο πένθος. Ήταν τέσσερα χρόνια πριν το Πεκίνο, όταν στα 21 του χρόνια, κατέκτησε το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην ιστορία της Κίνας στον στίβο. Στις 27 Αυγούστου και με χρόνο 12.91 ισοφαρίζει το Παγκόσμιο Ρεκόρ, θέτει νέο Ολυμπιακό Ρεκόρ και γίνεται ο πρώτος Ασιάτης που θα κερδίσει ένα ακόμα παραδοσιακά… αμερικάνικο αγώνισμα. Σε 28 Ολυμπιακούς Αγώνες, οι ΗΠΑ έχουν χάσει την πρώτη θέση μόλις εννέα φορές.
5. Βαντερλέι Ντε Λίμα
Το 2004 στην Αθήνα ήταν 35 ετών. Είχε την ευκαιρία να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στην Αθήνα. Το πρώτο που θα κατακτούσε, το μοναδικό βάσει της εξέλιξης της καριέρας του. Μετά από 35 χιλιόμετρα ήταν πρώτος με διαφορά περίπου 25 δευτερολέπτων και έδειχνε ότι θα γινόταν ο πρώτος Βραζιλιάνος που θα κέρδιζε μαραθώνιο. Τον ιστορικό μαραθώνιο. Τότε ήταν που του επιτέθηκε ο Ιρλανδός ιερέας Νιλ Χόραν, με αποτέλεσμα να τον καθυστερήσει και εντέλει να τον προσπεράσουν αργότερα δύο αθλητές και να τερματίσει τρίτος. Η βραζιλιάνικη ολυμπιακή επιτροπή κατέθεσε ένσταση, η οποία απορρίφθηκε, ωστόσο Βαντερλέι Ντε Λίμα πήρε το μετάλλιο Πιερ Ντε Κουμπερτέν, ενώ το 2016 στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων άναψε τη φλόγα στο Στάδιο του Ρίο.
Η στιγμή των Αγώνων!
Αν ρωτήσεις στην Ελλάδα, όλοι θα σου μιλήσουν για εκείνο που δεν έγινε! Ακόμα, όμως, και σε όλο τον κόσμο, οι αγώνες του 2004 αμαυρώηκαν από την ιστορία με τον Κώστα Κεντέρη και την Κατερίνα Θάνου. Σημαδεύτηκαν από τις αποδοκιμασίες στις κούρσες τόσο των 100 μέτρων γυναικών, όσο και στα 200 μέτρα των αντρών στο Ολυμπιακό Στάδιο, σημαδεύτηκαν από έννοιες που ακόμα ήταν άγνωστες στον ελληνικό αθλητισμό όπως τα «where about», οι ιπτάμενοι γιατροί, τα non-show και ιστορίες από την κρύπτη. Ένα ατύχημα με μηχανή, η απουσία από το Ολυμπιακό Χωριό την ώρα του αιφνίδιου ντόπινγκ κοντρόλ, η απόφαση να μην τρέξουν, η αθώωση από το ελληνικό δικαστήριο και η εκατέρωθεν ομερτά που αποφασίστηκε το 2006 στην Λωζάννη, αποτελούν τα βασικά σημεία μιας ιστορίας που πλήγωσε έναν λαό…
Ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Revaz Injgia παρέλαβε το βραβείο Stoiximan Top Goal της 2ης αγωνιστικής του Cyprus League by Stoiximan 2025/26 από τον ΠΑ.Σ.Π.
