Με αφορμή το ταξίδι του θρυλικού άσου της ΑΕΛ, Γιόζεφ Σιέποκ στην Κύπρο με την αποστολή της Ουγγρικής Ζαλαεγκέρσεγκι, αλλά και από την επίσκεψη του στο οίκημα των οργανωμένων οπαδών της Λεμεσιανής ομάδας στον εναέριο, η ιστοσελίδα μας, ThemaSports.com, γυρίζει τον χρόνο πίσω και κάνει ένα σύντομο φλας μπακ μέσω της νέας μας στήλης με την ονομασία «Αναμνήσεις», για τα πεπραγμένα του παλαίμαχου Μαγυάρου παικταρά με τη φανέλα της ΑΕΛ, τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:Με ποιες παλιές γαλαζοκίτρινες… δόξες βρέθηκε στη Λεμεσό ο Σέμποκ, ο ένας δεν έμεινε για καιρό – Πήραν τον χρόνο πίσω και ΘΥΜΗΘΗΚΑΝ…Φόρεσε και πάλι τα ΚΙΤΡΙΝΑ ο Σέμποκ – Η ΑΕΛίστικη συνάντηση και η εκλεκτή παρέα του σε γνωστό στέκι της Λεμεσού (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)ΛΑΤΡΕΙΑ αγάπης για τον Μαγυάρο άσο στη «σπηλιά των Λεόντων» στον Εναέριο (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά, να ξεκινήσουμε από το... ορεκτικό πριν φτάσουμε στο κυρίως πιάτο και το επιδόρπιο.
Η δεκαετία του 1990 ήταν η χειρότερη στην ιστορία της ΑΕΛ, η οποία μάλιστα έφερε και τον υποβιβασμό της Λεμεσιανής ομάδας στη Β΄ κατηγορία τη σεζόν 1995-1996 για πρώτη φορά από το έτος ίδρυσης της (04/10/1930).
Οι "γαλαζοκίτρινοι" όμως επέστρεψαν αμέσως εκεί που ανήκουν στο τέλος της σεζόν 1996-1997 και για τρία χρόνια, έκαναν μικρά, αλλά σταθερά βήματα για την επιστροφή τους στην ελίτ του Κυπριακού ποδοσφαίρου.
Το καλοκαίρι του 2000, η διοίκηση Δημήτρη Σολομωνίδη, αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για το μεγάλο βήμα που ήταν η διεκδίκηση ενός τίτλου. Έχοντας βάλει ψηλά τον πήχη με την πρόσληψη του κορυφαίου τότε Κύπριου προπονητή, Ανδρέα Μιχαηλίδη, την απόκτηση του κορυφαίου Κύπριου δεκαριού, Κώστα Μαλέκκου και ενός εκ των καλύτερων ξένων αμυντικών χαφ που αγωνίστηκαν ποτέ στην Κύπρο, τον Βλάνταν Τόμιτς, η ΑΕΛ έδειχνε ικανή για να επανέλθει μετά από αρκετά χρόνια σε πρωταγωνιστική πορεία.
Τη μεγάλη διαφορά όμως στο χορτάρι έμελλε να την κάνει ένας Ούγγρος, ο 25χρονος (σσ. γεννήθηκε στις 18/06/1975) τότε επιθετικός, Γιόζεφ Σιέποκ, ο οποίος δεν είχε το "βαρύ" βιογραφικό, ούτε προκάλεσε κρότο η απόκτηση του, αλλά εξελίχθηκε για 3,5 χρόνια (σσ. αποχώρησε εντελώς απρόσμενα στο βωμό της... οικονομικής περισυλλογής από τη διοίκηση Άκη Έλληνα, στα μέσα της περιόδου 2003-2004) στον απόλυτο ηγέτη της ΑΕΛ, που λατρεύτηκε όσο λίγοι από τη "γαλαζοκίτρινη" εξέδρα και για εμάς προσωπικά, είναι ο κορυφαίος ξένος ποδοσφαιριστής που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της ΑΕΛ.
Η προηγούμενη του ομάδα ήταν η Ουγγρική Ζαλαεγκέρσεγκι, στην οποία αγωνίστηκε από το 1995 μέχρι το 2000, πετυχαίνοντας 34 γκολ σε 161 εμφανίσεις, ενώ με τη γαλαζοκίτρινη φανέλα σημείωσε 31 γκολ σε 76 συμμετοχές στην πρώτη του θητεία και 5 τέρματα σε 11 συμμετοχές στην επιστροφή του τη σεζόν 2005-2006, όπου αποχώρησε νωρίς πριν καν ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα και έκλεισε οριστικά το κεφάλαιο ΑΕΛ στην καριέρα του...
Τα "μαγικά" που έκανε εντός γηπέδου, συζητιούνται ακόμα και σήμερα από τους οπαδούς της Λεμεσιανής ομάδας και δυστυχώς η ποδοσφαιρική μοίρα ήταν σκληρή και άδικη μαζί του, αφού δεν κατάφερε να πανηγυρίσει έστω έναν τίτλο στις τρεις γεμάτες σεζόν που έπαιξε στην ΑΕΛ (2000-2001, 2001-2002 και 2002-2003), όπου τις δύο πρώτες διεκδίκησε με αξιώσεις το πρωτάθλημα και την τρίτη έφτασε στον τελικό του κυπέλλου για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια και ηττήθηκε από την Ανόρθωση στα πέναλτι.
Πολύ πιθανόν η ιστορία να γραφόταν διαφορετικά, αν στα μέσα της σεζόν 2001-2002 δεν είχε υποστεί έναν σοβαρό τραυματισμό που τον κράτησε εκτός δράσης για δύο μήνες, αλλά είναι κάτι που... δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Ο Γιόζεφ Σιέποκ δεν ήταν ο... λεγόμενος «killer» που θα έβαζε 25 γκολ τη χρονιά, αλλά ήταν η απόλυτη ηγετική μορφή για την ΑΕΛ εκείνης της εποχής και έκανε ένα σωρό άλλες δουλειές στο γήπεδο, πετυχαίνοντας και αρκετά… μυθικά τέρματα που τα απολαμβάνουμε ακόμα και σήμερα στο Youtube!
Τρομερός παίκτης με αρχοντική παρουσία στο γήπεδο και σπουδαία τεχνική κατάρτιση, ο οποίος μπορούσε να σκοράρει με οποιονδήποτε τρόπο (σουτ, κεφαλιά, "στημένες" φάσεις) και να πετύχει ακόμα και το πιο απίθανο γκολ ακόμα και σε... ανύποπτη φάση, είτε από κοντινή είτε από μακρινή απόσταση.
Αυτό όμως που τον έκανε ξεχωριστό στα μάτια του απλού ΑΕΛίστα, ήταν το ότι έβγαζε απίστευτο πάθος στα ματς και ειδικά στα ντέρμπι (λες και ήταν ΑΕΛίστας «από κούνια») και κάθε φορά που έστελνε τη μπάλα στο πλεκτό, έτρεχε προς τη «θύρα 3», έβγαζε τη φανέλα του και γινόταν ένα με τον κόσμο, ο οποίος παραληρούσε φωνάζοντας ρυθμικά «Γιόζεφ Σιέποκ οε οε οε».
Τι να πρωτοθυμηθούμε πραγματικά από αυτόν τον παικταρά... Είναι τόσες πολλές οι αναμνήσεις μας, που ζοριζόμαστε να καταλήξουμε κάπου.
Αν πρέπει όμως σώνει και καλά να... κάτσει κάπου η μπίλια, επιλέγουμε τις δύο απίστευτες, εκπληκτικές γκολάρες που πέτυχε κόντρα στην Ομόνοια στο Τσίρειο, στο πρωτάθλημα της περιόδου 2002-2003, όταν μετέτρεψε το 0-2 σε 2-2, που όμως δεν ήταν αρκετές για να πάρει θετικό αποτέλεσμα η ΑΕΛ, αφού στις καθυστερήσεις "μίλησε" ο Ράουφμαν που έγραψε το τελικό 2-3.
Δείτε το 1-1:Και το 2-2:Επειδή όμως δεν θέλουμε να σας αφήσουμε μόνο με το πλούσιο... κυρίως πιάτο, πάρτε και ένα χορταστικότατο και γευστικότατο επιδόρπιο στο πιο κάτω βίντεο, όπου τα λίγα λόγια είναι ζάχαρη και τα καθόλου μέλι. Απλά απολαύστε χωρίς άλλα σχόλια...
Η Ομόνοια υποδέχεται σήμερα (23/11, 19:00) τον Απόλλωνα στο ΓΣΠ στα πλαίσια της 11ης αγωνιστικής της Cyprus League by Stoiximan. Το Themasports σας μεταφέρει την εξέλιξη του αγώνα.
Ο Ανδρέας Μουσκάλλης αρθρογραφεί για το πως το ποδόσφαιρο μπορεί να καταπολεμήσει βίαιες, παραβατικές συμπεριφορές αλλά και το φαινόμενο του ρατσισμού.
