Τελικά, η Εθνική Κύπρου των ανδρών τερμάτισε στην 4η θέση του ομίλου της στην προκριματική φάση του Euro 2020, ισόβαθμη με το (5ο) Καζακστάν, αφού η Σκωτία μας... έκανε τη χάρη και το κέρδισε στην τελευταία αγωνιστική και αποφύγαμε την 5η θέση.
Όχι δηλαδή πως θα είχε ιδιαίτερη σημασία η 4η από την 5η θέση σε έναν όμιλο έξι ομάδων, ειδικά όταν η τελευταία είναι η Εθνική του Σαν Μαρίνο, η χειρότερη ποδοσφαιρική ομάδα της Ευρώπης και μία από τις χειρότερες του κόσμου, η οποία ολοκλήρωσε την πορεία της με συντελεστή τερμάτων... 1 (ένα) υπέρ και 51 (πενήντα ένα) κατά σε 10 αγώνες! Δηλαδή, δεχόταν πέντε γκολ μέσο όρο ανά παιχνίδι...
Και το ένα γκολ που πέτυχε, γι΄ αυτό το μικρό και συμπαθέστατο κατά τ΄ άλλα κρατίδιο, είναι ιστορικής σημασίας, αφού σπάνια πετυχαίνει τέτοιον "άθλο" ακόμα και σε φιλικό παιχνίδι, πόσο μάλλον σε επίσημο!
Πού θέλουμε όμως να καταλήξουμε, για να μην μακρηγορούμε;
Ότι μπορεί η Εθνική Κύπρου των ανδρών να ολοκλήρωσε την προκριματική φάση του Euro 2020 με απολογισμό 10 βαθμούς που προήλθαν από τρεις νίκες και μία ισοπαλία, όμως η πραγματική εικόνα αν θέλουμε να κάνουμε μία ρεαλιστική και όχι εικονική προσέγγιση της πορείας μας, είναι ότι πετύχαμε μόλις μία νίκη και φέραμε μία ισοπαλία (απέναντι στο Καζακστάν) σε οκτώ παιχνίδια, μαζεύοντας μόλις τέσσερις πόντους, αφού το υπερβολικά αδύναμο για τέτοιο επίπεδο Σαν Μαρίνο που κερδίσαμε δύο φορές (όπως όλοι άλλωστε), θα το κερδίζαμε ακόμα κι αν κατεβάζαμε (που λέει ο λόγος) μία τυχαία ενδεκάδα με 11 ερασιτέχνες παίκτες από το Αγροτικό πρωτάθλημα.
Για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, θα μπορούσαμε να είχαμε καλύτερο απολογισμό αν δεν μας γύριζε η τύχη την πλάτη στο εντός έδρας παιχνίδι μας με αντίπαλο το Καζακστάν και στο εκτός με την Σκωτία και αν η διαιτησία ήταν 50-50 στο πρόσφατο ματς με την Σκωτία στο ΓΣΠ, όμως αυτά δεν "χρυσώνουν το χάπι", αφού σε κάποια παιχνίδια όχι μόνο δεν ήμασταν ανταγωνιστικοί, αλλά οι εμφανίσεις που κάναμε, μας γύρισαν πολλά χρόνια πίσω...
Και επειδή πολλοί θα πουν "μα καλά τι περιμένατε, ότι θα κερδίζαμε το Βέλγιο και τη Ρωσία;", η απάντηση είναι ότι τουλάχιστον στα εντός έδρας παιχνίδια, θα έπρεπε να ήμασταν πιο ανταγωνιστικοί και με περισσότερες απαιτήσεις, όπως ήμασταν κάποτε με τον Άγγελο Αναστασιάδη στον πάγκο (θυμηθείτε τα ματς απέναντι σε Ιταλία, Ιρλανδία, Γερμανία, το ιστορικό 4-4 κόντρα στην Πορτογαλία του Κριστιάνο Ρονάλντο εκτός έδρας και άλλα), αλλά και επί εποχής Πάμπου Χριστοδούλου. Όχι να σε κερδίζουν στο ρελαντί σαν σε προπόνηση ή να σε διασύρουν με πεντάρες και εξάρες και να λες "ευτυχώς που κατέβασαν ταχύτητα και δεν χάσαμε με διψήφιο σκορ"!
Εν κατακλείδι και κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό της πορείας μας, κάναμε επί της ουσίας μία ακόμη "τρύπα στο νερό" και το βήμα παραπάνω έμεινε για πολλοστή φορά στα λόγια, όμως τουλάχιστον υπάρχουν και κάποια θετικά στοιχεία, όπως η παρουσία "νέου αίματος" στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, με αρκετούς ταλαντούχους παίκτες που έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους για να δουλευτούν και να αξιοποιηθούν σωστά από τον επόμενο (ελπίζουμε...) Ομοσπονδιακό προπονητή, που θα πρέπει να έχει όλα τα φόντα για να μετατρέψει την Εθνική μας (έστω) σε... κάτι παραπάνω από έναν... παραδοσιακό κομπάρσο των εκάστοτε προκριματικών φάσεων.
Για να μην πούμε πάλι μετά το τέλος των επόμενων... "περιπετειών" μας, αρχικά στο (πιο χαμηλής δυναμικότητας) Nations League του 2020-2021 και μετέπειτα στα προκριματικά για το Μουντιάλ του 2022, ότι συνεχίζουμε να παραμένουμε στα αζήτητα ως ποδοσφαιρική οντότητα! Και μην σας παραπλανούν/ξεγελούν οι επιτυχημένες πορείες των Κυπριακών ομάδων στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία που χρησιμοποιούνται ως παραδείγματα για την "άνοδο του Κυπριακού ποδοσφαίρου", αφού αυτές οι πορείες οφείλονται σε πολύ μεγάλο ποσοστό/βαθμό, αν όχι σχεδόν αποκλειστικά, στους (καλούς) ξένους ποδοσφαιριστές που ανέβασαν επίπεδα τις ομάδες μας.
Ας βρουν επιτέλους κάποια στιγμή οι... αρμόδιοι τους τρόπους, για να μπορέσουμε ως χώρα να παρουσιάσουμε μία αξιόμαχη και σκληροτράχηλη Εθνική Κύπρου, που θα μπορεί να κάνει και στην πράξη το βήμα παραπάνω και να μην μένουμε πάντα με την... όρεξη για "όνειρα" που αποδεικνύονται απατηλά από πολύ νωρίς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:H ποινή μας ήταν ΚΟΜΜΕΝΗ, όποιοι κι αν ΕΠΑΙΖΑΝ…AΣΤΟΧΟΣ ο Μπεν Σιμόν…Πρόεδρε… ΚΑΜΙΑ πρόοδοςΌταν ΕΠΑΙΖΑΝ μπάλα…
Παγκόσμια διάκριση για τον πρόεδρο του Δ.Σ. του Παγκύπριου Συνδέσμου Ποδοσφαιριστών, Γιώργο Μερκή, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στους οκτώ υποψήφιους ποδοσφαιριστές στην Κατηγορία «Player Impact Award» στα φετινά διεθνή βραβεία της παγκόσμιας ένωσης ποδοσφαιριστών «FIFPRO Merit Awards 2024».
Συνεχίστηκε σήμερα η εκστρατεία του Παγκύπριου Συνδέσμου Ποδοσφαιριστών κατά της βίας και του ρατσισμού, δύο αρνητικών φαινομένων που μαστίζουν τον αθλητισμό.
